สวัสดีค่ะ เราอยากเล่าเลี้ยงให้ฟังค่ะ ทุกวันนี้เหมือนเป็นปมในใจเลยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้ทีไรจะคิดมากตลอดจนร้องไห้
เรากับน้องอายุห่างกัน 8 ปี ค่ะ ถ้าย้อนกลับไปตอนอายุเรา 14-15 น้องสาวเราก็อายุ 7-8 ขวบ ตลอดเวลานั้นเรารู้สึก
ว่าเราเป็นคนนิสัยไม่ดีมากๆค่ะ น้องนั่งเล่นเราก็ชอบกวนน้องตลอดจนสุดท้ายจบที่ตีกันตลอด ทั้งตบ ทั้งถีบ ถ้านึกถึง
ตอนนั้นเราว่าแรงมากนะคะ เพราะน้องแค่ 7-8 ขวบ ตัวเล็กกว่าเราอีก เราชอบกวนน้องตีน้องตลอดและแรงด้วยจนน้อง
ร้องไห้ตลอดเวลาน้องร้องไห้ถ้าน้องไม่หยุดร้องเราก็จะตีน้องบอกให้หยุดร้องไห้ถ้าไม่หยุดจะตีอีก จนถึงทุกวันนี้เราย้าย
มาอยู่ต่างจังหวัดเราเริ่มโตพอคิดถึงสิ่งที่เราทำกับน้องเรารู้สึกผิดมาตลอดแอบร้องไห้บ้างเพราะโตมารู้สึกสงสารน้อง
เพราะว่าแม่เสียนานแล้วและเรากับน้องคนละพ่อกัน เราโตมาเรารักน้องนะคะ เราพยายามจะไม่ทำให้น้องขาดความอบอุ่น
กลับบ้านไปจัดงานวันเกิดให้น้องทุกปี เราไม่ค่อยกล้าแสดงออกกับน้องเท่าไหร่แต่เรารักเขามากๆตอนนี้ แต่ความเลวของเรา
ที่ตีน้องตบน้องตอนเด็กสิคะ มันเป็นปมกับเรามากยิ่งคิดยิ่งรู้สึกผิดที่ตอนเด็กเคยตีน้องแรงเราเลิกคิดแบบนี้ไม่ได้สักที
เหมือนมันเป็นตราบาปฝังใจมาตลอดพิมพ์ไปน้ำตาไหลไป ใครเคยทำน้องแรงๆบ้างคะช่วยแชร์ความเห็นหน่อยค่ะ
รู้สึกผิดทีหลังมั้ยคะ เรารู้สึกผิดมากๆเราไม่น่าเป็นพี่ของเขาเลย
ปล. ขออนุญาติแท็กห้องนะคะ