ชีวิตในยุคนี้ทำไมมันหาเวลา หาความสุขให้ตัวเองได้ยากเย็นขนาดนี้ การมีชิวิตไม่เห็นดีเลย เต็มไปด้วยเรื่องทุกข์และความยุ่งยากใจมากมาย จนเหนื่อยและเบื่อที่จะต้องมาสะสางปัญหาที่รุงรังพวกนี้ อยากวาปหนีไปจากเรื่องพวกนี้ นึกถึงตัวเองเมื่อก่อนที่มีความสุขกับอะไรๆได้ง่ายกว่านี้ แต่ตอนนี้มันไม่มีแล้ว เวลามีเรื่องทุกข์ไม่มีใครที่สามารถพูดคุยด้วยได้เลย ได้แต่นั่งร้องไห้กอดตัวเอง และรูดหน้าจอวนไปเรื่อยๆ เพราะไม่มีใครให้โทรหา พยามดึงตัวเองออกจากหลุมดำของอารมณ์พวกนี้แต่มันยาก มันยากจังเลยย