กลางปี 16 มีความจำเป็นต้องพาคณะกลุ่มหนึ่งไปเยือนนักธุรกิจ ที่ เมาะลำไย หรือคนไทยออกเสียงว่า มะละแหม่ง ตามเพลง มะเมี๊ยะ ของศิลปิน คุณจรัล มโนเพ็ชร
เส้นทางนี้ออกทางด่านแม่สอด ไปเมือง เมียวดี ผาอัน เมาะลำไย เวลาที่ผ่านช่วงผาอัน ก็ต้องจ่ายค่าผ่านด่านตลอด เป็นค่าคุ้มครอง เพราะราชการพม่าเอง ก็ยังไม่มีอำนาจเบ็ดเสร็จ ดังนั้น อิทธิพล บารมีต่างๆ ก็จะขึ้นอยู่แต่ละกองกำลังหรือกลุ่มชน ซึ่งผาอันนี้ถือเป็นรัฐกระเหรี่ยง
จ่ายตังแล้วผ่านสบาย ไม่มีปัญหา ฮ่าๆๆ
คนไทยเจอคนพม่าแล้ว เหมือนจะมีอะไรในใจ ที่ค้างคามานาน ซึ่งคนพม่าเขาสงสัยเหมือนกัน เหมือนจะไม่สนิทใจนัก  ผมก็มีบอกทางพม่าไปว่า ไม่มีอะไรมากนัก เราอ่านประวัติศาสตร์คนละฉบับ มันเป็นการเมืองระหว่างประเทศ ในสมัยอดีต
นักธุรกิจพม่า ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจว่า คนไทยเรายังติดค้างคาใจ เรื่องปล้นทอง ครั้งเสียอยุธยา เรายังคาใจว่า ทองที่เจดีย์ชเวดากอง ต้องมีของเราด้วยน่ะ
นักธุรกิจพม่า ไม่มีอารมณ์นี้ร่วมด้วยเลย  มันเป็นประวัติศาสตร์ที่ถูกปิดกั้นข้อมูลมานานมาก   ผมยังอยากเชิญชวนว่า เลิกคิดเถอะ  เอาคืนในรูปแบบทางธุรกิจดีกว่า ไปลงทุนในพม่าเลย
ผมเจอนักธุรกิจในพม่าหลายคนส่วนใหญ่ชื่นชมนักธุรกิจไทยและเอาเป็นแบบอย่างมีนักธุรกิจไทยถามผมว่า
พม่าเชื่อใจได้ไหม?   ผมก็ขอถามกลับว่า  แล้วคนไทยด้วยกันเชื่อใจได้ไหม?  ฮ่าๆๆทุกชาติมีดีมีเลว  บางคนมีเพื่อนสนิทที่ดีกว่าพี่น้องคลานตามกันมานักธุรกิจพม่าทางฝั่งเมาะลำไย หรือ มะละแหม่ง ก็มักจะเรียกคนไทยว่า ชาวอโยธยา นอกจากเด็กรุ่นใหม่
ผมมาก็เจอห้างร้านมีที่กำลังพัฒนาและห้างทันสมัยมากขึ้น
ภาพนี้เจ้าของห้าง ที่ไประหว่างผาอันไปเมาะลำไย  ชวนให้ขึ้นไปชมวิว  แม่น้ำสารวินในมุมสูง  ชั้นดาดฟ้าของห้างเธอ
งดงามยิ่งนักครับ เหมือนภาพวาดเลย มีโอกาสจะต้องไปอีกครั้ง ไปแบบไปพักริมแม่น้ำสารวินเลย
ด่านเก็บค่าผ่านทาง ผาอัน-เมาะลำไย การขนสินค้าจากไทยข้ามไป ยังไงก็ยังต้องพึ่งไทย
ห้างต่างๆมีความทันสมัยมากขึ้น เช่น ห้าง Oecan น้องๆน่ารักมาก ยิ้มแย้มแจ่มใส

โรงแรมที่พักก็สะอาดดีครับ ไม่แพง
ผมชอบใส่โสร่ง เลยซื้อจากที่นี้มาหลายผืน ผ้าดี ถูกมากผืนร้อยกว่าบาทสองร้อยกว่าๆ ก็มี ใช้ได้นานเลยครับ
ร่มรื่นมาก ขากลับระหว่างทาง เจอร้านอาหารไทยช่วงผาอันมาเมียวดี
แปลกใจมาก ทำดีมากๆ แบบว่า เหมือนเจ้าของร้านน่าจะเป็นคนไทย เลยขอสัมภาษณ์ ทราบว่า เจ้าของร้านมาทำงานร้านอาหารอยู่แถวนนทบุรี หลายปี เลยอยากกลับบ้านมาทำร้านอาหารไทยในพม่า แล้วก็ชวนเพื่อนๆ พม่าที่ทำอาหารไทยได้มาร่วมทุนกัน อื่มๆๆ น่าคิด เยี่ยมมาก
เพราะน้องๆ เขาเน้นทำร้านให้สะอาด มีส้มตำแบบทางไทย ไก่ย่าง ลาบ ผัดกระเพราไข่ดาว อารมณ์แบบอโยธยาเลย เธอว่างั้นครับ
หรือต้องมาสำรวจพม่าแบบลึกๆ อีกสัก 3-4 หน ให้ทั่วไป น่าอยู่มาก