เรื่องมีอยู่ว่า คุณพ่อต้องฟอกไตมานานแล้ว 20 ปีกว่าได้ เมื่อก่อนก็พอช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ตอนนี้อายุ 70 กว่า มีโรคแทรกซ้อน ประกอบกับเคยล้มมา 2-3 ครั้ง จนกระดูกแตก แกก็จะบ่นปวด ขยับตัวไม่ได้ แต่ไม่ถึงกับเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต...และด้วยอุปนิสัยเป็นคนดื้ออยู่แล้ว ชอบเรื่องเยอะ เรื่องมาก คิดอะไรก็จะเอาให้ได้ เอาทันที และชอบคิดว่าอย่างนั้นดีก็จะทำ เช่น
- ซื้อมาทานยาเอง กินยาเหมือนกินขนม (ยาเขียว ยาหอม ยาแก้แพ้ ยาแก้อักเสบ ยาพารา ฯลฯ) ทั้งที่ๆยาที่หมอสั่งก็มีมากหลายๆถุงให้ทานไม่หวาดไม่ไหวอยู่แล้ว......ใครว่าอะไรก็ไม่ฟัง ไม่ปรับปรุงตัว
- ชอบเลือกทานอาหาร และชอบบ่นว่าอาหารที่ซื้อให้ไม่อร่อย ทั้งๆที่แต่ละครั้งที่ซื้อก็จะเป็นของดีทั้งนั้น ทุกคนในบ้านทานกันได้....แต่ถ้าวันไหนซื้ออาหารที่มีราคาแพงตามที่เขาสั่ง ก็จะบอกว่า อร่อย (แกชอบตื้อให้ไปซื้อร้านที่อยู่ไกลๆบ้าน และในแหล่งที่มีราคาแพง)
เนื่องจากคุณพ่อมีสภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มา 3-4 ปี แล้วค่ะ ตอนนี้ทุกคนในบ้านที่ดูแลคุณพ่อ คือ ไม่ไหว โดยเฉพาะคุณแม่ ที่เป็นตัวหลักดูแลทุกอย่าง.....ทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ คือ นอนหลับไม่เพียงพอ อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย แทบทุกครั้งที่เราเข้าไปช่วยคุณแม่ดูแล ก็จะหลุดเหวี่ยงๆใส่คุณพ่อไป รู้ตัวค่ะว่าไม่ดี ไม่ควรทำ แต่บางที่ก็อดไม่ได้จริงๆ...หงุดหงิดทั้งความดื้อ ความเอาแต่ใจ ของคุณพ่อ และก็หงุดหงิดทั้งเรื่องพี่น้อง ที่ใครๆก็ไม่เอา เกี่ยงกัน อ้างว่าและทำตัวไม่ว่างตลอด เราสงสารคุณแม่ค่ะ ท่านก็อายุมากแล้ว (ห่างจากพ่อแค่ไม่กี่ปี)
1. เราควรจะแก้ไขปัญหาต่างๆนี้อย่างไรดีคะ
2. แล้วควรปรับอารมณ์ ปรับทัศนคติ ปรับพฤติกรรมในการดูแลกันไปอย่างไรดีคะ?
ดูแลคนป่วยช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ต้องดูแลและปรับอารมณ์ตนเองอย่างไร
- ซื้อมาทานยาเอง กินยาเหมือนกินขนม (ยาเขียว ยาหอม ยาแก้แพ้ ยาแก้อักเสบ ยาพารา ฯลฯ) ทั้งที่ๆยาที่หมอสั่งก็มีมากหลายๆถุงให้ทานไม่หวาดไม่ไหวอยู่แล้ว......ใครว่าอะไรก็ไม่ฟัง ไม่ปรับปรุงตัว
- ชอบเลือกทานอาหาร และชอบบ่นว่าอาหารที่ซื้อให้ไม่อร่อย ทั้งๆที่แต่ละครั้งที่ซื้อก็จะเป็นของดีทั้งนั้น ทุกคนในบ้านทานกันได้....แต่ถ้าวันไหนซื้ออาหารที่มีราคาแพงตามที่เขาสั่ง ก็จะบอกว่า อร่อย (แกชอบตื้อให้ไปซื้อร้านที่อยู่ไกลๆบ้าน และในแหล่งที่มีราคาแพง)
เนื่องจากคุณพ่อมีสภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มา 3-4 ปี แล้วค่ะ ตอนนี้ทุกคนในบ้านที่ดูแลคุณพ่อ คือ ไม่ไหว โดยเฉพาะคุณแม่ ที่เป็นตัวหลักดูแลทุกอย่าง.....ทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ คือ นอนหลับไม่เพียงพอ อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย แทบทุกครั้งที่เราเข้าไปช่วยคุณแม่ดูแล ก็จะหลุดเหวี่ยงๆใส่คุณพ่อไป รู้ตัวค่ะว่าไม่ดี ไม่ควรทำ แต่บางที่ก็อดไม่ได้จริงๆ...หงุดหงิดทั้งความดื้อ ความเอาแต่ใจ ของคุณพ่อ และก็หงุดหงิดทั้งเรื่องพี่น้อง ที่ใครๆก็ไม่เอา เกี่ยงกัน อ้างว่าและทำตัวไม่ว่างตลอด เราสงสารคุณแม่ค่ะ ท่านก็อายุมากแล้ว (ห่างจากพ่อแค่ไม่กี่ปี)
1. เราควรจะแก้ไขปัญหาต่างๆนี้อย่างไรดีคะ
2. แล้วควรปรับอารมณ์ ปรับทัศนคติ ปรับพฤติกรรมในการดูแลกันไปอย่างไรดีคะ?