รุ้สึกท้อแท้ หมดกำลังใจครับ เบื่อไปหมด เนื่องจากปัญหาสุขภาพครับ. คือขอท้าวใจความก่อนนะครับ ผม เป็นเกย์ ตอนนี้อายุ 30 ปีครับ. ปัจจุบันเปนเจ้าของร้านอาหารเล็กๆใจจังหวัดเชียงใหม่. ชีตวิตของผมตั้งแต่เด็ก ถือได้ว่าปากกัดตีนถีบเลยทีเดียว ผมเปนเดกบ้านนอกคนนึ่ง เติบโตที่จังหวัดขอนแก่น ตอนเดกๆครอบครัวมีปัญหา พ่อชอบกินเหล้าและทะเลาะกับแม่ ตลอด จำได้ว่าทุกช่วงเทศกาลสำคัญผมกับแม่ต้องหวาดผวากลัวพ่อกำร้านตลอด. ทุกครั้งที่พ่อกลับบ้านดึก เราต้องค่อยลุ้นว่าจะพ่อจะเมาหรือไม่ เพราะสมัยนั้นไม่มีโทรศัพ เวลามีเรื่อง ญาติพี่น้องฝ่ายแม่ไม่เคยสนใจเค้าคงไม่อยากยุ่งเนาะ. มีแต่ญาติฝ่ายพ่อที่ให้ความช่วยเหลือ หลายต่อหลายครั้งที่ผมกะแม่ต้องไปแอบหลบในห้องน้ำของคนข้างบ้าน. บางครั้งหน้าหนาว ก็ทนกันจนถึงเช้าไม่ก็รอจนพ่อสางเมา. แม่เจ้าเลิกก็เลยไม่ได้เพราะสงสารลูก. แต่ทุกวันนี้พ่อเลิกเหล้านะคับ แต่นั้นมันก็เปนปมติดตัวผมมาตลอด ผมเป็นครมีความสามารถ แต่ขาดคนสนับสนุน ครูอาจารย์ก็ไม่ค่อยสนใจหรอกมั้ง555. ผมเก็บความรุ้สึกมาตลอด ไม่เคยปรึกษาใครหลายครั้งแอบร้องไห้คนเดียว. เนื่องจากน้อยใจในชีวิต. ทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยมีใครเห็นค่า  ทำดีแค่ไหนก็ไม่เคยถูกตาใคร. ไม่เหมือนคนอื่นเขาเนื่อจากเรามีปัญหาครอบครัวตลอด. แม่ไปกู้เงินกองทุนหมู่บ้าน จำได้ครั้งแม่ขอไป 30000 แต่คณะกรรมการ ให้แค่ 3500 จนแม่ต้องไปถาม ละก็โดนด่ากลับมา ผมจำได้ตลอด ใครทำดีหรือไม่ดีกะผม แต่ผมก็ทำเปนลืม. บางครั้ง ยืมตังญาติไปโรงเรียน 20 บาทก็โดนด่าโดนบ่น. แต่แม่ไม่รุ้ ผมก็ไม่เคยพูดได้แต่ร้องไห้คนเดียวไม่อยากให้แม่เสียใจ ด้วยเหตุผลนานาประการข้างต้นเลยทำให้ผมไม่กล้าที่จะพูดหรือเเสดงความคิด เห็นกะใคร. จากวันนั้นถึงวันนี้ ชีวิตผมเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ. ตอนนี้ผมมีแฟนเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ อายุเราห่างกัน 15 ปี เราครบกันมา ปีนี้ ปีที่9 แล้ว เค้าตามใจผมทุกอย่าง บ้าน รถ พ่อแม่ผม เค้าดูแลอย่างดี เรื่องนอกใจไม่เคยมี เรื่องตบตีไม่เคยเจอเลยครับ. แต่กระนั้น ชีวิตวิต้หมือนจะไปได้ดี แต่ทุกวันนี้ ผมเป็นแพนนิก มันทรมานมาก. ผมเปนมา ได้ 8 ปีแล้ว มันทำให้ผมอยากตาย ทรมาน. หมดหวัง. ครับ ผมควรจะทำไงดีครับ. ทำมัยชีวิตผมมันถึงได้ทรมานขนาดนี้ ทั้งชีวิตกำลังจะไปได้ดี แต่ต้องมาป่วย สามวันดี 4 วันไข้. บางครั้งก็กลัวไปหมด มันกลัวตาย มันหายใจไม่ออก. มันเหมือนจะขาดอาการหายใจ. ทุกวันนี้ผมกลัวการกินข้าว. กลับจะหลับแล้วไม่ตื่น กลัวการเข้าห้องน้ำ. จนบางทีก็อยากจะฆ่าตัวตายให้รุ้แล้วรุ้รอดครับ.  ผมควรทำไงดีคับ. ผมถึงจะผ่านมันไปได้