เข้าเรื่องเลยนะครับ....
บางวันที่ผมตัดสินใจผิดพลาดแบบ เอออันนั้นดีแต่กลับไม่เลือกเพราะไม่รู้ว่าอีกอันมันจะเป็นแบบไหน แต่สุดท้ายแล้วก็มารู้สึกแย่ที่หลัง บางอันก็จะเป็นเรื่องของคำพูดของตัวเอง บางที่เขาต้องการกำลังใจ แต่เขาผิดเราดันไปช้ำเติมเขา ทั้งๆที่มันผิด พอแยกตัวออกมาอยู่คนเดียวเรื่องพวกนี้ก็จะวนมา แล้วก็มานั่งเสียใจ แล้วมาว่าตัวเอง (ทำไมพูดแบบนั้น เขาจะรู้สึกยังไง ทำไมไม่รู้จักใช้คำพูดให้ดีกว่านี้หน่อย)
บางครั้งก็อยู่กับเพื่อนหัวเราะยิ้ม ตลกเฮฮ่า พอกลับมาบ้าน ก็เริ่มรู้สึกเศร้าๆภาพในจิตใจ บางครั้งก็แก้โดยการหาเรื่องอื่นทำ บางครั้งไม่ไหวแล้วเลยนอนนำ้ตาไหล แต่ดันรู้สึกดีหลังจากนั้น เหมือนตัวเบา(ไม่ได้ร้องไห้นะ แค่นำ้ตาไหล) ไม่รู้ว่ามันเอาความรู้สึกแย่ๆแบบนั้นมาจากไหน แต่ที่มาของความเศร้านั้นเราเข้าใจสาเหตุ มันรู้สึกว่าเออมันมีที่มา ความรู้สึกนี้มาจากตรงนี้ ตอนที่ไปเที่ยววันนั้น แต่ไม่รู้ว่ามันมาจากไหน ต้นกำเนิดมาตากอะไร แค่สะสมแล้วมาพร้อมกัน
หรือบางครั้ง เราแค่สับสนในตัวเองจนเกีนไปหรือปล่าว
บางที่ก็ถามตัวเองว่า
1./ ผมควรจะปล่อยให้นำ้ตาไหลออกมา หรือ ควรหาเรื่องอื่นทำแทนที่จะนั่งเศร้า
2./ สาเหตุที่เป็นแบบนี้เพราะเราอ่อนไหวเหรอ หรือ โรคซึมเศร้ากันแน่
มีคำถามมากมายเกีดขึ้นแต่หาคำตอบไม่ได้
รู้ว่าตัวเองเป็นคนยังไง แต่บางครั้งก็เหมือนสิ่งที่รู้นั้นไม่ใช่