หวัดดี เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง เราเป็นเด็กบ้านนอกที่ถูกครอบครัวบังคับให้มาเรียนในเมือง วันเเรกของการเปิดเทอม ซึ่งเราไม่อยากมาเเต่ต้องมา เพราะถูกบังคับให้มา ตอนเดินเข้ามาในโรงเรียนเราโครตจะกลัวเลย กลัวคนที่นี้ไม่เป็นมิตร กลัวว่าจะเรียนไม่ทันเพื่อนเนื่องจากเราก็เรียนหนังสือไม่เก่ง อีกอย่าง เราเรียนเเผนก วิทย์-คณิต ซึ่งกลัวมากๆเลย เเต่... อยู่ๆก็มีคนเข้ามาทักเรา เเละเราก็เป็นเพื่อนกัน เเละฉันก็เริ่มมีเพื่อนมากขึ้น สุดท้ายคนในเมืองก็ไม่ได้หยิ่งเเบบที่เราคิดไว้ เเต่เพื่อนที่เรารู้จักกลับได้เรียนห้องเก่งๆดีๆ เเต่เรากลับเพื่อนที่มาทักเราเป็นคนเเรกกลับห้องบ๊วย เเละเเล้วเวลาก็ผ่านมาประมาณ2อาทิตย์ จากที่เราพอๆจำได้นะ เราก็ลงไปโรงอาหารเเบบปกติธรรมดาเเบบทุกวันที่เคยทำ เเต่มีรุ่นพี่คนหนึ่งนะสิ เดินมานั่งโต๊ะข้างหน้าเรา ตอนเเรกเราก็เเค่มองพี่เค้าเชยๆ จากนั้นก็ไม่รู้เป็นอะไร ละสายตาออกจากพี่เค้าไม่ได้เลย รู้ตัวอีกทีก็ชอบพี่เค้าไปเเล้ว จากนั้นเราก็พยายามสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวของพี่เค้า เเละก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพี่เค้า เเละ อยู่ๆเพื่อนสนิทเราก็จับได้ มันก็ช่วยเรา (ช่วยเป็นกางขวงคอ) ที่จริงเพื่อนเราก็ช่วยเราได้เยอะอยู่เเหละ ถึงเเม้จะเห็นเเก่กินก็ตาม พอช่วงปิดเทอม เราก็อยากรู้จักพี่เค้าให้มากกว่านี้ เเละรู้มาว่า พี่เค้าเรียนหนังสือเก่งมากกก เทียบกับเราซึ่งเราอยู่ห้องบ๊วย พี่เค้าอยู่ห้อง2ต่างกันมากก เปิดเทอมมาเราก็มาเล่าเรื่องที่เราไปสืบมาเกี่ยวกับพี่เค้า เเล้วเพื่อนเราก็ไปสืบมาให้เราด้วย พวกมันรู้มาว่ารุ่นพี่ชอบคนสวย เรียนเก่ง ขยัน กลับมาดูที่เรา ไม่สวย เรียนไม่เก่ง ขี้เกียจตัวเป็นขน เเละอยุ่ๆเพื่อนเราก็บอกมาว่า ยอมเเพ้เถอะ เราอะเเพ้ตั้งเเต่เรื่องเรียนเเล้วโน้น เราก็ตอบกลับเพื่อนเราไปว่าไม่มีทางเราจะเรียนเก่งจะสวยจะขยันให้ดู ม.5มีการย้ายห้อง เราจะย้ายขึ้นไปอยู่ห้องต้นๆให้ดู จากนั้นเพื่อนเราก็พากันขำ พอเลิกเรียนเราก็โทรหาคุณตาเเละบอกกลับคุณตาว่าอยากเรียนพิเศษ คุณตาถึงกลับอึ้ง จากนั้นเราก็เริ่มสนใจเเต่งหน้า เเต่เเรกๆที่เราเเต่งหน้าโครตตลกตัวเองเลย เหมือนลิง หลังจากนั้นเราก็ไม่ยุ้งอะไรกลับหน้าเลยทาเเต่ครีมกันเเดด เเละใส่เสื้อเเขนยาวไปโรงเรียนทุกวัน เเต่ไม่ควรใส่วันที่ร้อนมากนะ ไม่งั้นจะเป็นลมเเบบเรา เเต่การเป็นลมของเรานี้โครตดีเลย เพื่อนเราเล่าให้ฟังนะ เราก็ไม่รู้จริงๆเพราะไม่ได้สติอะไรเลย คือเราเป็นลมตอนเข้าเเถว เลือดกำเดาก็ไหล ทีนี้คุณครูก็เรียกใครก็ได้มาอุ้มน้องเค้าไปห้องพยาบาลหน่อย ตอนเเรกเราจะได้ขึ้นหลังกะเทยเพื่อนเราเเล้วละ เเต่กะเทยเพื่อนเรากลับกลัวเลือด เเละรุ่นพี่ที่เราชอบก็มาอุ้มเรา เเละนำมาส่งที่ห้องพยาบาล เราตื่นขึ้นมาก็ลาวเกือบจะเที่ยง เพื่อนก็มาหาเราเเละมันก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เรากับเพื่อนก็พากันไปกินข้าวนะเเหละ เราก็มั่วเเต่เขินเรื่องที่เพื่อนเล่าให้ฟัง