ตามหัวข้อเลยค่ะ
เราจะชอบนั่งอยู่เฉยๆเเล้วมองคนนู้นคนนี้ว่าเขาเเสดงออกมีพฤติกรรมยังไง เเคนั่นไม่พอเราจะลองเเทนตัวเองเป็นเขา ว่าถ้าสมมุติเราเป็นเขาทำไมเราถึงเเสดงออกเเบบนี้ เราจะลองเอาตัวตนสมมุติที่คิดในหัวเราไปเเสดงเเบบนี้รวมทั้งสีหน้าท่าทาง การเเสดงครส.ต่างๆมี่เห็นรวบรวมเเละสร้างตัวตนสมมุติขึ้นมาว่าเป็นเขา เราสามารถรับรู้ความรู้สึกเขาได้ สมมุติสถาณการ์ณขึ้นว่าเเลเวถ้าเป็นเเบบนี้เเบบนี้ถ้าเกิดเกิดอะไรเเบบนี้ล่ะ เเล้วเอาความรู้สึกที่รู้สึกก่อนหน้าจากการรับรู้ไปเเสดงเป็นพฤติกกรรมของเขา
อย่างเช่นว่า
คนๆนึงกำลังซื้อของกับเพื่อนธรรมดาๆ
เรามองเเล้วจะเริ่มคิด ทำไมเขาถึงทำหน้าเเบบนั้น ยืนเเบบนั้น เขากับเพื่อนความสนิทอยู่ในสถานะไหน(มากหรือน้อย)จากการกระทำต่อกันหรือทั้งสองคนรู้สึกยังไงต่อกัน ทำไมถึงกระทำพฤติกรรมนั้นออกไป เเต่รู้สึกว่าดูออกไปหมดทุกอย่างเลย เพื่อนสนิท เพื่อนที่โรงเรียน ที่บ้าน เหมือนว่าจะดูออกไปหมดเลยว่าเขาคิดในเเนวไหน คิดว่าเขาต้องการอะไร รู้สึกยังไง นี่คร่าวๆค่ะ เราคิดว่าตะวเองไม่ได้บ้านะ เเต่เรียกว่ารู้ทันคนอื่นหรือยังไง ช่วยบอกหน่อยนะคะ