ตอนนี้ไม่รุ้จะทำยังไงดี สับสนไปหมดแล้ว เราตั้งท้องโดยความไม่พร้อม และมารุ้ว่าพ่อของเด็กมีครอบครัวยุแล้ว เราตัดสินใจที่จะไม่เอาเด็กออกแต่ไม่ได้บอกทางครอบครัว ปรึกษาแค่พี่ที่สนิทกันคนนึง แล้วก็มีครอบครัวนึงเขามีลูกไม่ได้ อยากรับลูกเราเป็นบุตรบุญธรรม เขาก็ให้เหตุผลว่าลูกจะมีอนาคตที่ดีกว่าอยู่กับเรา ตอนนั้นเรายังไม่ได้ตัดสินใจอะไรจนคลอดน้อง คือใจนึงเราก็อยากให้ลูกไปอยู่กับครอบครัวที่พร้อม เพราะเราก็รุ้จักกันรุ้จักพื้นฐานครอบครัว ทางครอบครัวบุญธรรมก็ไม่ได้กีดกันอะไรเรากับลูก มาหามาเยี่ยมได้ตลอด แต่ใจนึงเราก็อยากกัดฟันเลี้ยงลูกเอง ลำบากนิดหน่อยก็ทนเอา เอาไว้พร้อมค่อยบอกทางบ้านเรา ท่านอาจจะเสียใจบ้างแต่คิดว่าคงรับได้ แต่ก็กลัวยายเสียใจหนักจนทรุด แต่ถ้าลูกอยู่กับเราเราก็ต้องจ้างเลี้ยงเพราะต้องทำงาน ก็กลัวลูกจะมีปมด้อย กลัวโดนล้อว่าลูกไม่มีพ่อ กลัวลูกรับแรงกดดันคำพูดทางสังคมไม่ไหว ถ้าจะเอาลูกให้ฝั่งพ่อเขา เราก็กลัวแม่เลี้ยงจะทำร้ายลูกเรา กลัวพี่คนละแม่จะไม่รักเขา ตอนนี้สับสนมาก ความคิดในหัวตีกันไปหมด ร้องไห้ทุกคืน มองหน้าลูกก็น้ำตาไหล ใจนึงก็อยากเลี้ยงเอง แต่ใจนึงก็อยากให้เขาอยู่กับครอบครัวที่สมบูรณ์ เพื่ออนาคตเขาเอง เพราะอย่างน้อยเรายังได้เห็นการเติบโตของเขาอยู่
ปล.อาจเรียบเรียงถ้อยคำไม่สวยงามเนื่องจากตอนนี้ก็สับสนมาก บวกกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอด พยายามมีสติให้มากอยู่ตอนนี้ อารมณ์ดิ่งมาก