สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ช่วงนี้(สักพักนึงเเล้ว)เรารู้สึกตกใจกับทุกอย่างไปหมดเลยค่ะ เช่น วันนี้ลงไปทิ้งขยะเเล้วเห็นเงาก็ตกใจนึกว่าเป็นอย่างอื่น, เดินออกจากห้องน้ำเเล้วเจอคุณน้าก็สะดุ้งเเรงมาก เหนื่อยมากเลยค่ะ เป็นบ่อยมาก ตอนมีคนเรียกบางครั้งก็สะดุ้งจนเพื่อนล้อไปหลายคนเลยค่ะ รู้สึกเเย่มากๆ 

เขาบอกว่าที่ตกใจง่ายเพราะสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เเต่ว่าเราไม่ได้เหม่อเลยนะคะ เเบบนั่งเขียนงานอยู่เเเบบนี้ก็กำลังจดจ่อกับงาน เเต่บางครั้งก็ไม่ได้คิดอะไรเเต่ก็ไม่ได้ใจลอย งงรึเปล่าคะ5555 เเต่เราก็ใจลอยบ่อยเหมือนกันค่ะ มันเหมือนไม่ใช่ใจลอย เเค่ไม่ได้คิดอะไรเลยน่ะค่ะเช่นเดินอยู่เฉยๆมองทางเเต่ไม่ได้นึกอะไรเเล้วถ้ามีคนเรียกก็จะตกใจเหมือนกันค่ะ 

สภาพเเวดล้อมที่อยู่กับอารมณ์ตอนนี้ก็เครียดๆค่ะ เครียดมากเลย เป็นคนที่คิดมาก เหมือนจะพยายามลืมเรื่องเครียดๆเเต่พอปล่อยตัวเองให้ว่างก็จะคิดมากอีก เเล้วก็มีอารมณ์ซึมเศร้าด้วยค่ะ ไม่เคยไปหาหมอนะคะ เเต่อาการมันตรงกับที่เคยเสิร์ชๆดูค่ะ เช่น อยากอยู่คนเดียว ไม่ค่อยชอบออกห้อง เวลาเครียดๆหรือมีปัญหากับครอบครัวหนักๆก็จะทำร้ายร่างกาย เเต่ไม่ได้บ่อยนักนะคะ พยายามไม่ทำอยู่ค่ะ เเล้วก็ขี้โมโหอารมณ์ง่ายกว่าเมื่อก่อนมากๆ อันนี้ก็พยายามระงับอารมณ์ไม่เถียงอะไรใครเเล้วค่ะ