อารมแบบนี้จะมาเป็นพักๆค่ะ ช่วงนี้ยิ่งเป็นบ่อย บางทีรุ้สึกเหมือนทำอะไรก้ผิดไปหมดอะค่ะ เพื่อนร่วมงานก้ไม่กล้าจะระบายด้วยกลัวเค้าว่าเป็นเรื่องจิ๊บจ้อย เราต้องเก็บความรุ้สึกนี้ไว้ให้ลึกที่สุดเวลาอยุ่ในที่ทำงาน อีกอย่างเครียดเรื่องทางบ้านด้วย เราหนีออกจากบ้านมาได้จะ2ปีแล้วค่ะ เเต่เราเคยกลับไป คำถามแรกที่เจอคนที่บ้านเค้าถามเรามาว่า มีเงินกลับมาเท่าไหร่ ไปไม่รอดล่ะสิ แบบนี้เรายิ่งไม่อยากกลับ พ่อแม่เราก้ไม่มีแล้ว อยากเจอลูกบ้างก้ไม่มีโอกาศเลยสามีมีเมียน้อย ย่าของลูกไม่ค่อยอยากให้เราติดต่อไปอีก เราแค่รู้ว่าลูกเราอยุ่ดีมีความสุข เราส่องเฟสพวกเค้า ทุกวันนี้เราอยุ่ตัวคนเดียว บางทีก้คิดอยากตายๆให้มันรุ้แล้วรุ้รอดไป เบื่อแล้วการเป็นคน อยากจะมีครอบครัวที่อบอุ่นมีกำลังใจที่ดี แต่ก้ไม่รุ้ต้องร้องขอกับใคร