เวลามีปัญหาอะไร เราก็อยากหาใครสักคนไว้ให้ระบาย แชร์ทุกข์สุข

ตอนเค้าทุกข์มีปัญหา เราก็อยู่ข้างๆให้กำลังใจ เค้าตกงาน สอบที่ไหนไม่ได้ ผิดหวังตั้งหลายครั้ง เราก็อยู่ข้างๆ บอกว่า ไม่เป็นไรน่ะ ทุกครั้ง
แต่พอเรามีปัญหา ทำไมรู้สึกว่า ยิ่งระบายยิ่งรู้สึกแย่กว่าเดิม..

เหมือนเรามีปัญหากับเพื่อน เราเครียดเราก็เลยระบายให้เค้าฟัง เค้าก็ถามเรากลับว่า " นี่เธอไม่มีเพื่อนคบเลยหรอ อยู่ยังไงไม่มีเพื่อนคบเลย"
พอหลายๆ ครั้ง ทุกครั้งที่เรามีปัญหากับเพื่อนเค้าจะพูดแบบนี้ เราเลยบอกว่า พูดแบบนี้มันเหมือนไม่ให้กำลังใจกันเลยนะ
" ก็นิสัยแบบนี้ เพื่อนที่ไหนจะคบล่ะ " โครตเสียใจเลยค่ะ เราไม่เคยระบายกับใครน่ะ เรื่องเพื่อน เราคิดว่าเค้าคงระบายได้ เราไม่ได้บ่นให้ใครฟัง แค่ทุดครั้งที่เรามีปัญหาเราก็บอกเค้า หรือบางทีมันหลายๆ เรื่อง จนเค้าคิดว่าเรานิสัยไม่ดี

อีกเรื่องคือ เรื่องทำงาน เราก็ระบายให้เค้าฟังว่า "เหนื่อยจัง พี่คนนึงที่ทำงานชอบจำผิดจัง ขนาดเจ้านายยังไม่เคยด่าเค้าสังครั้งเลย"
เค้าว่ากลับกลับว่า " มีใครบ้างที่เธอไม่มีปัญหากับเค้า อยู่เหมือนคนปกติเค้าไม่เป็นหรอ"
เรื่องนี้เราก็โพสระบายในเฟสด้วยว่า ทำไมต้องจ้องจับผิดด้วย เค้ากลับด่าเราว่า ทำไมต้องโพสประจานตัวเอง
สรุป คนที่ทำงานจ้องจับผิด เราผิด?

พอหลังๆ ครั้ง มันเริ่มคิดว่า อ้าว ถ้าเรานิสัยไม่ดีมาก จะคบกับเราทำไมล่ะ เวลามีปัญหากับใคร หรือเครียดเรื่องอะไรมาระบาย มีแต่เรานี่แหละที่ผิดเอง

เรื่องแบบนี้ควรเปิดใจคุยกับเค้ามั้ยค่ะ เพราะเคยพูดออกแนวไม่พอใจแล้ว ว่าทำไมพูดแบบนี้ เค้าก็ว่า เรา อ้าว ก้เธอเป็นคนแบบนี้ เรื่องเล็กๆน้อยๆ เห็นป่ะ ไม่พอใจอีก หัดคิดอะไรเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง

ถ้าต่อไปอยู่ด้วยกัน เจอปัญหา อยากมีคนคอยอยู่ข้างๆ โดนกลับแบบนี้ทุกครั้งมันก็เสียใจค่ะ