คือเราอยากกินข้าวผัดแหนมมากเลยค่ะ แล้วมีร้านอาหารเหนืออยู่ร้านนึงที่ทำข้าวผัดแหนมอร่อยมาก อยู่ใกล้ๆที่ทำงาน
วันนั้นก็เลยเดินออกไปสั่งแปบนค่ะ กะะว่าเลิกงานแล้วจะมาเอา ก็เดินเข้าไปสั่งปกติเลยค่ะแต่ร้านนี้เขาจะมีกระดาษกับดินสอวางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ให้เราจดแล้วก็ส่งให้แม่ครัว แล้วคือกระดาษมันแผ่นใหญ่มากเลยค่ะเราก็รู้สึกว่าเราสั่งแค่ 2 กล่องมันน่าจะใหญ่ไปสำหรับออเดอร์ของเราเราก็เลยฉีกกระดาษครึ่งนึงแล้วก็เขียนแล้วส่งให้แม่ครัว (ตอนเราฉีกกระดาษอ่ะเรารู้สึกภูมิใจในตัวเองมากเลยนะ เมื่อกับตอนที่ซื้อของแล้วไม่ใส่ถุง เรารู้สึกว่าเออได้มีส่วนร่วมในการช่วยโลกลดทรัพยากรมีแรงนึงเว้ย!! #ภาคภูมิ) แต่...พอเราส่งให้แม่ครัวใช่ป่ะแม่ครัวเขาตอบกลับมาว่า
"ฉีกทำไมคะ! ทีหลังไม่ต้องฉีกนะคะ เขามีให้เต็มแผ่นก็เขียนให้เต็มแผ่นค่ะ"
"เนี่ยลูกค้าชอบมาฉีก ฉีกแล้วก็ทำหายเรื่อยเลย!" .... เราเหวอเลยอ่ะเราก็เลยแบบ "ค่ะๆ ทีหลังไม่ฉีกค่ะ" และก็ส่งกระดาษให้..
แต่!! ปรากฏว่านางไม่รับจ้าาาา แล้วยืนตาถลึง(เขียนถูกปะ 5555) บอกเราว่า "หยิบกระดาษมาเขียนใหม่ค่ะ แบบไม่ต้องฉีก" โอ้โห่!!! แม่เจ้าโว้ยยย ในใจแบบ กู ไม่ กิน แล้ว !!
อยากจะวางดินสอดังๆล่ะเดินออกไปมาก แต่ไม่ได้ทำค่ะ แม่สอนไว้ให้นับ 1-10 เวลาโมโหเราก็นับเลยยยย อย่างรวดเร็ว!!!!!!  นับเสร็จส่งเดินออกมาเดินๆๆมาเรื่อยๆรู้สึกจะนับได้ประมาณ 30 แล้วค่ะ แต่ยังขุ่นๆในใจว่ารับๆไปไม่ได้หรอวะ ทำไมต้องฉีกหน้าเราดังๆแบบนั้นด้วย ก็นับต่อไปอีก ...เรื่อยๆจนฝุดความคิดขึ้นมาว่า "ไม่กินก็ได้วะ จะไม่กินตลอดด้วย" ละเราก็เดินไปซื้อของอีกร้านอ่ะ 5555555
เราทำเกินไปปะ เรากลับไปเอาข้าวดีปะ