เรามาแลกเปลี่ยนค่ะ อยู่มาแค่สองสามวัน ก็ร้องไห้โฮมซิกซะแล้วค่ะ แค่ไลน์คุยกับแม่ หรือแค่โทรคุยก็ร้องไห้ซะแล้ว เห็นทุกอย่างที่นี่แล้วมันโฮมซิก ไม่ว่าจะเห็นบ้านหรือร้านค้า เรามักจะเป็นตอนอยู่คนเดียวค่ะ เพราะโฮสต้องพาน้องไปทำนู่นนี่ แล้วเราต้องอยู่บ้านคนเดียว มันเลยฟุ้งซ่านแล้วโฮมซิก แถมโฮสแ๊ดกับน้องพูดอิ้งแทบไม่ได้เลยค่ะ เราเลยโฮมซิกอยากให้หายโฮมซิกมากๆทำยังไงดีคะ เราเคยลองอ่านกระทู้ก่อนๆเค้าบอกให้โทรหาครอบครัวบ่อยๆเรายิ่งคิดถึงเลยค่ะ
แถมมีปัญหาเจตแลคอีกค่ะ หลายปัญหามันรุมเร้ามากๆ กลัวจะเครียดจนไม่ไหวแล้วต้องกลับ คือเราไม่อยากกลับแต่ก็คิดถึงบ้านอ่ะค่ะ เราอยากกอดแม่ กอดพ่อ กอดน้อง กอดเพื่อนๆที่ไทยค่ะ เราอยากรู้ว่าทุกคนทำยังไงตอนโฮมซิกอ่ะคะ ช่วยแนะนำทีค่ะ เราไม่อยากร้องไห้อีกแล้วค่ะ ไม่ชอบเลย