กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่แสดงความรู้สึกต่อการรับบริการกับสายการบิน"ไทยไลอ้อนแอร์"ครับ
จากที่ผมได้กล่าวไปที่หัวข้อกระทู้ว่าในฐานะของผู้พิการ(สายตาเลือนราง) ตอนแรกผมก็แอบเกรงๆกับชื่อของสายการบินนี้ครับ
เพราะเห็นคนมาเขียนกระทู้ในเชิงทางลบมากมาย แต่เอาหละครับไหนๆก็เห็นว่าราคาตั๋วยังถูกอยู่ก็ลองดูสักตั้งครับ...
**1.ผมได้ทำการสำรองที่นั่งเมื่อสิ้นปีที่ผ่านมา ผมเลยยังได้สิทธิ์ในการโหลดกระเป๋า
2.ผมเดินทางกับคุณแม่(ผู้ติดตาม)
การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางจากดอนเมือง ไปเชียงใหม่ ในวันที่ 24และ26 ก.พ.62 ที่ผ่านมาครับ
ไฟล์ท sl504 และ 517
ปัญหาแรกที่ผมเจอ... ที่กล่าวกันว่าโดนเปลี่ยนเวลาเดินทาง แอบคิดว่าเราจะเจอปัญหานี้ไหมหนอ??
สรุป... เจอครับ!! กับไฟล์ท sl504 โดนเลื่อนจาก 06.25 มาเป็น 05.05
ก็โดนเลื่อนมาเช้าขึ้นครับ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลยเพราะผมได้ให้อีเมลกับทางสายการบินเอาไว้
เขาก็เลยมีอีเมลส่งมาแจ้งให้กับเราครับ ซึ่งผมก็โทรไปหาทางสายการบิน ทางเจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าไม่สะดวกเดินทางก็สามารถขอคืนเงินได้หรือเปลี่ยนไฟล์ทได้หากไม่สะดวกเดินทาง(ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำประกันเอาไว้)
สรุปผมก็เลือกที่จะเดินทางในเวลาที่เขาเปลี่ยนแปลงให้ครับผม
**ในปัญหาข้อนี้ ทางสายการบินมีแจ้ง sms เข้าเบอร์มือถือของเราด้วยนะครับ
ทีนี้มาถึงเรื่องการเช็คอินครับ...
เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นผมที่ถือไม้เท้าขาวเดินคู่กับคุณแม่ เจ้าหน้าที่ก็ถามทันทีครับว่า พอเดินไหวไหมคะ?
(คำถามนี้สื่อได้หลายอย่างเลยนะครับ ว่าเอาใจใส่ผู้โดยสารจริงๆ)
ไม่นานนักเจ้าหน้าที่ก็พูดกับใครไม่รู้ว่า ขอที่นั่งหน้าๆให้หน่อย ผู้โดยสารมีปัญหาทางสายตา
สุดท้ายก็ได้รับบัตรโดยสารมาเรียบร้อยครับ ก็เลยให้คุณแม่ดูตรงเลขที่นั่งว่ามันคือเลขที่เท่าไหร่
สรุปคือที่นั่ง 5A กับ 5B ครับ
และเท่าที่หาข้อมูลเมื่อกี้ ก็ทำให้ทราบว่านั้นคือที่นั่งที่ต้องเสียเงินเพิ่ม ที่นั่งละ 300 บาทครับ
(อันนี้ก็ทำให้เข้าใจได้ว่า ทางสายการบินก็เอาใจใส่ผู้โดยสารมากกว่าผลกำไลอยู่เหมือนกันนะครับ คำนึงให้ผมไม่ต้องเดินเยอะและเลือกที่นั่งให้ใกล้ประตูทางเข้ามาที่สุด)
แต่ก็คิดเหมือนกันว่าขากลับอาจจะไม่ได้นั่งหน้าๆก็ได้ เพราะมันขึ้นอยู่กับการพิจารณาของเจ้าหน้าที่แต่ละบุคคล
**สรุปขากลับเที่ยวบิน sl517 ได้นั่งที่ 4A+4B ครับ (ได้เลื่อนขึ้นมาอีกหนึ่งแถว)
เมื่อเดินเข้าเครื่องบิน ส่วนตัวผมชอบพนักงานต้อนรับของสายการบินนี้นะครับ เมื่อเห็นผมที่ถือไม้เท้าเดินกับคุณแม่ ก็ให้การช่วยเหลือเป็นอย่างดีเลยทีเดียว
