อาจจะเป็นเรื่องที่ธรรรมดาหรือเรื่องปกติทั่วไป แต่เราอยากให้ทุกคนรับรู้ว่าแต่ละคืนแต่ละวันกว่าจะผ่านมันไปได้ มันโหดร้ายและน่ากลัวจริงๆ มันทรมานจนเราไม่อยากอยู่เผชิญมันอีกต่อไป

อยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆหรือคนที่ทราบอาการแบบนี้ค่ะ เจ้าของกระทู้อายุ21ปีนะคะ พักหลังมานี้มีอาการเกี่ยวกับสุขภาพที่แย่มากๆเลยค่ะ รู้สึกเหนื่อย รู้สึกว่าร่างกายอ่อนล้าอ่อนแรงลงเรื่อยๆเหมือนคนป่วยอยู่ตลอด ร้องไห้ทุกครั้งที่คิดว่าทำไมตัวเองเหนื่อยขนาดนี้ เริ่มอยากให้ทุกคนเอาใจ ถ้าโดนมองข้ามจะคิดว่าตัวเองไม่มีค่าทันมี น้อยใจมาก (คิดว่าอยากหายไปจากตรงนี้ให้ทุกคนเสียใจ) เบื่ออาหารมากไม่อยากกินไม่อยากแตะอะไรสักนิด นอนไม่หลับอยู่จนเช้าทุกคืน วันไหนมีเรียนก็จะไม่ได้นอนตอนกลางวันเลย มีอาการที่แบบฝืนให้หลับแล้วจะสะดุ้งหัวใจเต้นแรงๆ (มันเหมือนกับอาการฝันว่าตกจากที่สูงแล้วก็สะดุ้งตื่น) เป็นแบบนั้นซ้ำๆจนไม่กล้าข่มตาหลับเลย

อาการเหล่านี้รู้สึกเป็นมาสักพักใหญ่ๆแล้ว ก่อนหน้านี้เหนื่อยมากจนทนไม่ไหว กินอะไรก็อ้วกจนต้องไปพบหมอ (โรงบาลรัฐ) หมอตรวจเลือดตรวจปัสวะพบว่าปกติ แต่จ่ายยานอนหลับให้เราเพื่อช่วยให้หลับ คุณหมอแนะนำว่าหากทาน1เม็ดไม่หลับให้เพิ่มเป็น2 แน่นอนว่าทานทั้ง2เม็ดเราก็ไม่หลับค่ะ

มันมีเรื่องบั่นทอนจิตใจเรา ทั้งความกดดันต่างๆ ขอไม่เอยถึงนะคะ ในตอนนี้ก็ยังไม่มีอาการง่วง และก็ร้องไห้อยู่ตอนนี้ มันหนักมาก หนักมากจริงๆ เราไม่สามารถบรรยายมันออกมาเป็นตัวหนังสือได้ เรากลัวว่าสักวันมันจะเกิดเรื่องไม่ดี เราไม่รู้จะหันไปปรึกษาใคร ทุกอย่างมันดูวาดกลัวไปหมด

อาการเหล่านี้เสี่ยงที่จะเป็นโรคซึมเศร้าไหม มีภาวะโรคเครียดไหม เราควรจะทำอย่างไร มีความคิดที่จะพบจิตแพทย์ แต่กลัวทุกครั้ง แค่คิดก็กลัว ร้องไห้ตลอดเวลาที่นึกถึงอะไรแบบนี้ หากพบว่าเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าจริงๆ จะต้องรักษาและรับมือกับมันอย่างไร


หากมีการตั้งกระทู้ที่ผิดกฎหรือไม่ควรอันใด ขอโทษมา ณ ที่นี่ด้วย