หลานเราอายุ 1.4 ขวบปกติแกมักจะเล่นกับพี่ผู้ชายข้างบ้าน 4-7 คนซึ่งก็เข้า ประถมกันหมดล่ะแกเลยติดนิสัยเล่นแรงมาจากพี่ๆผู้ชาย มีเด็กผู้หญิงมาเล่นบ้างคนสองคน คือน้อง D  กับ น้อง  K ก็เล่นกับหลานเราดี

          เผอิญคนแถวบ้านกลับมาอยู่บ้านเลยมีเด็กผู้หญิงมาเพิ่มคือ น้อง N อยู่อนุบาล1 แล้ว แรกๆก็เล่นกันดีนะ พวกน้อง D น้อง  k กับน้อง ก็มาหาเล่นกับน้องโดยเฉพาะน้อง k กับน้อง D เล่นกับหลานเราดีมาก และหลานเราไม่เกเรหรือเอาแต่ใจใส่พี่เขาเลยนะ

ถ้าไม่ติดว่า น้อง Nเคยถูกปู่ย่าเราเลี้ยงเล่นมาตามใจมากเลยล่ะปัจจุบันก็ตามใจ ทีนี้เลยมีงอนด่าหลานเราบ้างเพราะปู่ย่าโอ๋น้องไม่โอ๋น้อง N หนักเหมือนเมื่อก่อนเพราะต้องแบ่งน้องเล่น

        พอน้อง N มีเพื่อนเล่นด้วยซึ่งเป็นเด็กผู้หญิงด้วยกันก็ น้อง D กับน้องK  เพิ่มมาอีกสองคน  น้องNมักจะเป็นตัวตั้งว่าหลานเรามาแล้วให้รีบหนี บ้างบอกว่าไม่ต้องไปเล่นกับหลานเรา พอไม่มีเพื่อนก็กลับมาเล่นกับหลานเราต่อซึ่งเราเข้าใจนะเด็กโตแล้วคงไม่อยากเล่นกับเด็กที่ไม่รู้เรื่องเพราะยังเล็กอยู่

         พอลุงป้าและลูกพี่ลูกน้องเขามา น้อง N ก็เปลี่ยนไปคือทำเป็นไม่พูดใส่ปู่ย่าเรา(ก็ปกติถ้าพ่อแม่ลุงป้าเขามา) แถมพูดกับหลานเราไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ อย่าง

"ไม่รักไปไกลๆ" ,"ไอ้...(ชื่อหลานเรา)ตัวดำไปไกลๆ"

  ขนาดหลานเราอยู่เฉยๆนะไม่ได้เข้าไปใกล้นะ แต่ก็ไม่มีใครปรามสักคนกลับนิ่งให้หลานตัวเองด่าหลานเรา บ้างครั้งก็ตาเขียวใส่  ย่าเราบอกเดี๋ยวมันโตขึ้นก็รู้เรื่องเองแหละ แต่ที่รู้ๆน้อง N น่ากลัว ขนาดหลานเราไม่ได้ทำอะไรให้ยังโดนขนาดนี้

     หลานเราชะงักกับคำว่าไม่รักด้วยไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าแกถูกบอกรักทุกวันตื่นเช้า  ก่อนนอน ตั้งแต่แกเกิด สงสัยเรามโนไปเอง

      จนวันหนึ่งจู่ๆหลานเราก็พูดออกมาว่า "บ้า" ซึ่งเอามาจากไหนครอบครัวเราไม่มีทางพูดแบบนี้กับหลานแน่นอนเพราะตั้งแต่เล็กจนโตมาแกไม่เคยด่าเราด้วยคำหยาบคายสักคำมีแต่สอน บอกดีๆ

        ลูกพี่ลูกน้องของน้อง  N เราขอเรียกน้อง A

        หลานเรา เวลาเล่นกับเด็กวัยใกล้เคียงกัน(ซึ่งมีแต่เด็กผู้หญิงที่ไล่เลี่ยกันส่วนมากจะสองขวบกันแล้ว)ชอบกระโจนใส่เข้าหาทำให้เขาตกใจ แถมชอบกัดเขา แรกๆก็เล่นดีด้วยไปๆมาๆก็กัดเขาซะงั้น ก็สอนนะว่าอย่าทำพี่เขาเจ็บนะถ้าเราโดนกัดจะเจ็บไหมแถมบอกให้ขอโทษด้วย  ไปกัดน้องA ด้วยไงน้อง A เลยกลัวไปซึ่งหลานเราผิดจริงอันนี้ยอมรับและกำลังฝึกแก้ไขพฤติกรรมอยู่

ทีนี้น้อง  N เลยไปบอกใครต่อใครว่าอย่าเล่นกับหลานเราเดี๋ยวหลานเราตีบ้างหลานเรากัดบ้าง ทั้งๆที่ตัวเองอยู่ข้างบนที่นั่ง  ที่นั่งจะเป็นลักษณะตรงกลางคือต้นไม้ต้นใหญ่ฐานจะทำเป็นที่นั่งล้อมรอบ ซึ่งหลานเราไม่มีทางเอื้อมถึงแน่นอนแม้จะเขย่งก็ตาม ย่า น้องN ก็ฟังที่หลานตัวเองว่าให้หลานเรานะ ทั้งที่หลานเรายังไม่ได้ทำอะไรเลยแค่ไปยืนเขย่งพยายามขึ้นไปเท่านั้น

     เราก็อธิบายให้น้อง .N  ฟังนะว่าหลานเราไม่กัดหรอกอยู่ห่างแบบนั้นจะกัดได้ไงน้องเขาสวนกลับทันควันเลยว่าก็หลานเราไปกัดน้องเขา  ก็เข้าใจว่าปกป้องน้องนะน้อง N ง่ะแต่ผู้ปกครองน้อง  Nก็โกรธไปด้วยเหรอถึงให้หลานตัวเองโฆษณา ว่าระวังหลานเรากัด ผลคือเด็กผู้หญิงไม่มีใครมาเล่นด้วยซักคน

     ความผิด 3 ครั้ง 3 คนมันมากมายขนาดนั้นเลยเหรอพ่อแม่เด็กโดนกัดคงไม่อยากให้เล่นกับหลานเราแล้วมั้งแต่แกยังเล็กมากต้องค่อยๆสอนให้เจอสังคมแต่สังคมเด็กผู้หญิงดันเป็นแบบนี้  


      ส่วนหลานก็หน้าจ๋อยเพราะไม่มีใครเล่นด้วย พยายามไปจ๊ะเอ๋กับพี่ D พี่เขาก็ยิ้มให้เพราะโตรู้เรื่องแล้วก็สิบกว่าขวบแล้วนี่เนาะแต่ไม่ได้เล่นด้วย


     พอเราจะเอาหลานกลับบ้านคนบ้านนั้นซึ่งเป็นบ้านจุดรับส่งนักเรียนยังบอกว่าปล่อยให้มันเล่นไปจะเอามันกลับทำไม ไม่มีใครเล่นด้วยแถมผู้ปกครองเด็กทั้งสามไม่มีใครท้วงสักคนกลับเฉยที่หลานเราถูกว่า เป็นคุณจะเอาหลานกลับบ้านไหมล่ะ

     เมื่อวานถึงได้รู้ว่าคำว่าบ้ามาจากน้อง N นี่ล่ะ ด่าให้หลานเรา หลานเราแกก็เล่นกับพวกพี่ผู้ชาย พอพี่ผู้ชายได้ยินเลยสวนกลับ

"น้องยังไม่ได้ทำอะไรให้เลยว่าน้องทำไม"

      น้อง   N ถึงรีบวิ่งหนีไม่พยายามจะเล่นกับพวกเด็กผู้ชายอีกก็ระแวกบ้านเรามีแต่เด็กผู้ชายและน้องN  ไม่มีใครเล่นด้วย เพราะระแวกบ้านมีแต่เด็กผู้ชายหลานเราจึงเป็นเด็กผู้หญิงคนเดียวเด็กผู้ชายเห็นมาตั้งแต่หลานเราเกิดแวะมาหาน้องทุกวันธรรมดาต้องปกป้องน้อง  ถึงแม้จะเล่นแรงตามประสาผู้ชาย กระโจนกอด กระโจนหอม เล่นเหมือนน้องเป็นตุ๊กตาบ้างแต่ก็อุ่นใจดี ผิดกับเด็กผู้หญิงตอนน้อง N ยังอยู่แถวบ้านเราก็รักน้อง N นะซื้อขนมให้กินอยู่เรื่อย แต่พอมีหลานก็ซื้อให้แต่ต้องแบ่งกันกินนะ

     เรามันงี่เง่าที่โกรธเด็กคนหนึ่งที่ไม่รู้ประสีประสาแต่โกรธให้ผู้ปกครองน้องเขามากกว่าที่ปล่อยให้เด็กคนนี้มาว่าให้ลูกหลานเราโดยไม่มีการปรามอะไรเลย ก็รู้นะว่าตัวเองทำตัวไม่สมกับเป็นผู้ใหญ่ จะไปสอนลูกเขาก็ใช่ที่ ขนาดตอนนั้นน้อง N อายุ4 ขวบ ชอบมาเล่นบ้านปู่ย่าเรา ถ้าไม่ถูกใจก็ด่าปู่ย่าเราที่เลี้ยงมายังไม่มีคนปรามจนเราต้องสอนแต่เราใช้น้ำเสียงปกตินะว่าบาปไม่เอา เดี๋ยวปู่ย่าเสียใจร้องไห้นะ สุดท้ายหยุดด่าแล้วมองตาเขียว

    เราใช่ไหมแต่เราทนเห็นปู่ย่ายอมให้เด็กตัวเล็กด่าแถมยังหัวเราะได้อีกไม่ได้หรอกนะ แต่กับเรื่องหลานเราสุดทนจริงๆ  เพราะแกกำลังจำอย่างน้อยก็ได้คำว่าบ้ามาแล้ว พยายามเอาหนีก็แล้วแต่ผู้ใหญ่แถวนั้นชอบขัดตลอด

    คนเราน่ะโดนด่าทุกวันมันก็สุดจะทนจริงๆ แถมไม่ได้ทำอะไรให้ต้องมาโดนทำร้ายจิตใจแบบนี้ต่อให้เป็นเด็กก็เถอะ หลานเราก็ยังเล็กเห็นพี่ก็อยากไปเล่นด้วย

    จะว่าผู้ปกครองน้อง N โกรธที่น้อง A โดนหลานเรากัดรึเปล่าทางผู้ปกครองฝั่งน้อง N ถึงปล่อยให้หลานทำแบบนี้ แต่ก่อนหน้านั่นไม่นานน้อง N ก็เคยทำประตูไม้หนีบมือหลานเรานะเรายังไม่เคยไปต่อว่าเขาเลยกลับมองว่ามันเป็นอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิด ปิดประตูเพราะหนีหลานเราแล้วก็หนีกลับบ้านไม่มีใครเห็น ณ ปัจจุบันผู้ปกครองฝั่งน้อง N ยังไม่รู้เลยว่าลูกหลานเขาทำอะไรไว้กับหลานเราบ้าง ซึ่งเหตุเกิดที่บ้านปู่ย่าเรา

       หลานเราไม่เคยเจอสังคมเด็กผู้หญิงมาก่อน พอมาเจอก็เป็นซะแบบนี้หลานเรามันคงไม่มีดวงเล่นกับผู้หญิง คงต้องรอให้โตเข้าโรงเรียนถึงจะหาเพื่อนผู้หญิงเล่นได้

ข้อเสียของหลานเราก็แค่เอาแต่ใจตัวเองเฉพาะอยู่กับพ่อแม่ ชอบไม่ก็กัดถ้าทำไม่ถูกขัดใจ  ห่วงของเล่น ตอนแรกแกก็จับเฉยๆลูบๆต่อมายังไงไม่รู้ไปกัดเขาเฉย บ้างครั้งก็หยิกถ้าเล่นเพลินๆ  แค่นั้น หยิ่งกับทุกคนเวลาลุงกับป้ามาจะไม่รู้จักใครเพราะกลัวลุงป้าหนี รักยิ่งกว่าพ่อแม่มันอีก555  

ข้อดีคือ แกจะไม่ร้องโวยวายตอนอยู่ที่สาธารณะจะเอาแต่ใจเฉพาะอยู่บ้านเท่านั้น  แบ่งปันของกินได้ให้คนอื่นแต่ต้องไม่ใช่ของเล่นเพราะแกเคยถูกแย่งของเล่นไปและคนแย่งไม่ยอมให้แกเล่นแกเลยฝั่งใจ เวลาเห็นของเล่นคนอื่นแล้วอยากได้แค่ลูบๆแต่ถ้าเจ้าของห่วงจนร้องไห้เราก็แค่บอกว่าของๆเขาไม่ใช่ของเราแกก็จะเดินออกห่างทันที  ไม่มีโวยวาย ไปห้างหรือตลาดเห็นของเล่นก็ตามประสาเด็กอยากได้ของก็จับแต่เราบอกว่าไม่ได้เขาก็จะเดินหนีเองไม่มีการชักดิ้นชักงอ  แกเจ้าระเบียบช่วยงานเสมอกวาดบ้านถูบ้านเห็นอะไรอยากช่วยหมด  เก็บขยะทิ้งเองได้แล้ว ใช้ให้ไปเอาอะไรก็เอาให้ได้

       เราว่าเราอวยหลานนะแต่ถ้าทำผิดก็ต้องเอาจริงงะเพราะบ้านเราไม่ตามใจ พูดกันด้วยเหตุด้วยผลกับแกตั้งแต่แก่เกิดโครตประสาทเลยบ้านเรา555หลานเราเขาไม่งอแงมากนักพูดอะไรก็เข้าใจไม่คือไม่  ทำผิดก็ขอโทษแต่เด็กวัยนี้คงสำนึกไม่เป็น  พอออกไปที่สาธารณะเลยไม่น่าห่วงเพราะแกไม่โวยวายอาจเพราะอายุแกด้วยมั้ง โตมาจะเป็นแบบนี้ป่าวไม่รู้