รักคนที่มีแฟนแล้วแต่คอยดูแลเค้า ให้กำลังใจเมื่อเค้าท้อแท้ เหนื่อยจากการสอบ ซอขนมไปฝากเป็นระยะๆ เขียนโน้ตให้ ยิ้มทุกเมื่อที่เจอ ทำเหมือนกับเค้าเป็นคนพิเศษของเราคนเดียว เคยคิดว่าเรารักแบบพี่น้องแต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆกลับรักแบบแฟน ผูกพันธุ์มากๆอีกไม่นานพี่เค้าก็จะจบแล้วและคงไม่ได้เจออีกทั้งพี่เค้าคงจะแต่งงานกับแฟนที่คบกันมา5ปี ก่อนเรารักเราก็รู้ว่าพี่เค้ามีแฟนแล้วแต่ก็เลือกที่จะรักเพราะเราอยากทำตามใจตนเอง ไม่คิดแย่งแต่ก็แอบหวังลึกๆว่าพี่เค้าจะมีความรู้สึกดีๆให้บ้าง แต่พอได้รักก็รู้สึกสงสารตัวเองเราทำขนาดนี้ไปเพื่ออะไร ความสุขที่มีมันจริงหรอ เราควรที่จะรักต่อไปเพื่อเก็บความทรงจำให้มากที่สุดเพราะเดี๋ยวก็จะตัดใจได้เองหรือตัดใจตอนนี้ดี T T