สวัสดีค่ะ ตามหัวชื่อเรื่องอะเนาะเราเป็นสิวแล้วเราก็โดนล้อทุกวันเพราะหน้าเราแพ้สารสเตียรอยมาไปโรงเรียนเราแทบจะไม่อยากไปไม่อยากออกไปไหนเลยเพราะเราอายออกไปคนก็ทักกันใหญ่เลยเราไปโรงเรียนเพื่อนก็มองหน้าเราแล้วทำหน้าตาเหมือนรังเกียจ( ทำหน้าหยี๋)😪 บางคนก็พูดว่าคางคก กบยาง หน้าสิว ตัวประหลาดอัปลักษณ์ สารพัดคำที่เราเจอในแต่วัน จนเราไม่กล้าไปโรงเรียนช่วงยังไม่เป็นสิวเราขยันไปเรียนทุกวันพอเราเป็นสิวมาเราไม่อยากไปอีกเลยไม่กล้าแสดงออกขี้อาย จากเป็นคนที่ตลกเราก็กลายเป็นคนเงียบไม่ร่าเริ่งเหมือนแต่ก่อนครูให้เราทำอะไรเราก็ไม่อยากทำเกี่ยวกับเรื่องเสนองานหน้าชั้นเรียนเราก็กลัวเพื่อนล้อ เดินไปไหนก็มีแต่ก้มหน้า ผู้ชายเวลาเขาพูดด้วยเราก็หันหน้าหนีก้มหน้าแต่ที่จริงก็อยากคุยด้วยนะแต่อายหน้าตัวเอง ตั้งแต่เราเป็นสิวมาชีวิตเราไม่เคยมีความสุขเลยมีแต่เรื่องแย่ๆจะเดินไปไหนก็มีแต่คนทัก เฮ้ออ😭😢
ใบปพ.ที่ครูเขียนมาไม่มีความมั่นใจในตัวเอง โลกส่วนตัวสูง แย่มากๆเลยอะเราตกใจกับคำที่ครุเขียนมาแต่ก่อนเป็นคนร่าเริงแจ่มใส อัธยาศัยดีตอนนี้กับตอนนั้นมันคนละคนกันเลย เรากลายเป็นคนไม่สู้หน้าใครไม่เก่งเหมือนแต่ก่อน เห็นคนหน้าใสก็เเอบอิจฉาเขานะ อยากหน้าใสบ้างเป็นสิวมันทรมาน ขนาดเพื่อนผู้ชายยังทักเลยมันทักว่า สิวเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราก็ได้แต่หน้านิ่งๆแล้วไม่พูดด้วย เราอยากถามเพื่อนพันทิปที่เป็นสิวเหมือนเราว่ารุ้สึกยังไงเวลาเจอคำพวกนี้😊👇🙏😪😭