เราอยู่ปี1ค่ะ เราออกจากกลุ่มเพื่อนสนิท เพราะรู้สึกว่านิสัยเราเข้ากับใครไม่ได้ เราตัดสินใจออกมาอยู่คนเดียว ส่วนหนึ่งเราก็ยอมรับว่าเป็นแต่ที่นิสัยเราเองที่ปรับไม่ได้ แต่พอเดินออกมาแล้วก็มีกังวลเรื่องทำง

แบบรู้ว่าต้องประชาสัมพันธ์ยังไงเวลาเข้าหาคนแต่ละประเทศที่ไปลงทุน รู้ธรรมเนียม  รู้วิธีการเข้าถึงจิตใจคนแต่ละประเทศที่มีความเชื่อแตกต่างกัน  ทำให้เขายอมรับได้ รู้วิธีทำให้สินค้าและแบรนด์ตัว

คือ เรากับแฟน คบกันได้ไม่นานเอง 3-4 เดือนเองค่ะ แค่ตอนนี้เหมือนมีแต่แฟนเราที่ปรับเข้าหาเรา เราก็ปรับบ้างแล้วแต่ก็ยังปรับหรือแก้ไขในเรื่อง นิสัย หรืออาการงี่เง่าของตัวเอง เราเป็นแบบนี้มาหลายรอบมากไป จน

อยากเลิกกับเขาเพราะนิสัยสันดานเขาค่ะ แต่เรายังรักเขาอยู่ แต่ทนนิสัยสันดานเขาไม่ไหวแล้ว คบกันมาเกือบสามปี แรกๆเขาก็ดี แต่มาทนไม่ไหวเอาช่วงสามสี่เดือนนี้ เหมือนว่ายิ่งคบสันดานแย่ๆยิ่งออก เราเคยคุยกันดีๆ

แฟนเป็นคนชอบดื่ม แต่เราเป็นคนไม่ค่อยดื่ม อาทิตย์นึงเขาจะดื่ม3-4วันได้ เครียดก็ดื่ม เหนื่อยก็ดื่ม แต่เวลาเราทำงานเหนื่อยสิ่งที่เราต้องการ คือกับห้องมาแล้วได้กอดเขาก้หายเหนื่อย ยังรักกันอยุ่น่ะคะ แต่เรา

แอบสงสัยจังเลย ว่าทุกความสัมพันธ์ต้องใช้ความพยายามกันมั้ยคะ แบบว่า..พยายามที่จะปรับ พยายามที่จะจูนเข้าหากัน แต่เป็นความพยายามที่ทำแล้วรู้สึกดี รู้สึกเต็มใจที่จะทำ ทำโดยที่ไม่ต้องฝืนความรู้สึกตัวเอง ค

คือต้องเกริ่นก่อนว่าเราทำงานที่นี่มา 5ปีแล้วค่ะ ทุกอย่างราบลื่นดีเป็นหัวหน้าแผนก จนมีวันนึงช่วงเดือนมกราคมที่ผ่านมา มีพนักงานใหม่เข้ามาดีกรีจบจากต่างประเทศ อายุยังน้อยมาทำงานที่บริษัทเรา ตอนแรกน้องเขา

เราแอบชอบคนๆนึงค่ะ เขาเป็นคนในที่ทำงาน เคยทักทายกันอยู่บ้าง เขานิสัยดีน่ารัก มันเลยเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราเริ่มแอบปลื้มเขา ผ่านไปสักพักเราเริ่มรู้สึกว่าอยากจะเริ่มคุยกะเขามากขึ้น เผื่อว่าจะมีโอกาสท