สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกเลยที่ตั้งเกี่ยวกับเรื่องนี้คือมันทนไม่ได้แล้วจริงๆค่ะ ผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
ที่ตั้งกระทู้เพราะเราเริ่มไม่เข้าใจพ่อตัวเองเลย ว่าทำไมถึงหวงเรามากสะจนแม่เองยังเบื่อแทนเรา แม่จะพูดกับเราเสมอว่าอย่าเล่นกับพ่อมากเกินไป(ใช่ค่ะเราเล่นงี้กันมาตั้งนานแล้ว แน่นอนค่ะไม่ใช่ว่าไม่พยายามออกห่างแต่ทำแล้วเราเองก็ไม่อยากผิดใจใครในบ้าน พอเราห่างพ่อก็บอกว่าเราไม่รักไม่สนใจ) แม่มักพูดว่าพ่อหวงเอ็งขนาดนี้ตอนมีแฟนจะลำบาก(ใช่เลยค่ะลำบากมากๆ ขนาดเอาแฟนมาอยู่ด้วยพอเราเริ่มห่างไม่ให้กอดไม่เล่นเหมือนเมื่อก่อนก็นอยก็ว่าเราไม่รู้จะทำไง) แม่ยังบอกอีกว่าพ่อเอ็งหวงขนาดนี้ดูแลเอ็งขนาดนี้มันเกินไปแล้ว หวงเกินไปไม่ปล่อยเอ็งสักอย่างจนแฟนเอ็งมันนอยน้อยใจ
พ่อก็เกินแม่เป็นไรก็ไม่ดูแลทีเรานี้แทบจะไม่นอน (บางทีก็อยากบอกว่าเล่นพอเหมาะดีกว่าไหมแต่ก็ทะเลาะจนบางทีเหนื่อยใจ กินข้าวก็ต้องรอตลอดนอนไม่เคยนอนพร้อมแฟนเลยนอนล็อคห้องก็ไม่ได้ บางทีนะคิดแบบพ่อหวงเก็บไว้กินเองปะวะ
#ก็แค่คิด ) แม่บอกว่าตั้งแต่เรามาอยู่กับแม่ แม่ไม่เคยมีไรกับพ่อเลย พ่อคลุกคลีอยู่แต่กับลูกเหมือนตอนที่อยู่บ้านเกิดไม่สิหนักกว่าเดิม แม่บอกพ่อก็ผิดใจกัน พ่อเราแม่แต่หอมแม่ยังไม่ทำถ้าเราไม่บังคับ ส่วนตัวเรานี้ไม่ต้องพูดก็หอม มาเล่นเหมือนเป็นแฟนเราซึ่งแฟนเราเล่นกับเราแล้วพ่อจะนอย คืออะไรวะแฟนกันเล่นกันก็ไม่ได้แค่จี้ยังโดนว่าตอนแฟนไม่อยู่ เราอยากพูดในใจนะว่าเราเบื่อแบบนี้ซึ่งเราเรียกร้องให้อิสระมากกว่านี้ เมื่อก่อนนี้มีแฟนคนไหนห้ามหมด ไปไหนก็ห้ามแม้จะไปกับเพื่อนก็ห้าม ซึ่งตอนนี้ให้อิสระกว่าเมื่อก่อนจริงค่ะแต่ยังไม่ได้ทั้งหมด เรารู้อะไรดีไม่ดีเราก็ทำตามที่เขาบอก
เพิ่มเติม
บางทีแฟนเราไปทำงานก็มานอนกับเราในห้องสองคน นี้เรายังคิดเลยใครพ่อใครแฟน
แม่นี้น้อยใจพ่อบ่อยแต่แม่พูดไม่ได้ ได้แต่ระบายให้เราฟัง เราห่างนิดหน่อยไม่ได้ หนักกว่านั้นคือ วันไหนแฟนเราหยุดงานพ่อมักจะหาเรื่องหยุดงานตามไปด้วยคือไรวะ เราไม่โทรหาก็นอนไม่รอกินข้าวตอนดึกก็นอย ทำไรนี้เราลำบากใจในบ้านสุด จนบางทีอยากจิเอายา....ให้พ่อกินแล้วให้มีไรกับแม่ อยากให้พ่ออยู่กับแม่บ้างอะไรบ้าง หงุดหงิดมากค่ะทำอะไรไม่ได้เลย 😭
ครอบครัวเรากลับบ้านทีไรนะ คนทั้งหมู่บ้านนิทาว่าเรากับพ่อเป็นผัวเมียกันหรอห่างกันไม่ได้เลย เรายิ่งกลุ้มใจไปใหญ่ แม่ก็ยิ่งเครียด สรุปเลยเรารู้แต่เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง อยากพูดแต่พอพูดก็ทะเลาะผิดใจกัน สุดท้ายก็ต้องเป็นเหมือนเดิมทำทุกอย่างเหมือนเดิม เห้อ
เราอยากถามพ่อแม่คนอื่นว่ามีพ่อใครหวงเหมือนเราบ้าง หวงสะจนลูกตัวเองอยากหนีไปให้ไกลจากตรงนี้เบื่อที่พูดหรือทำอะไรไม่ได้เราเหนื่อยใจกับพ่อตัวเองมาก
