วันนี้จะมาว่าด้วยเรื่อง คนอกหัก หลงรักแล้วไม่สมหวัง มีใครไม่เคยอกหักบ้างยกมือขึ้น ณ ที่ทำงานปัจจุบัน ผมจำได้ว่าตอนเข้าทำงานใหม่ๆ เหมือนหัวหน้าไม่รู้จะคุยอะไร แล้วหัวหน้างานผมก็อยู่ๆถามว่า ผมเคยอกหักบ้างมั้ย ? 

คำตอบจากปากผมนั้น ไม่ยาก ก็คือ แน่นอน ผมเคยสิครับ

ตั้งแต่เรียน ระดับ มัธยมปลาย แต่ผมเรียน ปวช คำว่าอกหัก ดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดา สำหรับพวกผม ( ขอลากเพื่อนมาผสม ) เพราะว่าพวกเรา กะโหลก กะลา กันจริงๆครับ ดูไม่ค่อยจะได้ แม้จะเล่น ดนตรี กีฬา แต่ก็ไม่เอาถ่าน ส่วนใหญ่ไปยืนดูเขาข้างเวที ข้างสนาม แล้วเราก็ไปใช้ชีวิต ( ใช่ครับ วัยนั้นไม่ใช้ จะรออะไรกันหรือ ) ครับ ช่วง ปวช ปีแรก นั่นน่ะ ฟังเพลงอกหัก อิน มากๆ โอ๊ย เพลงนี้ ก็โดน เพลงนั้นก็ใช่ ทำให้ต้องซื้อเทปหลายตลับ ตามประสาคนไม่เคยหาเงิน ใช้อย่างเดียว  การอกหัก จากการหลงรักใครสักคน แล้วต้องตัดใจ ลืมเขาไป ปล่อยเขาไป ในวัยคนหนุ่มยังโตไม่เต็มที่ มันรู้สึก Hurt มากครับ ปวช 1 จีบคนนึง พอขึ้น ปวช 2 เขาลาออก หายไปเลย คือแบบยังจีบไม่ติดน่ะ แต่นึกย้อนไปแล้วผมแทบไม่ได้จีบเลย มัวแต่ เอ้อ ๆ อึ้งๆ เวลาเจอ แต่เขาก็รับ สคส ตอนปีใหม่นะ น่ารักทีเดียว ตัวเล็กๆ แต่สอบตกเศรษฐศาสตร์ ผมเห็นเธอ สอบซ่อม คือ เฮี้ยวพอสมควรละครับ สาวน้อยคนนี้ แล้วเธอก็จากฉันไป

ปวช 2 กับ ปี 3 ผมเล่นเที่ยวเรื่อยเปื่อยครับ ตามประสาเด็กวัยรุ่น 

และแล้ว ปวส ก็เริ่มเปิดเทอม ตานี้ละครับ The love of my life ของจริงมาแล้ว ปวส มีแค่ สองห้อง และ ผมเริ่มด้วย หลงรักสาวเชียงราย แห่ะๆ ห้องข้างๆ ขาว หน้าตาเก๋ ดูดีเลยละครับ และแน่นอน เธอคือ มือวางอันดับหนึ่งแห่งห้องนั้น ในทันทีที่เปิดเทอม หนุ่มๆ เหลียวมองกันทั้งสองห้อง แต่คนกล้าจีบ หามีไม่ ผมเริ่มลงมือทันที ด้วยการ เข้าไปชวนคุย โน่นนี่นั่น และ มีครั้งนึงตามเขาไปทำธุระ ซึ่งเขาก็ไม่ว่าอะไร โดยเขามีเพื่อนไปด้วย และ ผมก็มีเพื่อนไปด้วย  