โดยเฉพาะ sl517 พี่แอร์ก็เดินมาอธิบายให้ผมกับคุณแม่ฟังเกี่ยวกับสถานะการฉุกเฉินครับ
และปิดท้ายด้วยคำพูดที่ว่า หากต้องการความช่วยเหลือในการเข้าห้องน้ำหรือต้องการอะไรสามารถเรียกได้ตลอดเลยนะค่ะ... (อันนี้แอบปลื้ม ดูใส่ใจผมกว่า full service สะอีกนะเนี่ย)
**สำหรับผมแล้วสายการบินไทยไลอ้อนแอร์ ผมจะกลับไปใช้บริการต่อแน่นอนครับ เพราะผมสัมผัสอะไรได้หลายๆอย่างว่าเขาใส่ใจผู้โดยสารที่พิการอย่างผมจริงๆ ขอบคุณครับ
ข้อมูลเพิ่มเติม
1.เวลาจองตั๋วผมว่าใส่ข้อมูลเกี่ยวกับการติดต่อให้ครบถ้วนถือเป็นเรื่องที่ดีที่สุดครับ เช่น อีเมล เบอร์โทรศัพท์ ชื่อผู้ติดต่อ
2.หากคุณโหลดแอพพลิเคชั่นเอาไว้ ในหน้าการจองจะมีข้อมูลการเดินทางแจ้งเตือนครับ (ถือว่าเป็นการตรวจสอบข้อมูลที่ดีอีกทางหนึ่ง)
3.ก่อนการเดินทางในแต่ละเที่ยวบิน ทางสายการบินจะมีอีเมลส่งมาก่อนเดินทาง 24 ชั่วโมง(เหมือนเป็นการแจ้งเตือนการเดินทางของเราอีกทางหนึ่ง)
4.ตอนเช็คอินไม่ต้องปริ้นท์อะไรไปก็ได้ครับ เพราะเจ้าหน้าที่ดูแค่บัตรประชาชนของเราเท่านั้นเอง
5.ตอนไปเชียงใหม่คือตรงเวลามากครับ ออกตรงตามตารางที่วางเอาไว้เลยและถึงก่อนเวลาสะด้วย แต่ขากลับ กทม.ดีเลไปประมาณ 15 นาทีครับ
6.ที่สนามบินเชียงใหม่ แอบงงว่าทำไมไม่มีการประกาศออกไมค์เรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่อง มีแต่การพูดปากเปล่าของ พนง.ตรงประตูทางเข้าแต่เพียงเท่านั้น คือถ้าผมไปคนเดียว?? ตายแน่ๆ(sl517)
7.ตอนรอรับกระเป๋าที่สายพานที่ดอนเมือง ก็ไม่มีการประกาศบอกสายพานออกไมค์** (ไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ เพราะให้คุณแม่เดินอ่านแต่ละสายพานว่ากระเป๋าเราอยู่ตรงไหน สรุปคือไปใช้สายพานเดียวกับนกแอร์
8.ผมสูงประมาณ 170 และเป็นคนที่ผอม ส่วนตัวนั่งสายการบินนี้เข่าไม่ชนกับเก้าอี้ข้างหน้านะครับ แต่คิดว่าคนที่เจ้าเนื้อน่าจะนั่งอึดอัดสักหน่อย ด้วยความที่ที่นั่งเขาจัดมาเป็นแบบ 3-3 ทางเดินจะแคบหน่อยครับ
9.ชอบที่เขาเปิดเพลงให้เราฟังตอนที่เครื่องจะขึ้นและลง ช่วยผ่อนคลายไปได้อีกทางครับ
10.ชอบพี่หัวหน้าลูกเรือประจำเที่ยวบิน sl504 วันที่ 24/02/2562 พูดจาชัดถ้อยชัดคำมากครับและด้วยความที่เรานั่งใกล้ประตูทางออก จะได้ยินเสียงพี่เขาตอนประตูเครื่องจะปิดและเปิด เขาพูดทักทายกับ จนท.ภาคพื้นอย่างเป็นกันเองว่า ขอบคุณนะจ๊ะ สวัสดีจ้า เป็นไงบ้างจ๊ะ?
คือส่วนตัวผมว่านี่แหละเสน่ห์ของคนไทย ขอชมเชยครับ แถมพูดภาษาไทยอย่างชัดเจนและภาษาอังกฤษก็พูดอย่างเป็นธรรมชาติ
เผื่อว่าพี่เขามาเปิดเจอกระทู้ของผม ฝากบอกด้วยครับว่าพี่สุดยอดมาก!!
ปล.ผมว่าผมแอบถ่ายรูปบนเครื่องเอาไว้ สรุปมือถือผมเอ๋อ รูปหายหมดเลย ต้องขอโทษด้วยครับ