ศัลยกรรมทางเดินปัสสาวะชั้น 3 ห้องสุดท้าย เตียงที่ 27 ของเราเตียงที่ 33 คือเราอยากหาเฟสหรือไอจีของคนที่ไม่รู้จักแตเจอหน้ากันทุกวัน 4 วัน คือเขามาเฝ้าตาหรือใครไม่รู้แล้วตาเขาอยู่ห้องรวมศัลยกรรมยูโร แล้วคืออันนี้ไม่รู้ว่าคิดไปเองมันคือเหมือนโดนแอบมองตลอด แล้วก็ไม่รู้ว่ามองทำไมหรือเราอาจจะคิดไปเอง แต่ก็คิดว่าถูกมองเพราะบางทีเราหันไปมองก็เห็นเขามองอยู่แต่ไม่ได้มองแบบให้เห็นว่ามองอะ แล้วคือบางทีเขานั่งเฝ้าตาแล้วเขาเล่นโทรศัพท์เราก็หันไปมองกำลังหันไป (แบบเราหันไปแต่ทำเหมือนไม่ได้มองเขา เหมือนหันไปดูอย่างอื่นแล้วตาเหลือบๆดูคือแบบมองอย่างอื่นแต่เราจะเห็นเขาอยู่ในตาเรานิดหนึ่ง) คือหันไปปุ้บไม่ถึงซิเขาเงยหน้าจากโทรศัพท์แล้วมองมาที่เรา เราก็เห็นในตาผ่านๆอะ คือเราไม่รู้ว่ายังไง คือเขามองทำไมแต่คือแบบมองทุกวัน แล้ววันนั้นคือตื่นเช้ามาเราไปล้างหน้าแปรงฟันอะไรพวกนี้แล้วเข้าใจคนเยอะ แล้วเขาเข้าห้องน้ำออกมาเขาก็มายืนข้างหลังข้างๆเรา มาต่อจะล้างหน้าที่เรา ยืนเงียบๆรอ แต่เราไม่ได้หันไปมอง แล้วมีอีกครั้งวันนั้นตอนกลางคืนข้างเตียงเขามีคนไข้ที่ติดยาแล้วโดนมัดไว้แล้วตอนนั้นมีเราและเขา นั่งเฝ้าญาติของใครของมันแล้วคิดคนที่ติดยาเขาแกะผ้าออกได้แล้ว แล้วเขานั่งเฝ้าตาเขาเห็นแล้วเขาหันมาหาเราแล้วเขาก็มองหน้าเราเหมือนแบบจะทำไงดี เราเลยพยักหน้าทำนู้นนี้แบบจะบอกให้เขาไปบอกพยาบาลแล้วเขามองเราเราทำแบบนั้นแล้วเขาก็เลยวิ่งไปบอกพยาบาล แล้วหลังจากพยาบาลมาเขามองเรามั้ยไม่รู้แต่เราหัวเราะเพราะตลี่ๆพยาบาลที่วิ่งมารีบจับตัวแล้วพี่พยาบาลก็พูดนู่นนี่มันตลกมาก แล้วอีกครั้งรุ่นพี่ที่เรารู้จักเขามาเยี่ยมพ่อเราแล้วเราก็พากันออกไปหาไรกิน ออกไปเดินเล่นแล้วเขาก็แซวเราเล่นๆเพราะเขาไปส่องเฟสเรามาช่วงวันเกิดเราเพื่อนมาอวยพรเล่นๆตลกๆเรื่อง ผช แต่คือเพื่อนเราก็รู้ว่าเราไม่มีแฟน รุ่นพี่เขาก็แซวเรื่องพวกนี้ แล้วซักพักรุ่นพี่เขาก็บอกเราว่าเขาเห็นน้องผู้ชายที่อยู่อีกเตียงข้างๆหันมามองเราแล้วก็ยิ้ม แต่อันนี้เราไม่เห็นเราไม่รู้ว่ามันคืออะไรนะเพราะเราไม่ได้สวย แล้วก็โสดมาตั้งแต่เกิดแล้วยังไม่เคยมีแฟนเลยคิดว่าเขาคงไม่ได้ชอบเราแล้วเราก็ไม่กล้าไปขอเฟสหรืออะไรของเขาเลยเพราะเขาก็ไม่ขอเราเหมือนกัน ไม่เคยคุยกันเลย