พ่อใครเป็นบ้างค่ะหวงลูกเกินเหตุ
ที่ตั้งกระทู้เพราะเราเริ่มไม่เข้าใจพ่อตัวเองเลย ว่าทำไมถึงหวงเรามากสะจนแม่เองยังเบื่อแทนเรา แม่จะพูดกับเราเสมอว่าอย่าเล่นกับพ่อมากเกินไป(ใช่ค่ะเราเล่นงี้กันมาตั้งนานแล้ว แน่นอนค่ะไม่ใช่ว่าไม่พยายามออกห่างแต่ทำแล้วเราเองก็ไม่อยากผิดใจใครในบ้าน พอเราห่างพ่อก็บอกว่าเราไม่รักไม่สนใจ) แม่มักพูดว่าพ่อหวงเอ็งขนาดนี้ตอนมีแฟนจะลำบาก(ใช่เลยค่ะลำบากมากๆ ขนาดเอาแฟนมาอยู่ด้วยพอเราเริ่มห่างไม่ให้กอดไม่เล่นเหมือนเมื่อก่อนก็นอยก็ว่าเราไม่รู้จะทำไง) แม่ยังบอกอีกว่าพ่อเอ็งหวงขนาดนี้ดูแลเอ็งขนาดนี้มันเกินไปแล้ว หวงเกินไปไม่ปล่อยเอ็งสักอย่างจนแฟนเอ็งมันนอยน้อยใจ
พ่อก็เกินแม่เป็นไรก็ไม่ดูแลทีเรานี้แทบจะไม่นอน (บางทีก็อยากบอกว่าเล่นพอเหมาะดีกว่าไหมแต่ก็ทะเลาะจนบางทีเหนื่อยใจ กินข้าวก็ต้องรอตลอดนอนไม่เคยนอนพร้อมแฟนเลยนอนล็อคห้องก็ไม่ได้ บางทีนะคิดแบบพ่อหวงเก็บไว้กินเองปะวะ#ก็แค่คิด ) แม่บอกว่าตั้งแต่เรามาอยู่กับแม่ แม่ไม่เคยมีไรกับพ่อเลย พ่อคลุกคลีอยู่แต่กับลูกเหมือนตอนที่อยู่บ้านเกิดไม่สิหนักกว่าเดิม แม่บอกพ่อก็ผิดใจกัน พ่อเราแม่แต่หอมแม่ยังไม่ทำถ้าเราไม่บังคับ ส่วนตัวเรานี้ไม่ต้องพูดก็หอม มาเล่นเหมือนเป็นแฟนเราซึ่งแฟนเราเล่นกับเราแล้วพ่อจะนอย คืออะไรวะแฟนกันเล่นกันก็ไม่ได้แค่จี้ยังโดนว่าตอนแฟนไม่อยู่ เราอยากพูดในใจนะว่าเราเบื่อแบบนี้ซึ่งเราเรียกร้องให้อิสระมากกว่านี้ เมื่อก่อนนี้มีแฟนคนไหนห้ามหมด ไปไหนก็ห้ามแม้จะไปกับเพื่อนก็ห้าม ซึ่งตอนนี้ให้อิสระกว่าเมื่อก่อนจริงค่ะแต่ยังไม่ได้ทั้งหมด เรารู้อะไรดีไม่ดีเราก็ทำตามที่เขาบอก
เพิ่มเติม
บางทีแฟนเราไปทำงานก็มานอนกับเราในห้องสองคน นี้เรายังคิดเลยใครพ่อใครแฟน
แม่นี้น้อยใจพ่อบ่อยแต่แม่พูดไม่ได้ ได้แต่ระบายให้เราฟัง เราห่างนิดหน่อยไม่ได้ หนักกว่านั้นคือ วันไหนแฟนเราหยุดงานพ่อมักจะหาเรื่องหยุดงานตามไปด้วยคือไรวะ เราไม่โทรหาก็นอนไม่รอกินข้าวตอนดึกก็นอย ทำไรนี้เราลำบากใจในบ้านสุด จนบางทีอยากจิเอายา....ให้พ่อกินแล้วให้มีไรกับแม่ อยากให้พ่ออยู่กับแม่บ้างอะไรบ้าง หงุดหงิดมากค่ะทำอะไรไม่ได้เลย 😭
ครอบครัวเรากลับบ้านทีไรนะ คนทั้งหมู่บ้านนิทาว่าเรากับพ่อเป็นผัวเมียกันหรอห่างกันไม่ได้เลย เรายิ่งกลุ้มใจไปใหญ่ แม่ก็ยิ่งเครียด สรุปเลยเรารู้แต่เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง อยากพูดแต่พอพูดก็ทะเลาะผิดใจกัน สุดท้ายก็ต้องเป็นเหมือนเดิมทำทุกอย่างเหมือนเดิม เห้อ
เราอยากถามพ่อแม่คนอื่นว่ามีพ่อใครหวงเหมือนเราบ้าง หวงสะจนลูกตัวเองอยากหนีไปให้ไกลจากตรงนี้เบื่อที่พูดหรือทำอะไรไม่ได้เราเหนื่อยใจกับพ่อตัวเองมาก