ควรทำยังไงดีคะ? ในชีวิตประจำวันจะต้องอยู่กับคนที่มีนิสัยตลาดล่าง
ขอเล่านิดนึงนะคะเรามีรุ่นพี่อายุห่างกับเรา1ปี เป็นผู้หญิง2คน เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันด้วย ก็คือเจอหน้ากันทุกวัน เจอตั้งแต่ลืมตาดูโลกเลยก็ว่าได้ เล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ เราถูกส่งเข้าไปเรียนในตัวเมืองจังหวัดตั้งแต่ป.1เลยค่ะ แล้วพอพี่2คนนี้ขึ้นม.1ก็มาเรียนในเมืองเหมือนกัน พ่อแม่เขาอยากให้ไปสอบโรงเรียนประจำจังหวัดจนสอบติดทั้ง2คนเลยแต่ว่าทั้ง2คนบอกว่าไม่อยากเรียนที่นี่ อยากเรียนอีกที่นึงซึ่งเป็นโรงเรียนในเมืองเหมือนกันแต่เขาว่ากันทั่วเมืองว่าโรงเรียนนี้มีแต่ข่าวฉาว นักเรียนตบกันบ้าง ติดยา สูบบุหรี่ นั่งจูบกันบ้างและอีกมากมาย เราก็เลยถามว่าทำไมถึงอยากเรียนที่นั่น พี่เขาก็ตอบว่าอยากไปเรียนที่เดียวกันกับพี่ชายที่เรียนอยู่ที่นั่นมาก่อนหน้านี้ ซึ่งพี่ชายของเขาที่เรียนตรงนั้นเขาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาเรียนที่นี่ด้วยซ้ำ แต่เพราะสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดไม่ได้ก็เลยมาที่นี่ แล้วก็ยังบอกอีกว่าไม่อยากให้น้องสาวทั้ง2คนมาเรียนด้วยเพราะพี่เขาเรียนอีกแค่ปีเดียวเท่านั้น ปีต่อไปก็ไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว แต่2คนนั้นก็ไม่ยอมค่ะ เลยได้เรียนที่นั่น(เราเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดนะคะ) ทางพ่อแม่เขาก็เป็นห่วงกลัวว่าจะมีปัญหาเพราะว่าพึ่งเคยเข้าไปเรียนในเมือง กลัวไปเจอเพื่อนไม่ดีอะไรแบบนี้แหละค่ะ แต่เหมือนพ่อแม่คิดว่าลูกคิดดีแล้วที่ตัดสินใจแบบนั้นจึงปล่อยให้ลูกตัดสินใจเอง เราเองก็คิดว่าเขาคงไม่เป็นเหมือนเด็กที่มีข่าวหรอก เพราะตอนที่อยู่โรงเรียนแถวบ้านก็เลือกคบเพื่อนดี ตั้งใจเรียน เรียนเก่ง แล้วก็ขยันด้วย ตอนนั้นเราแอบคิดว่าการที่เค้าเข้าไปเรียนในเมืองอาจจะทำให้เค้าเพิ่มพื้นฐานของตัวเองที่ดีอยู่แล้วให้มันดีมากขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วเรื่องราวมันก็เกิดขึ้นตั้งแต่2คนนั้นเข้าไปเรียนที่นั่น...
*ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ผ่านมาเป็นเวลา4ปีแล้วนะคะ ตอนนี้2คนนั้นก็ยังเรียนที่เดิม
พฤติกรรมของพวกเขาที่เราต้องเผชิญ
-ทาปากแดง บล็อกตา ปัดแก้มไปเรียน
-แต่งตัวผิดระเบียบของโรงเรียน
-จะไปไหนก็ไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ
-ตบตีกันเป็นว่าเล่น ใครมองหน้าด่า ใครเดินชนตบ
-โพสต์โจมตีศัตรูเต็มหน้าฟีดข่าวในเฟสบุ๊ค
-ขโมยเงินพ่อแม่ไปซื้อเหล้า
-หนีออกจากบ้านตอนดึกๆ
-ไม่เข้าเรียนเพราะไปอยู่บ้านแฟน
-ชอบการไปเต้นข้างรถแห่,เวทีหมอลำ
-เจอผู้ชายที่รู้จักก็ไถเงินเขาซื้อเหล้าเบียร์
-ก้าวร้าวกับผู้ใหญ่ เช่น แม่ล้างจานอยู่ก็โยนจานใส่กะละมังต่อหน้าต่อตาแม่ ไม่พอใจก็กระทืบเท้าใส่ ทะเลาะกับพ่อแม่ก็กรี๊ดลั่นบ้าน ทำลายข้าวของ
-ภายใน1เดือนสามารถมีแฟนไม่เลือกหน้าได้ไม่ต่ำกว่า2คน(แล้วแต่เดือน ถ้าไม่มีก็คือไม่มีเลย)
-ชอบนั่งซ้อนมอไซค์ตากแดดทั้งวัน
-ชอบซื้อของเยอะๆเน้นประหยัด เน้นปริมาณ แต่ไม่เน้นคุณภาพ
-ห้องนอนเหมือนรังหมา ปลั๊กไฟอยู่บนที่นอน ขวดนมกินเหลือวางบนหัวเตียง มดสร้างรังในห้อง แมงมุมใต่ยั๊วเยี๊ยเต็มไปหมด
ฯลฯ ปล.นึกไม่ออกจริงๆค่ะเยอะมากที่เราต้องเจอ
สิ่งที่เราทำให้พวกเขา&สิ่งที่พวกเขาทำกับเรา
-ถ้ามีการบ้านเยอะ แบ่งให้เราทำ
-หิวกลางดึกโทรให้เราพาออกไป บางวันเราก็หลับไปแล้ว
-บางทีเรากินข้าวอิ่มแล้ว บังคับให้เราออกไปกินหมูกะทะเป็นเพื่อน และต้องออกเงินเองด้วย
-ในวันที่เรานอนป่วยอยู่บ้านให้เราพาออกไปเฝ้าแฟนตัวเองเตะบอล
-ชอบยืมของส่วนตัวไปใช้แล้วไม่คืน เช่น ลิปสติก ครีมบำรุงต่างๆ เสื้อชั้นใน ฯลฯ
-ตอนพวกเขาเมาไม่มีสติเราไปส่งบ้าน+เช็ดตัว+เปลี่ยนเสื้อผ้า+พาเข้านอน
-ตอนเราเมาพวกเขาตักน้ำราดหัวเราค่ะ แม่เรามารับกลับบ้าน(มีคลิปพร้อมแบล็คเมย์เราตลอดเวลา)
-เขาเคยมีเรื่องขึ้นโรงพัก1ครั้ง เราให้พ่อเราไปเคลียให้ พ่อเราโดนด่าว่าเข้าข้างหลาน ไม่ยุติธรรม (พ่อเราทำงานข้าราชการ)
-ชอบด่าเราว่าเราติดรวย ทำตัวไฮโซ ลืมกำพืดตัวเอง เพียงเพราะว่าเราใช้ของแบรนด์แท้ ไม่ซื้อของก็อป แต่พวกเขาชอบยืมพวกกระเป๋า หมวก เสื้อผ้าที่เป็นแบรนด์แท้ของเราไปใส่ เพื่ออวดเพื่อน
-ปวดหัวตัวร้อน เราวิ่งเอายาไปให้ถึงบ้าน
-เป็นประจำเดือน เราขับรถไปซื้อผ้าอนามัยมาให้
-แย่งคนที่เราคุยเป็น3-4เดือนไปโดยไม่สำนึกผิดเลย แล้วก็มาอวดว่าได้คุยกัน ถามว่าเราโกรธมั้ยเราโกรธค่ะ เพราะคนที่เราคุยนานขนาดนี้เรารู้สึกดีจริงๆที่ได้คุย แล้วอยู่ดีๆมาแย่งไป แต่เราไม่เคยพูดเลยนะคะว่าแย่งคนคุยเราไป ไม่เคยเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับพวกเขา เพราะเราคิดว่าถ้าคนนั้นชอบเราจริงๆเขาก็คงไม่ไปง่ายๆแบบนั้น
-เราโดนคนคุย,คนคุยเก่าของพวกเขาแซว พวกเขาโกรธเราเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่คุยกับเรา พอเวลาผ่านไปก็ยังขุดมาแซะว่าเราไปอ่อยคนของเขา
ฯลฯ
ปล2.พ่อแม่ของพวกเขาดีกับครอบครัวเรา ชอบทำอาหารมาแบ่งให้กินตามประสาคนบ้านเดียวกันนั่นแหล่ะค่ะ
ปล3.เราปากหมาอยู่นะคะพูดแรงมากไปทางก้าวร้าวเลย เราหยอกพ่อแม่แรงจริงๆค่ะเพราะพ่อแม่เราก็หยอกเราแรง
