รูป​ลักษณ์​ภายนอกเป็น​สิ่งผมไม่ได้ใส่ใจมากนักในช่วงวัยเด็ก​ เมื่อถึงวัยรุ่นหน้าตามีอิทธิพล​มาก​ ผมลงประกวดดาวเดือน​จากครูส่งไปช่วงม.ต้น​ เราไม่ได้ดอกไม้เลย​ นอกจากแม่ของเรา​ และช่วยลงสมัครประธานนร.เราก็ลง​ คนหล่อนะหรอส่วนใหญ่​ได้คนโหวตเยอะหัวหน้าพรรค​ที่หล่อกีสาวชอบเยอะ​ ส่วนเราเป็นคนธรรมดาที่ไม่หล่อ​ ผมเคยมีสาวชอบแต่พอเราเปรียบเทียบกับบางคน​ โครตหล่อรุ่นน้องเราหน้าตาทรงผมคล้ายดาราเกาหลีเลนใย​ บางคนผิวขาวดูน่ารัก​ บางคนใส่แว่นขาวดูน่าสนใจ​ บางคนผิวคล้ำำ​ รูปร่างมีก้ามดูหล่อ​ ส่วนเราสูงแต่อวบ​ ใต้ตาคล้ำำ​ ปากหนา​ รุ่นน้องนินทาเราเรื่องปากห้อย​ จมูก​บานประมาณ​4-5ซม.​ แถวผิวคล้ำทรงผมก็จัดทรงก็ไม่หล่ออยู่ดีส่วนกาเรียนอยู่สายวิทย์​ เกรด3ขึ้นไป​โดยรวม​ แต่ยัวดีได้ไปแ่งขันได้รางวัลรู้สึกสบายใจ
แต่หัวหน้าห้องผมหบ่อแบบผิวคล้ำำ​ มีสาวตุ๊ดชอบเยอะมาก​ ขนาดคนไม่รู้​จัก​ังชอบเขา​ ครูบางท่านรวมถึงเพื่อนผญ.ก็ชอบเขา​ เขาเป็น​หัวหน้ามา3ปีติดกันห้องเดียวกัน​ แถมเขามีเพื่อนเยอะ​ มีสาวชอบ​ ครูเอ็นดู​ ทำผิดไม่ค่อยโดนด่า​ ของเราแค่ผิดนิดเดียวต่อว่าด่าเรา​  ว่าไม่รู้​เรื่อง​ อารมณ์​เสียใส่แม้กระทั่งไม่คุยด้วยเลย  เราเลยตั้งใจเรียน​ทดแทน​ แต่ความอิจฉา​คนที่เปนหัวหน้าคนนี้ก็ยังเหมือนเดิม​ อยากเกิดมาหล่อเหมือนเขาจัง​ เบื่อกับสิ่งที่คนหน้าไม่ดีต้องเจอแบบ2มาตรฐาน​ ทั้งมองเหยียด​ ไม่คุยด้วยคุยแต่กับคนหล่อคนสวยหรือคนอื่นไม่อยากทักทาย​ รุ่นน้องไม่ชอบแบบหาว่าเราขี้เหร่เอ๋อ​ เคยพบจิตแพทย์​แล้วหมอบอกว่าโฟกัสเรื่องเรียน​  เบื่อมากเลยคำพูด​นี้
บางทีหน้าตาไม่ดีทำให้เราไม่ต้องใส่ใจคนรอบข้างมากนัก​ ใส่ใจในครอบครัวที่เห็นคุณค่า​เราแทน