เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโต เราไม่เคยได้รับคำชมหรือคำปลอบใจดีๆเลย เอาแต่ต่อว่าเราว่าไม่ได้เรื่องถึงแม้เราจะทำดีแทบตายแค่ไหนก็ตาม เขามักจะพูดว่าถ้าได้ลูกผู้ชายคงดีกว่านี้ ทุกวันนี้พ่อเทิดทูนหลานที่เป็นญาติกันแต่เป็นผู้ชายและเขาสอบติดทหาร(ใช้เส้นสาย) ส่งเสียเขาเรียนด้วย ในบ้านพ่อมีแต่รูปหลานคนนั้นไม่มีรูปเราแม้แต่ใบเดียว เราไม่อยากไปเหยียบบ้านพ่อด้วยซ้ำ เราสอบติดมหาลัยดีๆคณะดีๆก็ไม่เคยได้กำลังใจดีๆเลยเอาแต่พูดว่าไม่ได้เรื่อง มันน่าน้อยใจนะคะ แต่เราก็พูดอะไรไม่ได้เพราะเคยพูดแล้วก็เปลี่ยนความคิดพ่อไม่ได้ ทุกวันนี้เราทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ได้แต่ทำหน้าที่ลูกที่ดีต่อไปถึงแม้ว่าจะเป็นลูกที่เขาไม่ได้รักเลยก็ตาม