กระทู้นี้เป็นครั้งแรก ตั้งใจอยากฝากบทกลอนตั้งใจจะอ่านให้แม่ฟังในวันเกิดที่จะถึง

ขอขอบคุณทุดท่านล่วงหน้าสำหรับคำติติง และชี้แนะ

2 เมษา
พระคุณแม่เปรียบดั่งมหาสมุทร
เปรียบประดุจฝนยามแล้งแห่งเมษา
หวนคำนึงการณ์เหตุเกิด กำเนิดมา
ยังเติร์กพานำขบถ จรดกลางกรุง

คำแม่เล่าลูกเอ๋ยแม่เจ็บคลอด
หมายใจทอดพบหมอให้ปลอดหนา
เจ็บรอคลอดจนลูกหลุดสุดออกมา
แม่ก็ยังคาเตียงเปลี่ยวเดี่ยวเดียวดาย

แม่เล่าเหล่าคนเฝ้าฟังวันที่เกิด
สุดประเสริฐแม่เร่งคิดขบปัญหา
เหลือแรงน้อยขาถีบถาดตกลงมา
เสียงซอยเท้าวิ่งเข้าหาพาบรรเทา

แม่สอนสั่งพึ่งพาตัวของตนเถิด
สิ่งล้ำเลิศพาพ้นทุกข์สุขสดใส
เฝ้าสอนสั่งพึ่งพาตนทุกครั้งไป
สุดทางไซร้รอหวังพึ่งถึงเมตตา