คือเราเป็นคนที่ไม่รู้สิ55แต่เราถูกคนอื่นดูถูกเยอะมากทั้งญาติพี่น้องทั้งพี่แท้ๆทั้งพ่อแม่เราจะทำอะไรก็ผิดไปหมดตอนนั้นเรายังไม่หนักแบบถึงขั้นอยากฆ่าตัวตายแต่พอมาอยู่บ้านใหม่แล้วก็มีคนมาอยู่คนที่อยู่กับลุงหรือพี่แม่เรานั้นล่ะตอนแรกมันมาก่อสร้างด้วยเพราะมันก่อสร้างเป็นแล้วพ่อของเราก็เป็นคนเอามันมาด้วยตอนแรกเรานึกว่ามันมาก่อสร้าง4วันแต่ช่วงเวลานั้นมันคือนรกเพราะเวลาพ่อกับแม่ไม่อยู่มันคือช่วงนรกสุดๆแต่พอมันก่อสร้างเสร็จมันก็ไม่กลับแต่จะกลับเมษาที่จะถึงนี้มันมาอยู่กับเรา1เดือนกว่าจนถึงเมษามันพรากความสุขของเราไปจากคนในครอบครัวมันทำให้เราถูกเกลียดขึ้นอีกเวลามันทำอะไรมันก็จะไม่ผิดแต่เวลาเราทำอะไรเราก็มักจะผิดเราร้องไห้บ่อยมากแต่คนที่ไม่เป็นเรามันไม่รู้สึกหรอกว่ามันหนักใจแค่ไหนเพราะมันทำให้เราเครียดมากบางที่ปวดหัวข้างเดียวก็มีตั้งแต่มันเข้ามาอยู่ในบ้านเราจนพี่เราบอกว่าเรานาจจะเป็นโรคชนิดหนึ่งเราไม่รู้ว่าเป็นโรครึป่าวแต่อาการของคนที่เป็นโรคนี้มันเป็นอย่างนี้แบบควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่และจะฆ่าตัวตายได้ตลอดเวลาและเรายังมีผลข้างเขียงแบบโรคซึมเศร้าด้วยตั้งแต่ที่มันเข้ามาอยู่เราทุกข์มากเราต้องรออีกหลายสัปดาห์กว่ามันจะไปแต่เราตัดสินใจแล้วว่าจะฆ่าตัวตายเพราะเรามันไร้ค่า. บ้างคนอาจจะคิดว่าเราแต่งเรื่องขึ้นมาเองแต่ก็แล้วแต่จะคิดนะ
ยาวไปหน่อยนะ.