เราคบกันมาได้3ปีค่ะ
จากตอนแรกที่เราดูรักเขามากกว่า
แต่ปัจจุบันสลับกันเลย
เรารักเขาน้อยลง ในขณะที่เขาดูรักและดีกับเรามากขึ้น
จนบางทีเราเผลอตวาดเขา โมโหใส่ พดจาไม่รักษาน้ำใจ
เขายอมเราทุกอย่าง ตามใจเราตลอด ไม่เคยขัด ถึงเขาจะไม่ชอบ เขาก็ทนได้ เสียสละให้เราทุกอย่าง เขาเป็นผู้ชายใจเย็นมากๆ จนเพื่อนเราเอ่ยปากถามว่า แฟนเราเคยหงุดหงิดใส่บ้างมั้ย
พอมานั่งคิด ไม่มีสักครั้งที่เขาจะหงุดหงิดใส่เรา
แต่ทำไมกลายเป็นเราที่ไปหงุดหงิดเขาบ่อยมากๆ ขนาดไปเที่ยวไกลๆ เราก็หาเรื่องทะเลาะ จนเกือบตกเครื่อง
ทุกวันนี้ เราอยู่กับเขาเราเป็นตัวของเราเองได้มากที่สุด
ครั้งล่าสุดคือเมื่อสามวันที่แล้ว เราเผลอเอามือฟาดหน้าเขา
เพราะโมโหที่เขาเอามือถือเราไปดูโดยไม่บอก พอทะเลาะจนสงบ
เรานั่งมองหน้าเขาแล้วก็น้ำตาไหล คือทำไมเราแย่ขนาดนี้
เราเคยพูดกับเขาว่า ถ้าเจอใครดีกว่าก็ไปนะ แต่ระหว่างนี้อย่าเพิ่งไปไหน เราอยู่ไม่ได้ ถ้าวันนั้นมีใครที่ดีกว่า เราจะปล่อยไป แล้วไม่โกรธเลย ...ความรู้สึกเราเป็นแบบนี้จริงๆ
แต่ใจนึงก็อยากรักษาเขาไว้ เพราะไม่รู้ว่าวันไหนที่เขาจะไม่ทนเราอีกแล้ว ตอนนี้เราทำข้าวกลางวันไปให้เขากินทุกวัน
มันดูเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ แต่เชื่อไหมว่าเขาบอกกับเราทุกวันว่า อาหารวันนี้มีใครชมบ้าง เขาดูภูมิใจ
เราอยากทำดีให้ได้มากกว่านี้ พยายามเปลี่ยนนิสัย แต่ก็หลุดนิสัยเดิมๆออกมาตลอด มีวิธีไหนไหมค่ะ ที่จะทำได้บ้าง เราก็พอรู้อยู่บ้าง แต่อยากได้แนวทางดีๆ
ตอบแทนความดีของแฟนยังไงดี?
จากตอนแรกที่เราดูรักเขามากกว่า
แต่ปัจจุบันสลับกันเลย
เรารักเขาน้อยลง ในขณะที่เขาดูรักและดีกับเรามากขึ้น
จนบางทีเราเผลอตวาดเขา โมโหใส่ พดจาไม่รักษาน้ำใจ
เขายอมเราทุกอย่าง ตามใจเราตลอด ไม่เคยขัด ถึงเขาจะไม่ชอบ เขาก็ทนได้ เสียสละให้เราทุกอย่าง เขาเป็นผู้ชายใจเย็นมากๆ จนเพื่อนเราเอ่ยปากถามว่า แฟนเราเคยหงุดหงิดใส่บ้างมั้ย
พอมานั่งคิด ไม่มีสักครั้งที่เขาจะหงุดหงิดใส่เรา
แต่ทำไมกลายเป็นเราที่ไปหงุดหงิดเขาบ่อยมากๆ ขนาดไปเที่ยวไกลๆ เราก็หาเรื่องทะเลาะ จนเกือบตกเครื่อง
ทุกวันนี้ เราอยู่กับเขาเราเป็นตัวของเราเองได้มากที่สุด
ครั้งล่าสุดคือเมื่อสามวันที่แล้ว เราเผลอเอามือฟาดหน้าเขา
เพราะโมโหที่เขาเอามือถือเราไปดูโดยไม่บอก พอทะเลาะจนสงบ
เรานั่งมองหน้าเขาแล้วก็น้ำตาไหล คือทำไมเราแย่ขนาดนี้
เราเคยพูดกับเขาว่า ถ้าเจอใครดีกว่าก็ไปนะ แต่ระหว่างนี้อย่าเพิ่งไปไหน เราอยู่ไม่ได้ ถ้าวันนั้นมีใครที่ดีกว่า เราจะปล่อยไป แล้วไม่โกรธเลย ...ความรู้สึกเราเป็นแบบนี้จริงๆ
แต่ใจนึงก็อยากรักษาเขาไว้ เพราะไม่รู้ว่าวันไหนที่เขาจะไม่ทนเราอีกแล้ว ตอนนี้เราทำข้าวกลางวันไปให้เขากินทุกวัน
มันดูเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ แต่เชื่อไหมว่าเขาบอกกับเราทุกวันว่า อาหารวันนี้มีใครชมบ้าง เขาดูภูมิใจ
เราอยากทำดีให้ได้มากกว่านี้ พยายามเปลี่ยนนิสัย แต่ก็หลุดนิสัยเดิมๆออกมาตลอด มีวิธีไหนไหมค่ะ ที่จะทำได้บ้าง เราก็พอรู้อยู่บ้าง แต่อยากได้แนวทางดีๆ