สวัสดีคะทุกคนนี้เป็นครั้งของเราที่มาเขียนในพันทิปคะ*ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนต้องขออภัยไว้ด้วยนะคะ

ในหัวข้อวันนี้คือทุกคนคิดอย่างไง?กับการที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่แท้ๆบ้างคะ

ทุกคนส่วนใหญ่มีใครได้อยู่กับพ่อแม่บ้างคะ. . .แต่เราไม่ใช้แบบนั้นคะ เราอยู่กับตาและยายคะถ้าถามว่ามาความสุขไหม. .เราก็ไม่รู้ว่าความสุขเนี้ยมันเป็นแบบไหน คือไม่ใช้ว่าจะไม่มีความสุขแค่รู้สึกว่ามันไม่ใช้ความสุขของตัวเองนะคะ แล้วก็บ้านของเราจะเป็นแบบกึ่งเผด็จการคะ ไอกึ่เผด็จการนี้นะคะในความรู้สึกของเราเหมือนเราอยู่ในกฎระเบียบต่างๆที่ต้องทำให้ได้นะคะ เช่น กลับบ้านให้ตรงเวลา จะไปไหนต้องบอก ห้ามมีแฟน ต้องได้รับอนุญาติทุกครั้งก่อนจะไปไหนมาไหน โทรศัพท์ห้ามล็อกหน้าจอ แล้วอื่นๆอีกมากมายเลย แต่เราก็ทำนะคะแต่โทรศัพท์เราต้องล็อกไวจริงๆคะ ตาเราเลยให้เราล็อกไวได้ แล้วบ้านของเราคือพี่ทำงานน้องเที่ยวเล่นคะ บอกก่อนาะคะว่าเรามีน้องชายที่ขี่รถเป็นส่วนเรื่อง พี่ทำงานน้องเที่ยวเล่น นั้นคือสิ่งที่เราทำคะ เราเป็นพี่โตสุดคะ เราเลยต้องทำงานแต่ถ้าเราทำผิดหรือนับของผิดเราก็จะโดนด่าบ้างโดนว่าบ้างแต่เป็นคำที่แรงนะคะ(ในความรู้สึกของตัวเอง)ถ้าแบบต้นๆที่โดนบ่อยคือ เบลอหรือเปล่า? สมองอย่างเรียนจบมาได้ยังไง? หัดฉลาดบ้างสิ? หัดจำบ้างดิ? อ่ะเล่นโทรศัพท์มากไปจนเบลอนะ อะไรประมาณนี้นะคะ จะโดนแบบนี้ประจำเกือบทุกวันเลยคือคนในระแวกนั้นก็ถามนะคะ ว่า ไปทำอะไรให้แม่เค้าโกรธล่ะหนูน้าได้ยินแม่ด่าหนูทุกวันเลยนะ ด้วยความที่เราห็ไม่ได้อยากให้รู้ก็เลยไม่ค่อยได้ตอบไปเท่าไหล่นะคะเพราะยายด่าด้วยนะคะ เราเป็นคนกลัวคนอื่นด่านะคะ แล้วเราก็ถูกสอนมาว่า ต้องเชื่อฟังตามคำสั่งคำสอนเอาไวแล้วก็จำไวให้ขึ้นใจเลยด้วย เราไม่เคยด่าใครในครอบครัวเราเลยคะ(มีแต่เค้าด่าเรา)แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ และเหตุการ์ณที่พึ่งเจอมาคือ เมื่อวานเรานับของที่เหลือเมื่อวานผิด เรานะอยู่ที่ทำงานเค้าก็โทรมาด่าเราแล้วต้นนั้นคือมาลูกค้าอยู่ด้วยเราก็ยอมให้เราด่าจนจบแล้วก็วางสายส่วนลูกค้าก็ถามว่า น้องเป็นอะไรไหมบอกพี่ได้นะ เราก็ยิ้มออกมาแล้วบอกเค้าไปว่าไม่มีอะไรคะ หนูโอเครดีคะขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ คือตอนนั้นอยากร้องให้นะแต่ถ้าตารู้ว่าเรานั่งร้องไห้คือเราจะโดนตีด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ถ้าทุกคนให้พันทิปมีเรื่องราวแบบเดียวกันหรือแนวๆด้วยกันก็มาเม้นไวได้นะคะ