เรากับเฟรนโซนรู้จักกันมา เข้าปีที่8แล้วค่ะ
จุดเริ่มต้นของความเป็นเพื่อนแล้วสนิทกัน เพราะเราต่างมีคนที่เราชอบ เวลาเราบ่นหรือว่าพูดอะไร มันก็จะเข้าใจกัน แล้วเราก็มีเรื่องอื่นให้พูดกันมากขึ้น  มันก็สนิทกันมากขึ้น วันนึงเราก็อกหักแล้วก็โทรไปร้องไห้ เราก็ปรึกษาคุยกันบ่อยขึ้นในช่วงที่เราต้องแยกกันพอดี เคยเลิกคุยกันเพราะเค้าไปเที่ยวกับเพื่อนต่างประเทศ(เค้าก็ไม่ได้บอกเราหรอก) เราก็ไม่ได้อะไร เรื่องของมันงี้ แล้วก็ไม่รู้อะไร ทำให้เค้าบอกจะไม่คุยกับเราอีก ตอนนั้นก็รู้จัก3ปีได้ เราก็เสียใจแหละ เหมือนคนเสียcomfort zoneของเราไป อย่างที่บอกว่ามันเป็นช่วงที่เราต้องแยกจากกันพอดีเราก็เลยคิดว่ามันคงไม่เป็นไรหรอก แยกย้ายกันไปเดี๋ยวก็คงหายกันไป สุดท้ายเขาก็ทักเรามาคุยเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ผ่านไป เราก็เล่าให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนก็ถามว่า มันเพื่อนจริงๆหรอวะ เราก็เออ ตลอดเวลาที่คุยเป็นเพื่อนกันก็คือคุยกันวันนึงเยอะมาก เราก็เลยถามว่าคุยกับใครอยู่บ้างมั้ย เฟรนโซนเราก็บอกว่าแบบไหน ถ้าคุยเยอะก็เราเนี่ยแหละ สุดท้ายก็ถามว่าเราเป็นไรกัน ความสัมพันธ์เราแบบไหนกันแน่ เฟรนโซนเราเลยบอกว่าก็ชอบ เราก็ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ผ่านมาเนี่ยคือเรารู้สึกหรือไม่รู้สึกกันแน่ เลยลองคุยกันดู สุดท้ายมันก็ไม่ง่ายเลยสักนิด เราห่างกันไปนาน กลับมาคุยเป็นเพื่อนกันก็แค่แชทกัน ไม่ได้เจอกัน หลายอย่างมันไม่เหมือนเดิม เราไม่ได้รู้จักเค้าจริงขนาดนั้นแล้ว และที่ทำให้รู้สึกว่าคุยกันไม่ได้หรอกก็คือattitudeที่ต่างกันมากจนจูนเข้าหากันยาก เราคิดอยู่นานว่าจะตัดเค้าออกดีมั้ยที่ผ่านมาสรุปเรารู้สึกมั้ย จนวันนึงเราไปเดินกับเพื่อนสนิทกับแฟนเพื่อน เรารู้สึกว่าเราไม่มีทางที่จะได้เดินจับมือกับเฟรนโซนเราหรอก มันเป็นไปไม่ได้ เราเลยบอกว่าพอเถอะเป็นเพื่อนกันนั่นแหละ ไปไม่รอดหรอก เฟรนโซนเราขอคุยเหมือนเดิมก่อน เหมือนไม่พร้อม แต่เค้าคงไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนเค้าก็พูดว่าเราให้ความหวังเค้า เราเลยตัดสินใจเลิกคุยแบบไม่ตอบแชทเลย เฟรนโซนเราเป็นคนนิ่งๆ ออกแนวไร้อารมณ์ด้วยซ้ำ อยู่ๆจากไม่เคยยอมมาหา(ปีละไม่เกิน3ครั้งตั้งแต่แยกกัน)ก็มาตามตื้อทุกที่ซะงั้น จนเราโมโห เราไม่มีความเป็นส่วนตัว เราเลยไม่สนใจเค้าตามมาเราก็ทำเป็นไม่เห็นจนเค้าร้องไห้ สุดท้ายเราก็เข้าไปหาแล้วบอกว่าพอเถอะ เค้าทักเราซ้ำบ่อยมาก วันเกิดบ้าง ให้เลือกของบ้าง ทักแบบไม่มีอะไรก็ทักบ้าง วันเกิดเค้าเราก็ไม่แฮป จนประมาณปีนึงได้ก็เลยกลับมาแฮปเค้า แฮปปี้เบิร์ดเดย์กันไปมา คุยกันสักเดือน-3เดือนแล้วก็หายกันไป เป็นงี้อยู่2-3ปี จนกระทั่งปีใหม่ ปกติเราชอบคริสมาสต์มาก เค้าจะมาแฮปคริสมาสต์เราตลอด แต่ปีที่ผ่านมาเค่ไม่ทักเรา ไม่รู้ทำไมเราถึงรอเค้า สุดท้ายปีใหม่ก็เลยต้องทักเค้าไปจนได้ แล้วก็คุยกันยาวจนถึงตอนนี้ จนได้ไปดูเฟรนโซนมาเราก็ไม่ได้คิดถึงเค้าตอนดูหนังเลยนะ จนกลับบ้านแล้วพบว่าเค้าไม่ตอบแชทเราตั้งแต่เมื่อวาน ทั้งๆที่เราก็เป็นคนดองไลน์คนไปทั่ว มันก็น่าจะปล่อยผ่านไปได้เหมือนเพื่อนสนิทคนอื่นแต่ก็กลับทำไม่ได้ บวกกันที่เราเคยบอกเพื่อนสนิทว่าคุยกันอีกแล้ว แต่แบบเพื่อนนะ เพื่อนก็ถามว่ามันไม่ยืดเยื้อไปหน่อยหรอแล้วมันเพื่อนจริงๆหรอ เราก็ตั้งคำถามกับตัวเองนะ แต่ก็ตอบไม่ได้ เราเองmove onแล้ว แต่ตัดเค้าไม่ขาด ส่วนเค้าก็ไม่เคยชอบใครหรือคุยกับใครนอกจากเราอีกเลย
อยากจะยุติสักที แต่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสรุปมันเคยเกิดขึ้นรึป่าว…