ได้ดูละครกรงกรรมมาหลายตอน จนมาถึงพาร์ทที่กล่าวถึง ต. ฆะมัง เอ่ยถึงยายศรี ที่เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวกับเป็นแม่สื่อ จขกท อายุ 37 ปี เกิดมาก็จำชื่อยายศรีได้แล้ว มันช่างเป็นความบังเอิญจริงๆ ตอนนี้แกเสียไปหลายสิบปีแล้วค่ะ แกจะเป็นแม่สื่อแม่ชัก ให้กับคนในหมู่บ้าน แถมยังเป็นหมอยา กวาดคอให้เด็กๆ ตอนเด็กๆ ไม่ชอบแก เกียจการถูกกวาดคอ พอมาเจอตัวละครชื่อเดียวกันก็เลยทำให้นึกถึงแกขึ้นมา
กล่าวถึง ต. ฆะมัง เท่าที่พอจำความได้ ส่วนที่เรียกเกาะฆะมัง จะเป็นที่ตั้งของวัด กับโรงเรียน ย่านนั้นจะมีร้านค้าขายของชำ ร้านก๋วยเตี๋ยว ที่เรียกว่าเกาะ เพราะมีแม่น้ำน่านไหลผ่านลักษณะเป็นตัว U คนหมู่อื่นเลยเรียกเกาะฆะมัง ส่วนมากคนในเกาะฆะมังจะทำอาชีพรับจ้าง ค้าขาย มักไม่ได้มีที่นาเป็นของตัวเอง ส่วนใหญ่ที่นาจะอยู่กับกลุ่มลาวโซ่งหรือไทยทรงดำ หรือกลุ่มคนไทยหมู่บ้านอื่น เมื่อก่อนแต่ละบ้านมีที่นาเป็นร้อยๆ ไร่ มีวัวควายหลายฝูง ไปชุมแสงแต่ละทีก็ปั่นจักรยานไป
ปัจจุบัน ต. ฆะมังเปลี่ยนไปมาก การเดินทางสะดวกสบายมีถนนตัดผ่าน ใช้เวลา 10 นาทีก็ถึงตลาดชุมแสงแล้ว ระยะทางจริงๆ ประมาณ 6-10 กิโลเมตร วัดจากบ้าน จขกท นะคะ ดูกรงกรรมแล้วก็คิดถึงบ้าน..