ปล4.เราเคยโดนแม่กักบริเวณในบ้านหลายครั้งเลยค่ะเพราะไปกับพวกเขานี่แหล่ะ
ปล5.พี่ชายจะเอาเราไปอยู่ที่บ้านแฟนด้วย เพราะจะให้หนีพวกนี้
เราอยากไปเจอสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้ ไปเจอคนใหม่ๆอย่างน้อยเราก็สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่กับคนประเภทไหน เพราะเราเกิดที่นี่เราก็เลยเลือกไม่ได้ที่จะต้องเจอพวกเขา เราพยายามคิดมาตลอดว่าพวกเขาไม่ได้แย่ขนาดนั้น เดี๋ยวเราก็ชิน แต่เราก็ทำไม่ได้สักที เรื่องที่พี่ชายจะเอาเราหนีจากตรงนี้เราก็อยากหนีนะคะแต่เราห่วงพ่อแม่เรา ไม่ค่อยห่วงเรื่องสุขภาพเท่าไหร่เพราะพ่อแม่เราชอบปั่นจักรยาน รักษาสุขภาพดีค่ะ เราแค่กลัวพ่อแม่ทำงานมาจะเครียดเพราะไม่มีใครให้เล่นด้วย เพราะแต่ก่อนพี่ชายเราไม่มีแฟน พี่ชายเราอยู่บ้าน บ้านเราก็มีสีสันดีค่ะ ดูหนังพร้อมหน้าพร้อมตา จนพี่ชายเรามีแฟนแล้วก็ได้งานแถวบ้านแฟนพอดีก็เลยย้ายไปอยู่นั่นเลย พ่อกับแม่ก็เหลือเราคนเดียวที่ทำให้หายเหนื่อยในทุกๆวัน แล้วเราก็เหนื่อยเพราะมาเจอคนแบบนี้ด้วยค่ะ
ควรทำยังไงดีคะ?
จำเป็นจะต้องอยู่กับคนประเภทตลาดล่าง
ขอเล่านิดนึงนะคะเรามีรุ่นพี่อายุห่างกับเรา1ปี เป็นผู้หญิง2คน เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันด้วย ก็คือเจอหน้ากันทุกวัน เจอตั้งแต่ลืมตาดูโลกเลยก็ว่าได้ เล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ เราถูกส่งเข้าไปเรียนในตัวเมืองจังหวัดตั้งแต่ป.1เลยค่ะ แล้วพอพี่2คนนี้ขึ้นม.1ก็มาเรียนในเมืองเหมือนกัน พ่อแม่เขาอยากให้ไปสอบโรงเรียนประจำจังหวัดจนสอบติดทั้ง2คนเลยแต่ว่าทั้ง2คนบอกว่าไม่อยากเรียนที่นี่ อยากเรียนอีกที่นึงซึ่งเป็นโรงเรียนในเมืองเหมือนกันแต่เขาว่ากันทั่วเมืองว่าโรงเรียนนี้มีแต่ข่าวฉาว นักเรียนตบกันบ้าง ติดยา สูบบุหรี่ นั่งจูบกันบ้างและอีกมากมาย เราก็เลยถามว่าทำไมถึงอยากเรียนที่นั่น พี่เขาก็ตอบว่าอยากไปเรียนที่เดียวกันกับพี่ชายที่เรียนอยู่ที่นั่นมาก่อนหน้านี้ ซึ่งพี่ชายของเขาที่เรียนตรงนั้นเขาบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาเรียนที่นี่ด้วยซ้ำ แต่เพราะสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดไม่ได้ก็เลยมาที่นี่ แล้วก็ยังบอกอีกว่าไม่อยากให้น้องสาวทั้ง2คนมาเรียนด้วยเพราะพี่เขาเรียนอีกแค่ปีเดียวเท่านั้น ปีต่อไปก็ไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว แต่2คนนั้นก็ไม่ยอมค่ะ เลยได้เรียนที่นั่น(เราเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดนะคะ) ทางพ่อแม่เขาก็เป็นห่วงกลัวว่าจะมีปัญหาเพราะว่าพึ่งเคยเข้าไปเรียนในเมือง กลัวไปเจอเพื่อนไม่ดีอะไรแบบนี้แหละค่ะ แต่เหมือนพ่อแม่คิดว่าลูกคิดดีแล้วที่ตัดสินใจแบบนั้นจึงปล่อยให้ลูกตัดสินใจเอง เราเองก็คิดว่าเขาคงไม่เป็นเหมือนเด็กที่มีข่าวหรอก เพราะตอนที่อยู่โรงเรียนแถวบ้านก็เลือกคบเพื่อนดี ตั้งใจเรียน เรียนเก่ง แล้วก็ขยันด้วย ตอนนั้นเราแอบคิดว่าการที่เค้าเข้าไปเรียนในเมืองอาจจะทำให้เค้าเพิ่มพื้นฐานของตัวเองที่ดีอยู่แล้วให้มันดีมากขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วเรื่องราวมันก็เกิดขึ้นตั้งแต่2คนนั้นเข้าไปเรียนที่นั่น...
*ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ผ่านมาเป็นเวลา4ปีแล้วนะคะ ตอนนี้2คนนั้นก็ยังเรียนที่เดิม
พฤติกรรมของพวกเขาที่เราต้องเผชิญ
-ทาปากแดง บล็อกตา ปัดแก้มไปเรียน
-แต่งตัวผิดระเบียบของโรงเรียน
-จะไปไหนก็ไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ๆ
-ตบตีกันเป็นว่าเล่น ใครมองหน้าด่า ใครเดินชนตบ
-โพสต์โจมตีศัตรูเต็มหน้าฟีดข่าวในเฟสบุ๊ค
-ขโมยเงินพ่อแม่ไปซื้อเหล้า
-หนีออกจากบ้านตอนดึกๆ
-ไม่เข้าเรียนเพราะไปอยู่บ้านแฟน
-ชอบการไปเต้นข้างรถแห่,เวทีหมอลำ
-เจอผู้ชายที่รู้จักก็ไถเงินเขาซื้อเหล้าเบียร์
-ก้าวร้าวกับผู้ใหญ่ เช่น แม่ล้างจานอยู่ก็โยนจานใส่กะละมังต่อหน้าต่อตาแม่ ไม่พอใจก็กระทืบเท้าใส่ ทะเลาะกับพ่อแม่ก็กรี๊ดลั่นบ้าน ทำลายข้าวของ
-ภายใน1เดือนสามารถมีแฟนไม่เลือกหน้าได้ไม่ต่ำกว่า2คน(แล้วแต่เดือน ถ้าไม่มีก็คือไม่มีเลย)
-ชอบนั่งซ้อนมอไซค์ตากแดดทั้งวัน
-ชอบซื้อของเยอะๆเน้นประหยัด เน้นปริมาณ แต่ไม่เน้นคุณภาพ
-ห้องนอนเหมือนรังหมา ปลั๊กไฟอยู่บนที่นอน ขวดนมกินเหลือวางบนหัวเตียง มดสร้างรังในห้อง แมงมุมใต่ยั๊วเยี๊ยเต็มไปหมด
ฯลฯ ปล.นึกไม่ออกจริงๆค่ะเยอะมากที่เราต้องเจอ
สิ่งที่เราทำให้พวกเขา&สิ่งที่พวกเขาทำกับเรา
-ถ้ามีการบ้านเยอะ แบ่งให้เราทำ
-หิวกลางดึกโทรให้เราพาออกไป บางวันเราก็หลับไปแล้ว
-บางทีเรากินข้าวอิ่มแล้ว บังคับให้เราออกไปกินหมูกะทะเป็นเพื่อน และต้องออกเงินเองด้วย
-ในวันที่เรานอนป่วยอยู่บ้านให้เราพาออกไปเฝ้าแฟนตัวเองเตะบอล
-ชอบยืมของส่วนตัวไปใช้แล้วไม่คืน เช่น ลิปสติก ครีมบำรุงต่างๆ เสื้อชั้นใน ฯลฯ
-ตอนพวกเขาเมาไม่มีสติเราไปส่งบ้าน+เช็ดตัว+เปลี่ยนเสื้อผ้า+พาเข้านอน
-ตอนเราเมาพวกเขาตักน้ำราดหัวเราค่ะ แม่เรามารับกลับบ้าน(มีคลิปพร้อมแบล็คเมย์เราตลอดเวลา)
-เขาเคยมีเรื่องขึ้นโรงพัก1ครั้ง เราให้พ่อเราไปเคลียให้ พ่อเราโดนด่าว่าเข้าข้างหลาน ไม่ยุติธรรม (พ่อเราทำงานข้าราชการ)
-ชอบด่าเราว่าเราติดรวย ทำตัวไฮโซ ลืมกำพืดตัวเอง เพียงเพราะว่าเราใช้ของแบรนด์แท้ ไม่ซื้อของก็อป แต่พวกเขาชอบยืมพวกกระเป๋า หมวก เสื้อผ้าที่เป็นแบรนด์แท้ของเราไปใส่ เพื่ออวดเพื่อน
