หนูเป็นสาวประเภทสองพุทธแท้ๆ ตอนนี้หนูอยู่ม.4ค่ะ หนูโดนตีตั้งแต่เด็กๆโดยแม่บอกว่า ต้องเป็นผู้ชายค่ะ ตีเพื่อให้กลับมาเป็นชาย ตอนเด็กๆเลยเก็บกด พอโตขึ้นจนอยู่ม.1สอบเข้าไปเรียนในตัวเมือง หนูเปิดเผยตัวเองเต็มตัวมากขึ้นไม่แอบคนอื่นอีก หลังจากนั้นพ่อแม่ไม่เคยพูดดีๆกับหนูจนถึงตอนนี้กูตลอด ช่วงแรกๆม.1โดนพ่อกับแม่ตีจนหนูน็อคเพราะตอนนั้นกันคิ้วครั้งแรก แม่จับเหวี่ยงติดโต๊ะแล้วบีบคอหนูแล้วนั่งทับ จนหนูช็อค ผ่านไปช่วงนึงก็ยังมีด่าตีทุบทีแต่หนักๆทีนานๆครั้ง เทคยาครั้งแรกแม่จับแขนหนูไม่ให้ดิ้นพ่อตีกับไม้แขวนเสื้อบ้าง ด้ามมีตัดยางพาราเพราะหนูเป็นคนใต้นะคะ กับด้ามไม้กวาดบ้าง แล้วก็ผ่านไปอีก ขึ้นม.2พี่รหัสซื้อลิปให้แม่นึกว่าหนูไปซื้อมา แม่ตีหนูลิปนั้นพังจากที่พี่รหัสซื้อให้แม่ว่าหนูโกหก หนูเป็นคนไม่โกหก หนูมีอะไรบอกหมด เวลาไปไหนไปพบหน้าผู้ใหญ่จะไม่มีใครพาหนูไป หนูชอบอยู่ในห้อง ออกมาจ้างนอกก็โดนด่าที่พ่อกับแม่ชอบพูดแทงใจหนู กูไม่น่าเกิดมาเลย เลี้ยงให้เสียข้าวสุก อายคนอื่นเขาหมด ลูกชาติเปตร คือหนูไม่มีที่พึ่งแล้ว หนูมืดแปดด้านตลอดเวลาโดนพ่อแม่ทุบตีหนูไม่มีที่จะขอช่วยเลย เวลาหนูอยู่เฉยหนูก็โดนด่าว่าอยู่ไม่ทำอะไร เวลาพ่อแม่ขอช่วยหนูทำให้ตลอดพอทำเสร็จ หนูโดนด่า พ่อกับแม่ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับเด็กคนอื่นว่าเขาไม่ต้องใช้เขาทำ เขาเรียนเก่ง เขาแบบนู้แบบนี้ หนูทำตลอดแต่เขาไม่เคยเห็นหนูเลยเวลา มีการบ้านเยอะจริงๆทำจนเที่ยงคืนแล้ว แกว่าหนูเล่นมือถือจนดึกไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย บางทีหนูบ่นกับตัวเองว่าเหนื่อย ถ้าพ่อกับแม่ได้ยินพ่อกับแม่บอกให้ออกไปต้องเรียน หนูเหนื่อยแต่ไม่ได้หมายความว่าหนูท้อ เวลาหนูเรียนได้เกรดดีๆพ่อกับแม่เอาไปพูดโม้กับคนอื่นเวาลาขออะไรให้หนูได้หมดเรียนขยันอย่างนู้อย่างงี้ แต่ความเป็นจริงหนูทำการบ้านเองตั้งแต่อนุบาลแต่งตัวเสร็จรอแม่ไปส่งตั้งแต่เด็ก หนูทำเองทุกอย่าง หนูขอเงินไปซื้อถ่านใส่เมาส์14บาทท่านไม่ให้ หนูขอตังไปทำงาน ไปร.ร.ต้องถูกด่าก่อนได้ไม่ก็ไม่ได้ไป หนูมีน้องผู้หญิงแม่กับกับพ่อ ตามใจตลอดได้อะไรได้หมด หนูเก็บเงินซื้อมือถือโน็ตบุ๊คเองซื้อของที่อยากได้เองโดยหนูขายของหนูไม่ค่อยเอาเงินท่านมายุ้งกับของพวกนี้ ถ้าหากมีเงินพ่อแม่มารวมอยู่ด้วยของๆหนูจะโดนท่านปาทิ้งไม่ก็ทำให้พังได้ โดยอ้างว่าเงินท่าน หนูต้องซื้อด้วยเงินตัวเอง ตอนนี้หนูไม่โดนทุบตีแล้วแต่ยังโดนด่า โดนฟาดบ้าง แต่จะมีแต่พ่อที่จะชอบลงมือแม่จะด่ามากกว่า หนูอยู่มาแกพังปะตูมาตีหนูเมื่อหนูเริ่มออกสาวจนเพื่อนพ่อมาเล่นให้พ่อฟัง แต่ไม่ได้แต่งหน้าจัดขนาดนั้นเป็นใสๆไปโรงเรียนได้แป้งกระป๋องลิปมันเปลี่ยนสีไม่ได้เยอะแป้งพับทาลิปไรงี้  หนูเล่าเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟังตลอดเพื่อนพี่น้องญาติต่างเผื่อวันนึงหนู จะหนีออกจากบ้านเพื่อไปตามความฝันอย่างน้อยเขาจะได้รู้เหตุผลของหนู หนูจะกลับมาพร้อมกับความสำเร็จ ให้หนูเรียนม.6จบหนูจะไปเรียนต่อแต่ถ้าอนาคตไม่ไหวจริงหนูต้องหนี หนูเหมือนตัวคนเดียวต่อให้มีเพื่อนพี่น้องก็ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกหนูตอนนี้
หนูอยากรู้ว่าพ่อแม่ใครเป็สแบบนี้ไหมคะ  หรือเป็นปกติของครอบครัวสาวสองแบบนี้