คือเราอายุ20ค่ะ เรายังฉี่ใส่ที่นอนอยู่เลย แล้ววันนี้เรากำลังจะเดินกลับบ้านกับกลุ่มเพื่อนๆที่มหาลัย ซึ่งเพิ่งสนิทกัน คือเพื่อนเราพูดเรื่องขำๆ พอเราขำปุ๊บเราก็รู้สึกปวดฉี่ คือพยายามกลั้น แต่มันไม่อยู่จริงๆ ทันใดนั้นมันก็ไหลออกมา เราก็เดินช้าๆแล้วทำเป็นพูดว่าอุ๊ยน้ำๆๆ เพื่อนก็หยุดเดินกันหมดเราก็พยายามเอากระเป๋าเบี่ยงปิดบริเวณกระโปรงไว้ เพราะฉี่ยังไหลอยู่ แล้วหยดลงกับพื้น เพื่อนถามว่าน้ำในกระเป๋าหกหรอ เราบอก ใช่ แล้วเราก้ทำเป็นค้นกระเป๋าหาน้ำ เพราะคิดได้ว่าตัวเองมีน้ำอยู่1ขวด แกล้งทำเป็นเทราดขาดีกว่า แล้วเพื่อนก็ถามว่ามีไหมน้ำในกระเป๋าอ่ะ เราตอบว่า มี แต่สุดท้ายก็คิดขึ้นได้ว่าลืมไว้ที่ห้องเรียน เพื่อนคนนึงพูดขึ้นมาว่า อ่อน้ำในรองเท้ามันไง เราก้มมองรองเท้าคัทชูตัวเอง คือน้ำฉี่เต็มรองเท้าเลยจ้าา เราบอกว่าเดินต่อเถอะ ไม่เป็นไรๆ ก้เลยเดินกันต่อ เพื่อนก็พูดขึ้นกันอีกว่า ไอ้บ้า โง่หรือโง่เนี่ย ในกระเป๋ามันไม่มีน้ำ และมันเป็นกระเป๋าหนัง มันจะมีน้ำออกมาจากกระเป๋าได้ไง เรานี่หน้าซีดพูดไม่ออกเลย อายมากกก เพื่นที่เดินข้างเราก็ถามว่า เอาแล้วไปทำอะไรมา เราก็ไม่ตอบ เราหน้าซีดตลอดทาง เพื่อนที่เดินข้างๆก็ถามเรื่องอื่น     คือตอนนี้เรายังเครียดอยู่เลย เราว่าเพื่อนต้องรู้แน่ๆ อายมาก พรุ่งนี้ไม่กล้าไปเรียนเลยอ่ะ เเต่ก้ต้องไป มันเป็นปมด้อยเรามากๆ เราเป็นคนชอบกลั้นฉี่ตั้งแต่เด็กด้วย แล้วก็ฉี่ใส่ที่นอนตั้งแต่เด็กยันตอนนี้ก็อายุ20 เราเคยไปนอนบ้านเพื่อนเเล้วฉี่ใส่ที่นอนบ้านเพื่อนบ่อยๆด้วย น่าอายมาก จนเราไม่อยากไปนอนบ้านคนอื่นแล้ว ทุกวันนี้เราไม่นอนบ้านใครอีกเลย เวลาเราหัวเราะเราก็จะฉี่แตกตลอดเลย ต่อไปคงต้องใส่เเพมเพิสแล้วล่ะ