-ปวดหัวตัวร้อน เราวิ่งเอายาไปให้ถึงบ้าน
-เป็นประจำเดือน เราขับรถไปซื้อผ้าอนามัยมาให้
-แย่งคนที่เราคุยเป็น3-4เดือนไปโดยไม่สำนึกผิดเลย แล้วก็มาอวดว่าได้คุยกัน ถามว่าเราโกรธมั้ยเราโกรธค่ะ เพราะคนที่เราคุยนานขนาดนี้เรารู้สึกดีจริงๆที่ได้คุย แล้วอยู่ดีๆมาแย่งไป แต่เราไม่เคยพูดเลยนะคะว่าแย่งคนคุยเราไป ไม่เคยเอาเรื่องนี้มาทะเลาะกับพวกเขา เพราะเราคิดว่าถ้าคนนั้นชอบเราจริงๆเขาก็คงไม่ไปง่ายๆแบบนั้น
-เราโดนคนคุย,คนคุยเก่าของพวกเขาแซว พวกเขาโกรธเราเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่คุยกับเรา พอเวลาผ่านไปก็ยังขุดมาแซะว่าเราไปอ่อยคนของเขา
ฯลฯ
ปล2.พ่อแม่ของพวกเขาดีกับครอบครัวเรา ชอบทำอาหารมาแบ่งให้กินตามประสาคนบ้านเดียวกันนั่นแหล่ะค่ะ
ปล3.เราปากหมาอยู่นะคะพูดแรงมากไปทางก้าวร้าวเลย เราหยอกพ่อแม่แรงจริงๆค่ะเพราะพ่อแม่เราก็หยอกเราแรง
ปล4.เราเคยโดนแม่กักบริเวณในบ้านหลายครั้งเลยค่ะเพราะไปกับพวกเขานี่แหล่ะ
ปล5.พี่ชายจะเอาเราไปอยู่ที่บ้านแฟนด้วย เพราะจะให้หนีพวกนี้
เราอยากไปเจอสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้ ไปเจอคนใหม่ๆอย่างน้อยเราก็สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่กับคนประเภทไหน เพราะเราเกิดที่นี่เราก็เลยเลือกไม่ได้ที่จะต้องเจอพวกเขา เราพยายามคิดมาตลอดว่าพวกเขาไม่ได้แย่ขนาดนั้น เดี๋ยวเราก็ชิน แต่เราก็ทำไม่ได้สักที เรื่องที่พี่ชายจะเอาเราหนีจากตรงนี้เราก็อยากหนีนะคะแต่เราห่วงพ่อแม่เรา ไม่ค่อยห่วงเรื่องสุขภาพเท่าไหร่เพราะพ่อแม่เราชอบปั่นจักรยาน รักษาสุขภาพดีค่ะ เราแค่กลัวพ่อแม่ทำงานมาจะเครียดเพราะไม่มีใครให้เล่นด้วย เพราะแต่ก่อนพี่ชายเราไม่มีแฟน พี่ชายเราอยู่บ้าน บ้านเราก็มีสีสันดีค่ะ ดูหนังพร้อมหน้าพร้อมตา จนพี่ชายเรามีแฟนแล้วก็ได้งานแถวบ้านแฟนพอดีก็เลยย้ายไปอยู่นั่นเลย พ่อกับแม่ก็เหลือเราคนเดียวที่ทำให้หายเหนื่อยในทุกๆวัน แล้วเราก็เหนื่อยเพราะมาเจอคนแบบนี้ด้วยค่ะ
ควรทำยังไงดีคะ?