วันต่อมาเราก็ซื้อขนมกับน้ำไปให้พี่เค้า หลังจากที่พี่เค้ารับขนมกับน้ำเรา เราก็บอกขอบคุณพี่เค้า เเละเราก็รีบวิ่ง พอถึงเวลาเลิกเรียนเราเห็นพี่เค้ายืนอยู่หน้าโรงเรียน เราก็ไม่กล้าเดินออกไป ยืนนานมาก เราก็รอให้พี่เค้าออกไปนานมา จนเราทนไม่ไหวกลัวไปเรียนพิเศษไม่ทัน เลยข้ามรั้วโรงเรียนออกไป เเละพอค่ำๆเพื่อนเราก็ทักมาหาเรา บอกว่ารุ่นพี่ที่เเกรชอบถามหา ทักไปหาพี่เค้าหน่อย เเละเราก็ทักพี่เค้าไป พี่เค้าก็ขอบคุณเราที่เอาขนมกับน้ำมาให้ เเละเราก็ได้คุยกับพี่เค้า ตอนนั้นโครตมีความสุขเลย หลังจากนั้นเราก็บอกชอบพี่เค้า เเละ.. พี่เค้าปฏิเสธเรา เราก็เสียใจเเหละเรียนพิเศษก็ไม่ไป เข้ากินไม่ เพื่อนก็ไม่คุยด้วย จนเพื่อนทนกับสภาพเราไม่ไหวละมั้ง เลยเข้ามาปลอดใจเรา เเละพวกมันก็บอกว่า อย่าลืมสิพี่เค้าชอบคนสวย เรียนเก่ง ขยัน จากนั้นเราก็สู้ สู้สุดขีด จนถึงวันสอบวัดผล เเละสอบปลายภาค ตอนนั้นเรามั้นใจว่าเราทำข้อสอบได้ สอบเสร็จเรากับเพื่อนก็ไปฉลองกัน มีเพื่อนคนหนึ่งถามว่าข้อสอบทำได้ไหม เราก็ครึ่งๆกลางๆ เราตอบไปว่า ได้บางข้อ เเละเพื่อนเราที่เป็นกระเทยก็พูดขึ้นมาว่า เรื่องเรียนอยู่ก่อนปิดเทอมเเล้ว มาพัฒนาตัวเองหน่อย เราก็พัฒนาตัวเอง จนเปิดเทอม เราก็มาโรงเรียนเเบบปกติ เเต่ที่ไม่ปกติคือ มีเเต่คนมอง เเละเราก็เดินไปหาเเก๊งของเราที่นั้งรอเราข้างสนามบอลเเหละ เราไม่ได้หลงตัวเองนะ เพื่อนเราชมว่าเราสวย โครตจะสวย เราก็เเอบดีใจนิดๆที่เพื่อนชม เราเลยชวนเพื่อนไปดูคะเเนนวัดผล ตอนเเรกเราคิดว่าเราต้องได้อยู่ห้องบ๊วยอีกเเล้วใช่ไหม เพราะมีเเต่ลายชื่อเก่าของคนที่อยู่ห้องบ๊วย เเละอยู่ๆเพื่อเราก็พูดขึ้นมาว่า เอ้า ไม่มีมีรายชื่อเเกร ตอนนั้นตกใจโครตๆ เราเเละเพื่อนก็พากันหา หาจนเกือบจะหมดห้อง พอมาดูของห้อง1 เรานี้โครตจะเป็นลม เราอยู่ห้อง1 หลังจากนั้นทุกอย่างก็ดี คุณตาซื้อกล้องถ่ายรูปให้เแ็นของขวัญที่เรียนดี เเละเราก็ยังเล่นกลับเพื่อนอยู่ห้องบ๊วย ตอนนั้นเราว่าเราโครตมั่นใจในตัวเองเลย สวย เรียนเก่ง เราว่าเราต้องตรงกับสเป็คของรุ่นพี่ เราก็ทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่ใกล้รุ่นพี่ เราเเอบถ่ายรูปรุ่นพี่ไว้โครตเยอะเลย พอถึงวันที่รุ่นพี่จบ เราก็ไปสารภาพรักกับรุ่นพี่ เเต่... ถูกปฏิเสธเหมือนเคย เราเลยถามรุ่นพี่ไปตรงๆว่าทำไม ทำไมพี่ไม่รับรักน้องทั้งๆที่น้องทำทุกอย่างนี้ก็เพื่ิอพี่ เเละคำตอบที่เราได้มาจากพี่เค้านั้นคิอ ต่อให้น้องสวยเเค่ไหน ตรงสเป็คพี่ขนาดไหน เเต่ถ้าพี่ไม่ชอบพี่ก็ไม่ชอบ ทุกอย่างที่น้องทำ น้องทำเพื่อน้องเองต่างหาก เเต่น้องเอาพี่เป็นที่ตั้ง น้องอย่ามาเสียเวลากลับพี่อีกเลย ขอโทษนะน้องพี่มีคนที่พี่ชอบเเล้ว ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่น้องทำให้นะ จากนั้นรุ่นพี่กับคนที่รุ่นพี่ชอบก็คบกัน เเละเค้าก็เลิกกันเเล้ว เเต่รุ่นพี่กลับ กลับมาหาเรานะสิ เค้ากลับมา มาทำทุกอย่างเหมือนที่เราเคยทำให้พี่เค้า ตอนนี้เรารู้สึกชอบ ชอบพี่เค้าอะ เเต่กลัว กลัวว่าถ้าคนเก่าเค้ากลับมาละ เราก็ต้องเสียใจอีกเเล้วใช่ไหม