ปีที่แล้วเรามีคนคุยเขาเป็น ผช. ที่สำหรับเราคือหล่อมากๆ ตี๋ ขาว น่ารัก นิสัยดีมากๆ เราคุยกับเขาประมาณ 6-7 เดือนได้ มันคือสถานะคนคุย ระหว่างที่คุยกันเราทำดีกับเรามาตลอด ป่วยก็ดูแล พาไปเที่ยว ทำกิจกรรมคู่รักต่างๆ ดูแลเรา เอาใจใส่เรามาตลอดที่คุยกัน และที่สำคัญเขาให้เกียรติเรา ไม่ล่วงเกิน ทางคำพูดหรือการกระทำใดๆที่ไม่ดีเลย เรามั่นใจในตัวเขามากว่าอนาคตเขาจะเป็นแฟนที่ดีให้เราได้  แต่พอมันถึงเวลาเขาค่อยๆห่างหายไปจากเรา ทำตัวห่างจากเราเรื่อยๆ เราเริ่มสงสัยในตัวเขา เขาเปิดใจคุยกับเราว่าเขารู้สึกกับเราน้อยลง แล้วเขาก็เผลอมีความรู้สึกเล็กๆน้อยๆให้เพื่อนสนิทของเขาที่เป็น ผญ. ที่สนิทกันมานานมากๆแล้ว เราเลยตัดสินใจเลิกคุยกับเขา พอเลิกคุยกัน ไม่กี่เดือนเขาก็เปิดตัวคบกับเพื่อนของเขาในสถานะแฟน เรารู้สึกเจ็บมากๆ เราไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับเขาแล้วเราเลยอัลฟอลเขาในไอจี พร้อมเปิดเป็นไพเวท ไม่นานนักประมาณ 3-4 เดือนเขาเริ่มฟอลไอจีเรามา แต่เราเห็นว่าเขายังไม่เลิกกับแฟนเขาเราเลยไม่รับฟอล แต่เขาหอบเรามาบ่อยมาก วันนั้นเราเป็นอะไรไม่รู้เรากดรับฟอลเขา ทีนทีเขาทักมาหาเรา เราชวนเราคุยทั้งๆที่เขายังไม่เลิกกับแฟน เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ครั้งนี้เขาและแฟนทะเลาะกันเรื่องที่เขาทักมาหาเรา แฟนเขาคิดว่าเราเป็นกิ้ก ทั้งๆที่ความจริงมันไม่ใช่ แต่เราก็รู้สึกผิดนะที่รู้ทั้งรู้ว่าเขามีแฟน เรายังคุย ครั้งนี้เหมือนจะเป็นเรื่องจากที่เขาทะเลาะกันเขาเลิกกันเลยค่ะ เราตกใจมากๆ เราคิดว่าเราเป็นต้นเหตุแล้วเราก็รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์นี้ เราขอไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาและ ผญ.คนนั้นอีก ผ่านไปอีก 2 เดือนกว่าๆ ไม่รู้ว่าคืออะไร โชคตาหรือเดสทินี่ เราไปกินข้าวกับเพื่อน แต่ดันได้นั่งร่วมโต๊ะกับคนคุยเก่า เพราะเขาก็เป็นเพื่อนของเพื่อนเราเหมือนกันหลังจากวันนั่น เขาทักมาขอโทษเรา และขอโอกาสเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด ตอนแรกเราไม่ยอม แต่เขามีความพยายามมากๆ เขาใส่ใจทุกรายละเอียดของเรา เหมือนเขาขอพิสูจน์ตัวเองอะค่ะ เราก็เลยให้โอกาสเพราะเขาทำดีมากๆ และเราก็ติดอยู่กับอดีตด้วยล่ะมั้ง รอบนี้เราคุยกันเดือนกว่าๆก็ตัดสินใจคบกันเลย ระหว่างคบกันรอบนี้มันดีแบบดีมากๆ เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ได้ มันรู้สึกสบายใจตลอดเวลาที่อยู่กับเขา แต่แล้วสุดท้ายเราก็ต้องจบปันอีกครั้งนึงอยู่ดี ครั้งนี้จบสวย ไม่ค้างคาหรืออะไร จากตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ 1 ปีกว่าแล้ว เราเห็นชีวิตประจำวันเขาในสตอรี่ของเขาที่ยังไม่มีใครเลยตั่ง ต่ตอนนั้นถามจากเพื่อน ก็บอกไม่มี เราไม่เคยมึฟออนได้เลย ใน 1 ปีกว่าๆนี้เราไม่เคยมีวันไหนทำใจได้เลย เขาดีมากๆเราไม่เคยคิดว่าการเลิกกันมันจะเจ็บขนาดนี้ เราต้องทำยังไงตอนนี้เราไม่อยากรู้สึกเจ็บอีกต่อไปแล้ว เราเหนื่อย เราเอาแต่คิดถึงช่วงเวลาเดิมๆ เราแทบจะบ้า ยิ่งเดือนนี้มันเป็นเดือนครบรอบพอดี เราเสียใจ เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย