คือว่าวันนี้เหมือนอกหัก แต่ความรู้สึกมันไม่เป็นแบบที่ควรจะเป็น เราคิดว่าตัวเองแอบชอบเพื่อน เพื่อนคนนี้เขาอยู่กับเราตลอดตอนที่เราทุกข์ใจ เสียใจ เศร้าใจ มีอะไรก็คือปรึกษาตลอด พอวันนึงมันไปมีแฟนเราก็รู้สึกว่าเห้ย ดีใจด้วยจากใจจริงๆเลยนะคะ แล้วมันก็หายไปติดแฟน เราก็แบบเสียใจอะ ช่วงนั้นมีเรื่องทุกข์ใจคือไม่รู้จะปรึกษาใครดีไม่อยากเริ่มเล่าเรื่องตั้งแต่ต้นให้ใครฟัง เราเลยคิดถึงแต่มันในช่วงนั้นเป็นส่วนใหญ่ แล้วคิดเองเออเองไปว่านี่เราต้องชอบมันแน่ๆ หลังจากนั้นพอมันเลิกกับแฟน เราเลยเอาความทุกข์ใจที่มีไประบายกับมันเต็มที่ ก็สบายใจขึ้นแล้วรู้สึกว่าไม่ควรปล่อยมันไป มันคือแบบแหล่งพักพิงใจของจริงอะ แล้วเราก็เลยรู้สึกไม่ดีอะทุกครั้งที่มันหายไป แต่พอแบบมันมาเล่าว่าไปจีบคนนั้นคนนี้เราก็แบบไม่ได้รู้สึกเหมือนที่ควรจะเป็น แต่รู้สึกว่าแล้วถ้ามันไปอีกแล้วเราล่ะ นี่ก็เลยยิ่งคิดเข้าไปอีกว่ารึว่าเราชอบมัน แต่พอลองจินตนาการว่าเราเป็นแฟนมันก็คือมันไม่ใช่อะ เราก็ค่อยข้างชัดเจนกับตัวเองนะว่ามันไม่ใช่ แต่บางครั้งก็เหมือนมีแอบคิดในใจว่ารึใช่วะ แล้ววันนี้เราเปิดประเด็นแบบไม่ได้ตั้งใจ เพราะว่าตั้งใจจะไม่บอก คนใกล้ตัวเราก็ไม่บอก แล้วมันก็พูดว่าไม่ได้ต้องการความสัมพันธ์แบบแฟนกับเรา เราก็เออ ไม่ได้ต้องการเหมือนกัน แต่ก็มางงๆกับตัวเองว่านี่เราควรจะเสียใจสิชอบมานานไม่ใช่หรอ คือก็งงตัวเองเหมือนกัน เคยคิดว่าถ้าคำนี้ออกจากปากมันเราคงเสียใจแต่ปรากฎว่าไม่รู้สึกอะไรเลย รู้สึกแค่ว่าควรเสียใจสิ ร้องไห้ซักหน่อยไหมวะ นี่ก็งงอยู่ว่านี่อกหักรึเปล่าเสียใจหน่อยสิวะ แล้วตกลงเราชอบเขารึเปล่า