ตอนนี้เราอายุ 22 ค่ะ เราทำงานมาตั้งแต่อายุ18 โสดมาจะ 5 ปีแล้วค่ะ เคยมีแฟนแค่คนเดียว แต่มันคือความรักวัยเด็กหรือความรักแย่ๆนั่นแหละ แต่มันเป็นปมในใจเรามาตลอด เลยแบบจะมีแฟนขอคนที่ดีเข้ามาในชีวิตพอ จนทุกวันนี้ก็ยังไม่มี ทำงานใช้ชีวิตเดียวมาตลอด จากเมื่อก่อนจะเป็นคนที่ติดเพื่อนติดเที่ยวมาก คือไม่มีแฟนก็อยู่ได้เพราะเรามีสังคม มีเพื่อน แต่ตอนนี้กลายเป็นคนเปลี่ยนมุมมองซะงั้น รักความสงบ อิสระ ไปไหนคนเดียวตลอด ทำงาน กลับห้องนอน ชีวิตวนลูปมาก ถึงจะไม่มีสังคมเหมือนเมื่อก่อน แต่รู้สึกรักการใช้ชีวิตคนเดียวมากกว่า แล้วก็เข้าหาชายไม่เป็นเลยค่ะ เฉยๆมาก ไม่ได้คิดเรื่องจะมีแฟนด้วยซ้ำไป ถ้าถามว่ามีคนคุยไหม มันก็มีมาเรื่อยๆนะ แต่ยังไม่ใช่ หรือเรารักความอิสระของตัวเองมากเกินไป ?