เรากับแฟน  คบกันได้ไม่นาน  ไม่เคยเจอกันหรอกคะ แต่คอลเห็นหน้ากันตลอด  แฟนคนนี้รุ่นน้องเราที่ทำงานติดต่อให้  โดยการ ให้ไลน์เขาแอดมา เราก็คิดว่า เป็นลูกค้าติดตามพัสดุ  เราอ่ะทำงานไปรษณีย์เอกชน ส่วนเขาเป็นทหารเกณฑ์ในกรมทหารแห่งหนึ่งแถวอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ คะ อายุแค่ 25  มีลูก 1 คนของเขาเอง บ้านเขาอยู่สมุทรปราการ ส่วนเรา 28 อ่ะ มีลูกเหมือนกัน 2 คน บ้านอยู่หนองคาย ต่างคนต่างลูกติด  แรกๆ เรากับแฟน  ไม่คิดที่จะคบกัน แค่คุยเล่นๆ เราคิดกับเขาเป็นแค่รุ่นน้อง คุยแบบกวนๆ เพราะเรานิสัย ชอบเล่น หัวเราะ ชอบแกล้ง เรากับแฟน เปิดใจคุยกัน  มีอะไรบอกกคอลคุยกัน ตลอด แม้แต่เขานอน ก็คอลไม่ให้วาง  ให้เราดูเขานอน  โทรศัพท์นิแทบไม่ได้วาง รหัสเฟสเขา เขาก็ให้โดยที่ไม่ได้ขอ ตั้งสถานะคบกัน(เขาตั้งเอง โดยที่เรายินยอม)ทำทุกอย่างให้เราเชื่อใจ จนมันกลายเป็นความรัก แต่เขาก็มารู้ความจริง ว่า เรา แขนซ้ายผิดปกติ หรือจะเรียกว่าพิการก็ได้(แขนซ้ายอ่อนแรงแต่ใช้งานได้ปกติ) เขาถามว่า แขนเทอเป็นอะไร  เราก็พยายามไม่อยากพูด กลัวเขารับไม่ได้  ได้ตอบเขาว่า แขนอ่อนแรงตั้งแต่เกิด แต่เขาบอกว่ารับได้  และห้ามปิดบังอะไรอีก  ห้ามทำในสิ่งที่เขาห้าม เราก็ปรับตัวในสิ่งที่เขาขอ วันนั้นที่เกิดเรื่อง เขาไปเขาค่าย กศน. (มีทหารด้วย) คอลกันนิดหน่อย ไปไหนมาไหน คอล แต่วันนั้นคอลน้อยมาก เราก็เกิดอาการน้อยใจ  ยิ่งมีสาวมาเข้าค่ายด้วย ยิ่งระแวง ยิ่งหวง (ขนาดยังไม่มีอะไรกันหวงมาก) เราก็คุยกันปกตินะ  วันนั้นเราก็มีแพลนที่จะไปกรุงเทพ ไปทำธุระ พอดี  พอเวลา 20.47 เขาก็บอกว่าอาบน้ำก่อนนะ เราก็ยังมีน๋อย ว่า วันนี้ทำไมไม่ค่อยคอลหา แต่เราก็เริ่มหายงอน  บอกไปว่า ไปเหอะ ไปอาบน้ำ ไปไหนก็ไป จะรอคอลมา แต่เขาเข้าใจผิดว่าเราไล่  หาว่าเราปิดบัง ไม่บอกเขา  แล้วก็บล๊อคเฟส  บล๊อคเบอร์  บล๊อคไลน์  ไปแบบ งง งงงูล้านตัว คือ เราทำไรผิดว่ะ แล้วก็ไปต่อว่ารุ่นน้องเรา ว่า ช่วยกันปิดบัง
ทั้งที่เราบอกทุกอย่าง  บอกเรื่องแขนที่อ่อนแรง  คือ งง  เราตอนนั้น อยู่บนรถทัวร์  ร้องไห้ว่าทำอะไรผิด  คุยกับคนนั้นคนนี้ ว่าผิดอะไร ร้องไห้  และหลับไป  จนมาถึงกรุงเทพ  เราก็ลงรถและต่อรถไปที่กรมของเขา ทั้งที่ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรก่อน (เราไม่เคยเข้าเยี่ยมญาติทหาร) แจ้งชื่อ กองพัน กองร้อย เรียบร้อย แต่มันพีคตรงที่ว่า เขาไม่ออกมาหาเรา ปล่อยให้นั่งรอ ตั้งแต่ 9 โมงเช้า ถึง เที่ยง ถอดใจเดินออกจากกรม พยายามติดต่อตลอด
เขาก็บล๊อคไปเรื่อย  เหมือนพยายามหนีเรา  จนรุ่นน้องทหารเขา เข้าไปถามให้เรา ก็บอกเราว่า  เขาทำสีหน้าเครียด  ไม่ยอมพูดจากับใคร  บอกให้คุยกับเรา  ก็ไม่พูด  ได้แต่นั่งก้มหน้าเครียด  เราภาวนาไม่อยากให้เขาเลิก คิดเสมอว่ายังโกรธเรา  เราควรจะทำยังไง ให้เขาหายโกรธ  หรือ จะถอดใจ  ดูเหมือนว่าจะเจ็บ แต่อยากให้เขาอธิบาย ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แค่นั้นเอง

สุดท้ายนี้  ถ้าเขาบังเอิญ มาเจอ  ขอให้รู้ว่า ยังรัก😭✌