คือว่าเราเป็นนักเรียนดนตรีค่ะ เริ่มเล่นดนตรีมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้มาเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งก็ถือว่ามาไกลพอสมควร แต่ช่วงประมาณ 4-5 เดือนที่ผ่านมา เราป่วยเป็นโรงซึมเศร้าตอนนั้นมันแย่มาก เรารู้สึกเบื่อโลก เบื่อชีวิต จนอยากทำร้ายตัวเอง อะไรที่เคยชอบก็ไม่ชอบเหมือนเดิม รู้สึกหมด passion กับการเล่นดนตรีมาก ตอนแรกเราก็คิดว่าการหมด passion มันเป็นอาการของโรค ซึ่งเรายังไม่หายสนิดี แต่นี่ผ่านมา 5 เดือนเเล้วเราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ย้อนกลับไปเมื่อตอนเด็กๆๆเราเริ่มหยิบเครื่องดนตรีมาเล่นก็เพราะเราชอบ ทุกอย่างมันเริ่มจากความชอบ อต่พอเราโตขึ่น ปัญหามันมากขึ้น ความกดดันมากมายจากคนรอบข้าง และความอยากประสบความสำเร็จของเรามันทำให้เรารู้สึกว่า ดนตรี มันเป็นหน้าที่มากกกว่าเป็นความสุข เรารู้สึกแค่ว่ามันเป็นส่วนนนึงในชีวิที่เราหนีจากมันไม่ได้ไปเเล้ว หลายครั้งที่เราอยากเลิกเล่น แต่ก็ไม้กล้า เพราะว่ากลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวความล้มเหลวลกะก็กลัวที่จะทิ้งสิ้งที่ทำมาตลอดทั้งชีวิต จนถึงจุดๆที่เรารับมันไม่ไหว จนกลายมาเป็นโรคซึมเศร้า ตอนนี้ผ่านมาก็ หลายเดือนเเล้ว เราดีขึ้นมากจากเมื่อก่อน แต่ความรู้สึกหมดไฟมันก็ยังมีเหมือนเดิม เราไม่มีความพยายามที่จะเล่นเหมือนแต่ก่อน ไม่มีเเรงกระตุ้น ไม่มีความอยาก ไม่มี passion อะไรทั้งสิ้น ตอนนี้ไม่รุ้จะทำยังไงเเล้ว รู้สึกว่าการเดินไปเรียนดนตรี หรือ การซ้อม มันเป็นเรื่องฝืนใจ เเล้วก็เป็นความทุกข์ แต่จะให้ไปทำอย่างอื่นเราก็ไม่รู้จะทำอะไรเพราะว่าเราก็มาไกลพอสมควรเเล้ว แถมยังไม่ใช่คนที่ชอบ หรือ เก่งสายวิชาการอีก เราควรทำไงดีคะ?