เราไม่เคยยิ้มให้เขาซักครั้ง คิดไปบางทีก็เสียดายนะน่าจะยิ้มให้บางเพราะ ผู้ใหญ่ ทุกคนที่เราเจอหรือเดินผ่านแล้วเขามองเราก็ยิ้มให้ทุกคน แต่เขาเราไม่รู้ว่าทำไมไม่ยิ้มให้ แล้ววันนั้นตอนเช้าเราลงไปข้างล่างจะไปหลัง รพ เพราะเราจะไปใส่บาตรและซื้อข้าว แล้วเราก็ไปเข้าห้องน้ำก่อน แล้วพอเข้าเสร็จเราก็เดินไปหลัง รพ กับย่า แล้วเราเจอเขาพอดีเราเดินสวนก็บเขา แต่เราไม่ได้สนใจอะไรเราไม่ได้มองด้วยว่าเขามองเรามั้ยเราเลือกที่จะหันไปแกล้งคุยกับย่า แล้วเราก็เดินสวนกัน แล้วพอซื้อข้าวเสร็จ เราก็ขึ้นไปข้างบนแล้วก็ ซึ่งวันนั้นเป็นวันทีจะได้กลับบ้านแล้วเราก็พยายามเดินผ่านเขาบ้าง เดินไปนู่นนี่ คือคิดว่าถ้าเขานี้เราเขาก็อาจขอเฟสหรืออะไรของเราแต่เขาก็ไม่ขอ เราก็ทำเฉย แล้วก็ถึงเวลากลับเราก็กลับ แล้วเราก็หาดูคนที่เช็คอิน รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์ แล้วก็พวกถนนคนเดินเชียงรายที่เขาไป แล้วก็ถนนคนม่วนเพราะเรากลับวันอาทิตย์ตอนแรกเราก็คุยกับแม่เขาวันเสาร์ตอนพวกเขาไปเดินถนนคนเดินกลับมาแล้วคนที่นอนเฝ้าคนไข้ พวก ยาย ป้าอะไรเขาก็ถามเล่นๆว่าไปเที่ยวไหนกันมาแล้วเขาก็บอกว่าไปถนนคนเดินมา แล้วเขาก็พูดอีกว่าเนี้ยะ พน ก่มีคนถนนคนม่วน พากันเดินไปก็ได้นะแปปเดียวเอง แล้วเราเดินผ่านเราก็พูดว่า วันนี้ก็ว่าจะไปเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ไปอะไรประมาณนี้แล้วเขาก็พูดว่า เนี้ยะ พน ก็ไปเดินถนนคนม่วนก้ได้ แล้วเราก็ตั้งใจว่า วันอาทิตย์จะไปเดินแล้วถ้าแบบ ผู้ใหญ่ไปกันเยอะก็จะเดินไปด้วย แต่ก็ได้กลับก่อน เสียดายมาก แต่คือแบบเราหาในพวกเฟส ไอจี ที่แบบเช็คอินที่ รพ ถนนคนเดิน ถนนคนม่วน แต่ก็หาไม่เจอ ยิ่ง รพ เราเข้าไปดูคือไม่มีคนเช็คอินเลยมีแต่ 2-3 ปีก่อน แต่ไม่มีล่าสุด
#เราไม่รู้ว่าเ่อเบ้นซ์หรือเบนซ์มั้งเพราะวันนั้นเราเห็นเขาใส่เสื้อแล้วข้างหลังเขียนติดเสียว่าทนายเบนซ์ หรือทนายเบ้น หรืออะไรซักอย่างแต่จะลงท้ายด้วยเบนหรือเบ้นนี้แหละ 
#วันนั้นป้าเขาก็คุยกับย่าเราแล้วเราเดินไปหาย่าพอดีแล้วเขาก็ถามเราว่าอยู่ม.ไรเราก็บอกเราพึ่งจบม.6แล้วเขาก็บอกว่าแก่กว่าหลานเขา(คือคนที่มองเราอะ)ปีหนึ่งเพราะหลานเขากำลังจะขึ้นม.6
