สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกคน กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยมาณที่นี้นะคะ
คือว่าตอนนี้เราอายุ17ย่าง18แล้วค่ะ เริ่มมีปัญหากับครอบครัวตั้งแต่อายุยัง13-14เลย แรกๆก็อาจจะแค่ใช้คำพูดแรงๆ แต่หลังๆเริ่มมีการทำร้ายร่างกาย และเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เราทุกข์มาก บ้านหลังนั้นไม่เคยเป็นเซฟโซนของเราเลย ที่หนักสุดน่าจะเป็นพ่อ เขาทำร้ายร่างกายเรา บางทีเรายอมรับค่ะว่าเกิดจากความผิดของเราเอง แต่บางครั้งเราก็ไม่ได้ทำอะไรเลย เหมือนเขาเอาเราไว้ระบายอารมณ์ ใช้มือใช้เท้ากับเราเต็มที่ เขาเคยกระทืบและบีบคอเราไม่ยั้งแรง ใช้คำพูดด่าทอที่เราไม่คิดว่าจะออกมาจากปากพ่อคนนี้ เขาจะชอบยึดโทรศัพท์เราและไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยค่ะ แล้วเราต้องใช้โทรศัพท์ทำงานเพราะที่บ้านไม่ติดอินเทอร์เน็ตและไม่มีคอม มีอะไรจะเอาไปลงที่โทรศัพท์ก่อนตลอด บางครั้งแม่ก็ช่วยเราบ้าง แต่บางครั้งก็นั่งดูเฉยๆ ตอนนี้เรามีแจ้ความคิดไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้ เราจิตตกมาก สิ่งต่างๆที่เขาทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจทำเราบอบช้ำที่สุด ตอนนี้อยากหลับตาตลอดไปไม่ตื่นขึ้นมารับรู้ความทุกข์อะไรทั้งนั้นเลยค่ะ
เราอยากขอคำปรึกษาจากทุกคนว่าควรทำยังไงดีคะ
ปล.เราเคยพบจิตแพทย์เพราะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ แต่หยุดหาไปเพราะคิดว่าสภาพจิตใจโอเคแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลย และคงกลับไปพบไม่ได้อีกเพราะเขาชอบเอาเรื่องนี้มาแขวะกัดว่าเราเป็นบ้า เป็นโรคประสาท และไม่ยอมพบคุณหมอทั้งที่คุณหมออยากเจอค่ะ
มีปัญหากับครอบครัวบ่อยมากและโดนทำร้ายร่างกายทำยังไงดีคะ
คือว่าตอนนี้เราอายุ17ย่าง18แล้วค่ะ เริ่มมีปัญหากับครอบครัวตั้งแต่อายุยัง13-14เลย แรกๆก็อาจจะแค่ใช้คำพูดแรงๆ แต่หลังๆเริ่มมีการทำร้ายร่างกาย และเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เราทุกข์มาก บ้านหลังนั้นไม่เคยเป็นเซฟโซนของเราเลย ที่หนักสุดน่าจะเป็นพ่อ เขาทำร้ายร่างกายเรา บางทีเรายอมรับค่ะว่าเกิดจากความผิดของเราเอง แต่บางครั้งเราก็ไม่ได้ทำอะไรเลย เหมือนเขาเอาเราไว้ระบายอารมณ์ ใช้มือใช้เท้ากับเราเต็มที่ เขาเคยกระทืบและบีบคอเราไม่ยั้งแรง ใช้คำพูดด่าทอที่เราไม่คิดว่าจะออกมาจากปากพ่อคนนี้ เขาจะชอบยึดโทรศัพท์เราและไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยค่ะ แล้วเราต้องใช้โทรศัพท์ทำงานเพราะที่บ้านไม่ติดอินเทอร์เน็ตและไม่มีคอม มีอะไรจะเอาไปลงที่โทรศัพท์ก่อนตลอด บางครั้งแม่ก็ช่วยเราบ้าง แต่บางครั้งก็นั่งดูเฉยๆ ตอนนี้เรามีแจ้ความคิดไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้ เราจิตตกมาก สิ่งต่างๆที่เขาทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจทำเราบอบช้ำที่สุด ตอนนี้อยากหลับตาตลอดไปไม่ตื่นขึ้นมารับรู้ความทุกข์อะไรทั้งนั้นเลยค่ะ
เราอยากขอคำปรึกษาจากทุกคนว่าควรทำยังไงดีคะ
ปล.เราเคยพบจิตแพทย์เพราะเป็นโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ แต่หยุดหาไปเพราะคิดว่าสภาพจิตใจโอเคแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลย และคงกลับไปพบไม่ได้อีกเพราะเขาชอบเอาเรื่องนี้มาแขวะกัดว่าเราเป็นบ้า เป็นโรคประสาท และไม่ยอมพบคุณหมอทั้งที่คุณหมออยากเจอค่ะ