คือ ผมไปกินร้านอาหารเเห่งนึง เวลาเดินไปตักอาหารเดินสวนกับผู้หญิงคนจีนเเผ่นดินใหญ่,คนที่อยู่ข้างหน้าผมเกือบเดินชนผู้หญิงคนจีน เวลาเดินสวนกัน เเละเขาก็เเซะลิ้น ไม่พอใจทีหลัง หลังจากที่เดินสวนกันเสร็จซึ่

ทำไมต้องเดินกลับมา แบบไร้เยื่อใย เหนื่อยอยากลืมทำไงดีๆๆๆๆๆ เซ็งเพ้อมา 2 เดือนแหละยังไม่หายเลย

คือเราไม่รู้ว่าตอนนี้เราเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า เราขอเล่าตั้งเเต่ต้นเลยละกันนะคับ คือช่วงก่อนเราเครียดมากเครียดทั้งเรื่องมีสาระเเละไร้สาระ บางทีก็เครียดจนจะอ้วกเครียดเเบบปวดหัวไป 2-3 วัน เเละช่วงก่อน

คบกับแฟนมา 1 ปี 4 เดือนเต็มๆ ที่ผ่านมาไม่เคยทะเลาะกันรุนเเรงเลย เต็มที่เเค่งอนกัน อยู่ๆช่วงเมษายนที่ผ่านมารู้สึกได้ว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เค้าไม่เเชท ไม่อ่าน ไม่อยากคุย ไม่โทรหา เริ่มรู้สึกได้เลยถา

ณ ตอนนนี้โรงเรียนที่เราอยู่ไม่อนุญาติให้ไว้ผมทั้งน.รหญิงเเละน.รชายให้ตัดเป็นทรงนักเรียนถ้าเป็นผูัชายน.รหญิงให้ไว้ยาวสุดเเค่คาง ครุให้เหตุผลกับเราว่าถ้าไว้ผมยาวเดียวก็จะไม่ตั้งใจเรียนมัวเเต่ทำผมไม่สนใจ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อาจจะดูไร้สาระเกินไปคือเรื่องมีอยู่ว่าเลิกเรียนตอนเย็นเราไปนั่งเล่นที่ศาลาโรงเรียนเเล้วเราก็ออกไปหาของกินเเล้วก็มีรุ่นพี่ไปนั่งศาลานั้นเเละพอเรากลับเข้ามาพร้อมขนมที่บางคนก็ไม่ชอบ

เราทะเลาะกับแฟนบ่อยมากๆ2-3วันครั้ง อาทิตย์ละครั้ง เเต่ละครั้งก็คือไม่คุยกัน บางทีเป็นเพราะ ปตด ของเรา วีนเหวี่ยง บางทีเราคิดว่าเกิดจากความไม่เข้าใจ คุยยังไงเขาก็ไม่เคยเข้าใจอะไรที่เราสื่อ เราเข้าใจตรง

ตอนนี้เราเลิกกะแฟนมาได้1สัปดาห์แล้ว เค้าบอกเลิกเราและทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย เราตามง้อเค้ามา1สัปดาห์แล้ว เค้าไม่ยอมคุยกะเราเลย บล็อคเบอรืม เฟชไม่อ่านไม่ตอบ พยายามติดต่อทางเพื่อนขอความช่วยเหลือ สารพัด เร

เราพึ่งเลิกกับเเฟนที่เราดันวางเค้าไว้ในอนาคตมากมายเหลือเกิน...เราเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกทั้งๆที่งงมากว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เลิกกันเรามักจะเป็นฝ่ายดูเเลเค้ามากกว่า เค้าเป็นคนนิ่งๆไม่เเสดงออกว่ารักเราเเต่เค้า