#วันสุดท้ายเราพยาบาลโพสแล้วเช็คอินทั้งในเฟสในไอจีแต่เราไอจีเราปิดส่วนตัวแล้วเฟสเราเปิดสาธารณะแล้วคือเราก็คิดไว้ว่าถ้าเขาชอบเราหรืออะไรเขาก็ต้องพยายามหาเฟสเราไอจีเราแต่ก็ไม่เห็นวี่แววเลยเราพยายามหาเฟสไอจีเขาแต่หาไม่เจอ
#เขาก็คงจะมอง่านๆแต่ไม่ได้คิดไรเพราะถ้าคิดก็คงมาขอเฟสเราหรือหาแต่กลับไม่ทำอะไรเลยแล้วทำไมเขาจะต้องมองเราตลอดด้วย
#บางทีก็คิดนะว่าเขาโคตรโอเครเลยแบบตังสูงแล้วจากที่ดูเขามาเฝ้าตาหรือใครซักคนแล้วแบบดูแลก็ดีส่วนใหญ่ในห้องผู้ป่วยรวมจะเห็นมีแต่เรากับเขาที่นั่งอยู่ในห้องนั้นคือจะรุ้สึกตลอดว่าเวลาเราทำอะไรเขาจะมองเรา
#บางทีก็เสียดายนะถ้ามีโอกาสเจออีกเราอาจจะเข้าไปขอเฟสเอง
#เรารู้สึกดีตอนที่เขามายืนหลังข้างๆเราแล้วรอเรา้างหน้าแปรงฟันแต่ข้างๆก็มีอ่างแต่ก็ยังไม่ว่างแต่เขากลับมายืนข้างเราแต่เสียดายเราไม่ได้หันไปมอง
#ถ้ามีโอกาสเจอเขาแบบนี้ีกครั้งเราจะยิ้มให้แล้วก็พูดด้วยจะไม่ทำหน้านิ่งหรือไม่สนใจ
#ถ้าเธอเห็นเม้นด้วยนะหรือแชทมาก็ได้หรือเม้นชื่อเฟสไว้ได้
#รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์
#ศัลยกรรมทางเดินปัสสาวะชั้น3ห้องสุดท้ายเตียง27มั้งเพราะเตียง28เป็นคนไข้ติดยาแล้วพ่อเราเตียง33
#อีกอย่างตอนเราคุยกับป้าเขาเขาเรื่องลุงที่ติดอย่างป้าเขาบอกหลานเขาไม่กล้าไปนั่งเฝ้าตาเลยเพราะเตียงอยู่ข้างกัน555แต่ของเราเตียงลุงติดยาอยู่ตรงข้ามกัน
#เราโคตรสงสารลุงเขาหลายครั้งเราบอกพ่อว่าให้ถามเขาจะกินส้มมั้ยเดี๋ยวเราเอาให้หรือเราแกะให้ก็ได้แต่ตอนนั้นคือเขายังปกติยังไม่โดนมัดแล้วพอโดนมัดเราก็สงสารเขาดิ้นตัวสั่นหมดเราก็บอกให้พ่อถามว่าจะกินส้มมั้ยเดี๋ยวเราจะแกะให้แต่พ่อไม่ถามให้เราไม่กล้าถาม
#มีลุงเข้ามานอนเตียงข้างพ่อเราแล้วเราจะชอบช่วยตาเขาบางครั้งที่ลูกเขาไม่อยู่แล้วคนที่ชอบแอบมองเราเขาก็จะมองเราวันนั้นลูกตาคนนั้นไม่อยุ่เขากินข้าวเสร็จเราเลยถามตาเขาว่าพอแล้วหรอเขาบอกอิ่มแล้วเราก็เลยเอาไปเก็บให้ตอนแรกเราเห็นเหมือนคนที่แอบมองเราเขาเหมือนจะเดินเข้ามาช่วยเราเขามองเราแล้วเหมือนจะเดินมาเหมือนเขาคิดว่าจะช่วยดีมั้ยอะไรประมาณนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เดินเข้ามาช่วย
#เธอถ้าได้อ่านแล้วเม้นด้วยนะ
#ใครใจดีแคปลงไอจีให้หน่อยนะหรือเฟสก็ได้
#หรือใครพอรุ้จักหรือมีเพื่อนที่ไปเฝ้าตาหรือญาติเอาให้เขาดูหน่อยนะ
#วันที่14-17เดือนมีนา62