ตามหัวข้อเลยค่ะ....
เราทำงานมาตั้งแต่อายุ 15 ปีค่ะเรียกได้ว่า จบม.3 ก็ทำงานเลย และตลอดระยะเวลา 12 ปีที่ทำงานมา ที่ทำงานแต่ละที่ก็ถูกกล่าวหาตลอดเวลาเช่น "ขโมยอาหารหมากิน(อาหารหมาคนรวยแด-ร-กไก่ย่าง5ดาววันละตัว)ซึ่งเรากินข้าวเหนียวไก่ย่างไม้ละ5บาททุกวัน" ขโมยเงินค่าเช่าแผง(อันนี้เถียงขาดใจเพราะเราไม่ได้จับเงินเขาเลย) ขโมยอาหารในร้านไปขายบ้างล่ะ(จะบ้าเหรอเราเป็นเด็กเสริฟประจำโต๊ะครัวนี่ไม่เคยเหยียบเข้าไปเลย) ล่าสุดที่ทำไห้เรา เกิดอาการคือ ตลอด 4 ปีตำแหน่งธุรการทั่วไป ถูกกดค่าจ้าง ซึ่งขั้นต่ำเขาไห้เดือนละ 9,000 แต่เราได้แค่ 8,000     วันเสาร์(วันหยุด)หอบเอางานมาทำที่บ้าน ประกันสังคม2ปีถึงจะไห้ เราทำธุรการแต่หน้าที่หลักคือ ออกไปขับรถตากแดดตากฝนซ่อมตู้ใขตู้ไห้ลูกค้า พอย่างเข้าปีที่4 เฮียมีเมียน้อยแกจะไห้เมียน้อยเข้ามาทำงานแทนเราแต่ไม่บอกดีๆ...แกไล่เราออกสองครั้งแล้วก็เรียกกลับมาทำอีกเพราะพี่ผู้จัดการกับพี่ช่างไม่ยอมด้วย(ใครจะอึดเท่าเราล่ะ)แกก็ทำกับเราทุกวิถีทาง...ปกติเงินเดือนออกทุกวันที่15กับสิ้นเดือน...แต่แกไห้เราช้ากว่าคนอื่นและหักตังค์เราในเรื่องงงๆเช่นเงินหาย...หักแค่เรา...อะไหล่พัง...หักเรา...ทั้งๆที่4ปีที่ผ่านมาไม่เคยเกิดปัญหาอะไรขึ้นเลยแท้ๆจนเราทนไม่ไหว...ลาออกดื้อๆเลยไม่ไหวจริงๆ...คราวนี้แหล่ะเลยทำไห้เลยเกิดอาการกลัวที่จะอยู่กับคนหมู่มาก...กลัวที่จะทำงานรับใช้เขา...กลัวที่จะต้องมาระแวงว่าเดือนนี้จะพอกินไหม...
  อาการแบบนี้เรียกว่าอาการป่วยทางจิตหรือเปล่าคะ...ทุกวันนี้ไปทำงานที่ไหนก็แล้วแต่จะรู้สึกแน่นหน้าอก...อยากจะร้องไห้...ไม่มีกำลังใจจะทำงานซึ่งนี่ก็ผ่านมา2ปีแล้วค่ะอาการเหล่านี้ไม่หายเสียที...เราควรพบแพทย์ไหมควรปรึกษาจิตแพทย์ดีไหม...ขอคำแนะนำด้วยค่ะ  
      ขอบคุณค่ะ