สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเรื่องเกิดมาสักพักแล้ว และสร้างความสับสนในใจเรานิดหน่อยค่ะ
หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้น เราก็ตั้งคำถามในใจมาตลอดว่าหรือจริงๆ คนเราก็โกงกันเป็นเรื่องปกติหรือป่าว ทั้งๆที่ชีวิตเราไม่เคยโกงใครเลย แม้แต่ตัวเอง เราไม่เคยลอกข้อสอบ หรือเรื่องอื่นๆที่ใหญ่กว่านั้น แต่ชีวิตมันก็สอนให้เรารู้จักความพอดี เรื่องเพื่อนคนอื่นที่ลอกข้อสอบกันจนผ่าน เราก็เฉยๆ ไปแล้ว ไม่ได้อะไร
แต่พอก้าวเข้าสู่การทำงาน ครั้งนี้เราถึงขั้นรับไม่ได้ค่ะ แต่เรางงที่ไม่มีใครออกมาต่อว่าคนที่โกง กลับชื่นชม ยินดีที่ทำให้สีเราชนะ
คนที่โกงเป็นพวกระดับหัวหน้าทั้งนั้น คนอื่นก็เห็นดีเห็นงาม เราอยู่ในสีนี้ ถึงแม้จะชนะ แต่เราไม่ดีใจสักนิด พอกลับมา เราแทบจะอยากลาออก เราไม่มีความเชื่อมั่นอะไรเหลืออีกแล้ว
สิ่งที่เรายึดมั่นในความซื่อสัตย์มาตลอด จริงๆแล้วมันควรยึดมั่นต่อไปอีกมั้ยคะ และอะไรคือความพอดี ถ้าเราซื่อสัตย์แต่ถูกเอาเปรียบด้วยคนโกง เราควรรับมืออย่างไรดีคะ
เรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกหวาดระแวงตลอดเวลา กลายเป็นคนที่รู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกจากคนอื่น
อยู่เหมือนกัน เลยอยากระบายลงในพันทิปค่ะ 😂
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านล่วงหน้าค่ะ
[ระบายค่ะ] พี่ๆที่ทำงานโกงกีฬาสี และขอวิธีจัดการกับความรู้สึกค่ะ
หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้น เราก็ตั้งคำถามในใจมาตลอดว่าหรือจริงๆ คนเราก็โกงกันเป็นเรื่องปกติหรือป่าว ทั้งๆที่ชีวิตเราไม่เคยโกงใครเลย แม้แต่ตัวเอง เราไม่เคยลอกข้อสอบ หรือเรื่องอื่นๆที่ใหญ่กว่านั้น แต่ชีวิตมันก็สอนให้เรารู้จักความพอดี เรื่องเพื่อนคนอื่นที่ลอกข้อสอบกันจนผ่าน เราก็เฉยๆ ไปแล้ว ไม่ได้อะไร
แต่พอก้าวเข้าสู่การทำงาน ครั้งนี้เราถึงขั้นรับไม่ได้ค่ะ แต่เรางงที่ไม่มีใครออกมาต่อว่าคนที่โกง กลับชื่นชม ยินดีที่ทำให้สีเราชนะ
คนที่โกงเป็นพวกระดับหัวหน้าทั้งนั้น คนอื่นก็เห็นดีเห็นงาม เราอยู่ในสีนี้ ถึงแม้จะชนะ แต่เราไม่ดีใจสักนิด พอกลับมา เราแทบจะอยากลาออก เราไม่มีความเชื่อมั่นอะไรเหลืออีกแล้ว
สิ่งที่เรายึดมั่นในความซื่อสัตย์มาตลอด จริงๆแล้วมันควรยึดมั่นต่อไปอีกมั้ยคะ และอะไรคือความพอดี ถ้าเราซื่อสัตย์แต่ถูกเอาเปรียบด้วยคนโกง เราควรรับมืออย่างไรดีคะ
เรื่องนี้ทำให้เรารู้สึกหวาดระแวงตลอดเวลา กลายเป็นคนที่รู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกจากคนอื่น
อยู่เหมือนกัน เลยอยากระบายลงในพันทิปค่ะ 😂
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านล่วงหน้าค่ะ