วันนี้เราเดินทางออกจากกรุงเทพเพื่อที่จะไปเที่ยวที่อีสาน
แล้วเราก็มาแวะปั๊ม บนถนนเส้นมิตรภาพ เพราะเราปวดฉี่มากๆ

เราก็ไปต่อแถวเข้าห้องน้ำ (ซึ่งแถวยาวมากๆ เพราะอยู่ในช่วงเทศกาลพอดี)

ระหว่างที่เราต่อแถวรอเข้าห้องน้ำอยู่ ก็มีเด็กคนหนึ่งร้องไห้อยู่แถวนั้น แต่ก็ไม่มีใครสนใจ
แต่เราก็ออกจากแถวไป โดยที่ยังไม่ได้เข้าห้องน้ำ แล้วก็เข้าไปหาเด็กคนนั้น ถามว่าเป็นอะไร
เด็กบอกว่าเจ็บขา แล้วก็พลัดหลงกับผู้ปกครอง

เราก็เลยดูขาให้ แล้วก็พาเด็กไปนั่งที่ม้านั่ง ส่วนเราก็ยืนเป็นเพื่อน (นั่งไม่ได้ เพราะปวดฉี่มากๆ เลยต้องยืนเป็นเพื่อนแทน)
ตอนนั้นปวดฉี่แทบจะราด แต่ก็ทิ้งเด็กไปไม่ได้ เพราะเป็นห่วงเด็ก

หลังจากนั้น เราก็พาเด็กเดินหาผู้ปกครองประมาณ 1 ชั่วโมงได้ แต่ก็ไม่เจอ
จนรู้สึกว่ามันปวดฉี่แทบจะราดละ กลั้นแทบจะไม่ไหวแล้ว

เลยตัดสินใจว่าจะพาเด็กไปฝากไว้ที่เซเว่น
แต่เด็กไม่ยอมเดินเอง บอกว่าปวดขามาก ขอให้เราอุ้ม

เราก็เลยอุ้ม แต่พอเราอุ้มขึ้นมาเท่านั้นหละ เราก็ฉี่ราดกระโปรงเลย นาทีนั้นอายมาก เพราะคนมองกันเยอะมากๆ
แล้วผู้ปกครองเขาก็มองมาพอดี เลยเข้ามารับลูกตัวเองไป เขาถามเราว่าเรา OK มั้ย
เราบอกว่า OK ค่ะ (แต่เราเริ่มน้ำตาซึมละ)
แล้วก็ได้ยินเสียงแว่วๆว่า "ทุเรศเนอะ ฉี่ราด" แล้วเขาก็หัวเราะกัน

นาทีนั้น อายมากค่ะ คิดอะไรไม่ออก ห้องน้ำอะไรไม่เข้าแล้ว
เราขึ้นรถขับออกไปเลย ทั้งๆที่ก็ยังปวดฉี่มากๆอยู่ (คือมันราดแต่มันราดออกไปแค่บางส่วนค่ะ)

ก็ทนกลั้นต่อไปอีก 3 ชั่วโมง จนถึงบ้าน กลั้นไปเล็ดไป

วันนี้เป็นวันอะไรคะนี่
เรารู้สึกว่าเราแก้ปัญหาอะไรต่างๆได้โง่มากเลยค่ะ เครียดมาก อายก็อาย ตอนนี้จิตตกมากๆค่ะ ทำไงดีค่ะนี่