ตอนนี้ผมอายุ 25 ย่าง 26 เจอเรื่องต่างๆนาๆมาตลอดตั้งแต่วัยเด็ก ทั้งปัญหาด้านครอบครัว เรื่องนั้นเรื่องนี้ ผมแอบร้องไห้คนเดียวในวัยเด็กจนถึงตอนนี้ ผมคิดว่าถ้าไม่มีผมก็คงจะดี ผมอยู่ไปเพื่ออะไร บางครั้งก็รู้สึกเกลียดตัวเองเวลาที่ต้องทำตัวบ้าๆบอๆ สนุกสนาน หัวเราะเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น แต่มันชั่งแตกต่างกับคนที่ผมอยู่คนเดียว เก็บตัวเงียบอยู่ในบ้านมืดๆ หวนนึกถึงอดีตที่ผ่านมากับอนาคตข้างหน้าว่ามันยิ่งกว่าว่างเปล่า มันมีความคิดแว๊บหนึ่งแต่บ่อยครั้งว่าอยากตาย และนอนไม่ค่อยหลับ ต้องอาศัยยาถึงจะหลับได้ บางครั้งมันก็ท้อแท้กับชีวิต ไม่อยากที่จะพยายาม เพราะไม่รู้จะทำเพื่อใคร...คร่าวๆก็ประมาณนี้ครับ