เราอายุ 15 ปี ตลอดเวลาที่อยู่ ม.ต้นมา ชีวิตเรามีแต่เรื่องแย่ๆ แม่เราทำงานอยู่ต่างจังหวัดตากับยายแท้ๆเราเสียแล้วเลยอาศัยอยู่กับญาติของแม่
ขอแทนญาติของแม่ว่า(น้า)นะ น้ามีลูก2คน คนโตก็ดีแหละ คนเล็กเป็นผู้ชายเด็กกว่าเรา น้าชอบใช้งานเราหนักมากแต่ใช้หนักไม่เท่าไหร่
พอทำอะไรไม่ถูกใจก็ด่าเราว่าเราเรียกเรา[อี] เวลาโรงเรียนเราสอบเขาสลับกันสอบหนังสือก็ไม่ได้อ่านต้องไปช่วยเขาขายของ พอไม่ไปก็ด่า
ถ้าวันไหนไม่ได้ไปโรงเรียนก็ไม่ได้ตัง กินข้าวก็ต้องหากินเอง แต่ที่เราไม่ชอบก็คือเขาว่าแม่เราว่าเราด่าเราเราทนได้แต่ไม่ชอบให้เขามาว่าแม่เรา
ตอนนี้ปิดเทอมเราไม่สบายเดินไม่ไหว ลูกชายเขาทำงานแทนเราบอกเหนื่อยทั้งๆที่แค่ล้างจานเตรียมของให้เขาขายเวลาที่เหลือก็เล่นเกม
ตอนเราแทบไม่ได้จับโทรศัพท์ และมันก็ชอบมาชวนเราทะเลาะ ด่าเราแรงๆ เราเบื่อ ตอนนี้มันชินชาไปหมด บางครั้งก็คิดว่าถ้าเราตายมันจะเป็นอย่างไง
แต่ทนเพราะแม่สงสารแม่
เบื่อชีวิต
ขอแทนญาติของแม่ว่า(น้า)นะ น้ามีลูก2คน คนโตก็ดีแหละ คนเล็กเป็นผู้ชายเด็กกว่าเรา น้าชอบใช้งานเราหนักมากแต่ใช้หนักไม่เท่าไหร่
พอทำอะไรไม่ถูกใจก็ด่าเราว่าเราเรียกเรา[อี] เวลาโรงเรียนเราสอบเขาสลับกันสอบหนังสือก็ไม่ได้อ่านต้องไปช่วยเขาขายของ พอไม่ไปก็ด่า
ถ้าวันไหนไม่ได้ไปโรงเรียนก็ไม่ได้ตัง กินข้าวก็ต้องหากินเอง แต่ที่เราไม่ชอบก็คือเขาว่าแม่เราว่าเราด่าเราเราทนได้แต่ไม่ชอบให้เขามาว่าแม่เรา
ตอนนี้ปิดเทอมเราไม่สบายเดินไม่ไหว ลูกชายเขาทำงานแทนเราบอกเหนื่อยทั้งๆที่แค่ล้างจานเตรียมของให้เขาขายเวลาที่เหลือก็เล่นเกม
ตอนเราแทบไม่ได้จับโทรศัพท์ และมันก็ชอบมาชวนเราทะเลาะ ด่าเราแรงๆ เราเบื่อ ตอนนี้มันชินชาไปหมด บางครั้งก็คิดว่าถ้าเราตายมันจะเป็นอย่างไง
แต่ทนเพราะแม่สงสารแม่