เราคุยกับ ผช คนนึง ได้10เดือน ที่ผ่านมาเราก็ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ไปกินข้าว นั่งใกล้กกัน เดินจับมือนั่งใกล้กัน พาเราไปเจอเพื่อนเค้า เพื่อนเค้าก้คิดว่าเราเป็นเเฟนกัน บางทีก้เจอคนรู้จักเค้าข้างนอก คนรู้จักเค้าก็ถามมากับเเฟนหรอ เค้าก็ไม่ตอบเเละเปลี่ยนคำถาม ซึ่งเป็นบ่อยมาก เเละมีไปดูหนังบ้าง วันสำคัญทุกช่วงก้อยู่ด้วยกันวันลอยกระทง วันปีใหม่ก้เที่ยวด้วยกันอยู่ด้วยกัน วันเกิดเค้า เค้าก้พาไปกินข้าวร้านอาหารหรูๆดีๆ วันเกิดเราเค้าก้พาไปเลือกซื้อของวัญที่เราอยากได้ วันวาเลนไทน์ก็นัดดันใส่เสื้อคู่ พอถึงวันวาเลนไทน์เราก็ดันลืมว่ามีนัดใส่เสื้อคู่ที่เหมือนกัน เค้าก็ดูนอยซ์ๆ (เเต่วันนั้นเราลืมจิง) เเล้วมีพาไปเที่ยวที่เราอยากไปด้วยกันค้างด้วยกัน พอช่วงเวลายิ่งผ่านไปเราก้มีเเอบคิดว่าหรือเราจะเป็นเเฟนกันเเล้วหรือเปล่า เเร้วพอมีวันนึงเราเลยตัดสินใจถามเค้า เรื่องสถานะว่าทำไมไม่ขอเราเป็นเเฟนสักที เค้าก็บอกว่าเค้ายังไม่รู้สึกอยากขอเป็นเเฟนเลยไม่ขอ (ใจเรานี่ล่วงเสียวเรานี่สั่นคลอนเลยค่ะ ว่าเห้ยเเล้วที่ผ่านมาคือไรวะ) เเต่ผมก็คุยกับเทอคนเดียวนะ ไม่ต้องเครียดหรือคิดมาก ผมก็รู้นะ ผญ ทุกคนอยากได้ความชัดเจนเเต่ผมยังไม่รู้สึกอยากขอเป็นเเฟน เเฟนที่ผมใช้ล่าสุดตอนสมัยเค้ายังเรียน ตั้งเเต่เลิกกันเเฟนเก่าคนนั้นไป ก็ยังไม่เคยขอใครเป็นเเฟน เเร้วผญที่ผ่านมาที่เค้าเคยคุย ผญ เหล่านั้นเค้าทนกับสถานะที่ไม่ชัดเจนไม่ไหว เลยเลิกเเละทิ้งเค้าไปหลายคน เค้าบอกเค้าโดนทิ้งตลอด เเละตั้งเเต่เราถามเค้าไปวันนนั้น เราก้เริ่มถอยห่างออกมา กลับมาคิดทบทวนว่าที่มาเราเป็นเเค่คนเเก้เหงาเค้าหรือป่าว คำถามเกิดในหัวมากมาย เราพยายามตอบน้อยลง เเต่เหมือนเค้าก้พยายามหาเรื่องคุยกับเรามากขึ้น ซึ่งก็ทำให้เราคิดว่าเค้าคิดยังไงกัน เราเครียด ว่าอยู่ต่อไปก็อยู่เเบบไม่รู้จุดหมาย เเต่จะให้ออกมาตอนนี้ก้ยังทำไม่ได้เพราะมันรู้สึกดีไปเเล้ว
ช่วยเราหาทางออหหน่อยนะคะ