ตามกระทู้ชื่อเรื่องครับ ผมเป็นพนักงานบริษัทสายสื่อสารแห่งนึง ที่ทางบริษัทก็เกิดปัญหาเงินเดือนโอทีก็พลัดจ่ายไปอีกเดือน ก้มีบางครั้งปีนี้เกิดปัญหายังไม่ได้รับโอทีโบนัสปีนี้ก็ยังไม่ได้ แต่งานยังเพิ่มขึ้น หน้างานผมก็ทำงานทั้งกลางวันกลางคืน เสาอาทิตย์ก็หยุดบ้างไม่หยุดบ้าง เรื่องงานทั้งอีกอย่างเพื่อนร่วมงานก็มีแต่พวกที่เลียเจ้านายใส่ร้ายเราให้ตัวเองดูดี
จนผมลองคิดอยากทำร้านรับเหมาเล็กๆเพราะคิดสักวันคงลาออกจริงผมก็ลองทำก็โอเคอยู่พอมาเป็นงานเสริมได้ก้มีเป็นช่วงๆที่ลูกค้าเข้าบ้างน้อยบ้างก็ลองๆคิดมันสบายใจกว่าอยู่ในบริษัทที่ตัวเองทำงานผมก็ทำควบคู่กันไปแต่ก็ไม่เคยเอาเวลาบริษัทไปทำงานรับเหมาของตัวเองแต่มีพวกเพื่อนร่วมงานหาว่าเราไม่ทำงานบริษัททำแต่งานรับเหมาทั้งที่ผมก้ไม่เคยจะผิดกฎอะไรของริษัทงานที่เขามอบหมายมาก้ไม่เคยทำให้เสียหายแต่น้อย จบให้ตลอด มีบางครั้งผู้ใหญ่ทางบ้านก็บอกให้ออกมาทำรับเหมาเองแบบเต็มตัว แต่ผมก้ยังไม่กล้าอออกเพราะยังมีภาระ รถ บ้าน ทั้งพ่อที่ป่วยติดเตียง และฐานลูกค้าผมก้ยังไม่แน่นสักเท่าไหร่ ก็เลยได้แต่อดทนอยู่กับพวกเพื่อนร่วมงานแย่ๆ บริษัทที่ขายฝันต่อไป  พอเก็บเงินได้สักก้อนก็คงไม่อยู่ลงทุนเป็น เจ้านายตัวเองมันมีความสุข อยากกินได้กิน อยากนอนได้นอน อย่างที่ป้าร้านขายข้าวแกงแกบอกไว้
จริงๆ