ทุกวันนี้ไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย เหมือนตัวเองเดินมาถึงทางตันที่ไม่สามารถก้าวพาชีวิตเดินไปต่อได้ ไม่มีคนคอยให้กำลังใจ ที่มาเขียนกระทู้เราอยากมาระบายความในใจของเรานะคะ เพราะนี้คงเป็นสิ่งเดียวที่เราทำได้ เราไม่อยากมโนภาพมาเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือไม่เป็น ทุกวันนี้เรียนมาเหนื่อยๆทะเลาะกับเพื่อนน้อยใจเพื่อนบ้าง อยู่คนเดียวบ้าง กลับมาที่บ้านก็มาทะเลาะกับพ่อแม่ เราไม่มีใครเลยที่อยู่ข้างเรา ไม่เคยมีคนคอยให้ระบายความในใจ ถ้าเราไม่อยู่แล้วเราอยากฝากบอกคนที่ใกล้ชิดเราว่า ไม่ต้องโทษตัวเองเลยนะคะว่าพวกคุณผิด เราอยากจบชีวิตเพราะความเหนื่อยล้าของตัวเองเอง ถ้ามีคนถามว่าแล้วทำไมเราถึงอยากไม่มีชีวิตต่อแล้วด่าเราว่าโง่บ้างที่จะคิดสั้นเรื่องแค่นี้ เราอยากบอกเลยนะคะว่า คนเราความรู้สึกเศร้าสุดของชีวิตคนเรามันต่างกันนะคะ ขอบคุณที่ให้ระบายมาถึงตอนนี้นะคะ ขอบคุณคะ