การตามจีบเป็นไปในช่วงเวลาเพียง เดือนเดียว วิชา ลีลาศ ก็เริ่มต้องจับคู่ และแน่นอน ผมก็ต้องไปโค้งขอสาวเต้น หนึ่งคน แต่คงไม่ใช่สาวเชียงราย เพราะอยู่คนละห้อง และ ในวันนั้นเอง นักเรียนชายห้องผม โค้ง ผู้หญิงไปเต้นลีลาศ จนเหลือสองคน คนนึง ก็แบนๆ หน้าหลังคือ กระดานนี่เอง ไม่มีอะไรนูนหรือส่วนไหนมันจะโค้งได้เลย ผมกับเพื่อนสองคน ก็ยืนรอ ( ไม่เลือกสักที ) ปรากฎว่า ผญ สองคนยืนอยู่ตรงหน้า เพื่อนผมตัดสินใจ ตัดช่องน้อยแต่พอตัว โค้ง แม่แบนไปฉิวๆ และ ปล่อยให้ผมยืนอยู่กับ อา .... โมเม้นท์แห่งฝัน  สาวใต้ผิวเข้ม สูง 170 ตาเศร้าๆนิดหน่อย รูปร่างสมส่วนชวนมอง ผมยิ้มนิดๆ แล้วค่อยก้าวย่างเข้าโค้งแบบมองหน้าเธอไม่ละสายตา จากสาวที่ยืนนิ่งๆ เธอหัวมือปิดปาก หัวเราะคิกคัก ออกแนวเขินแบบจังๆออกมา ครับ บัดนั้น ทุกคนมีคู่เต้นครบแล้ว ท่ามกลางสายตาคนทั้งห้อง ที่ยืนรอดูว่า คู่สุดท้ายเมื่อไหร่จะจบเลือกกันได้เสียที และผมรู้สึกได้ในเวลานั้นว่า สายตานักเรียน เกือบทั้งชั้นรวมถึงคุณครู มอง เราสองคนอยู่ แต่ ผมก็ไม่ได้ละสายตาจากเธอคนนี้เลย .... Can't take my eyes off you

ครูผู้สอน เริ่มเปิดเพลงและ หนุ่มสาวเริ่มจับมือข้างนึง และอีกข้างนึง ผมต้องแตะด้านหลังเธอ รู้สึกว่าจะต้องเหนือเข็มขัดนิดนึง แต่ อย่าให้ถึงตะเข็บยกทรง คือ แบบ สูงไปก็เหมือนจะไปแกะเสื้อในเขา ต่ำมา ก็เหมือนจะไปลูบก้นเขา ต้องพอดีๆ และผมก็วางมือไว้อย่างระมัดระวัง เรายืนใกล้กันมาก  และด้วยรองเท้าส้นสูงที่ตามระเบียบที่โรงเรียน อนุญาตให้นักศึกษาหญิงใส่ได้ ทำให้เวลาเธอยืนอยุ่ตรงหน้าผมแล้ว เราสูงเท่ากันพอดี คือผมสูงกว่าเธอแบบยืนคู่กันแล้ว จะว่าไปก็เหมาะแฮะ

ลีลาศ จังหวะก็มีเดินหน้าถอยหลัง และแน่นอนเหยียบเท้ากันบ้าง ชนกันบ้าง ไปกันคนละทางบ้าน คนเคยเต้นลีลาศ คงเข้าใจใช่ไหมครับ ว่า Dream away มากๆเลยสำหรับ Moment นั้น  .... พบแล้วครับ ผญ ที่ผมชอบจริงๆ ( หลงรักเลยละ )....

วันรุ่งขึ้น ผมบอกกับเพื่อนคนที่เดินตาม สาวเชียงราย ไปด้วยกันว่า เฮ้ย คนนี้ผมไม่จีบละ ( นิสัยดี จีบทีละคน ) เพื่อนผมคนนั้น ซึ่งเรียนห้องเดียวกับสาวเชียงราย รีบพูดทันทีว่า " นายไม่เอาเราจีบนะ " แหม ทันทีเลยนะท่าน แต่ผมไม่คิดอะไร ตอบไปว่า " เออ ตามบาย " โดยที่เพื่อนผมไม่ได้ถามสักคำว่าทำไมผมเปลียนใจ และผมก็ไม่บอกด้วยว่าทำไม ต่างคนต่าง แยกกันเดินเรื่องของตัวเองทันที 

อ่านต่อครับ .....