เรามักจะเป็นที่พึ่งให้คนอื่นเสมอ ในเรื่องความช่วยเหลือต่างๆ รวมถึงกำลังใจให้แก่คนรอบข้าง ซึ่งเราก็เต็มใจมากที่จะช่วย จนวันหนึ่งเราท้อ เหนื่อย ต้องการกำลังใจกลับมาบ้าง แต่สิ่งที่ได้รับมันตรงข้าม มันไม่ได้รู้สึกดีเลย ทั้งไม่สนใจ เหวี่ยงเบาๆ เราเลยรู้สึกแย่ คือแค่กำลังใจเล็กๆเท่านั้นเอง ไม่ได้เรียกร้องอะไร สุดท้ายเราก็ต้องเยียวยาตัวเอง ภายนอกเราเหมือนเข้มเเข็งแต่ข้างในเราเปราะบางมากที่จริงแล้ว เฮ้อ